همه‌چیز در شیراز، شهرعرفان و رازهای جاویدان، زیبا و جاودان است. لهجه‌شیرین مردمانش، آفتاب پسین دلگشایش، کوچه پس کوچه‌های بافت قدیم با تمام خانه‌های تاریخی، گل‌های بهاری، سعدی، حافظ و باغ جهان نمای آن، همه جایش دلپذیر است. نمی‌شود در اردیبهشت ماه بود و بهارشیراز را یاد نکرد. نمی‌شود از روز شیراز گفت اما مناظرشگرف و زیبای آن را ندید و از دلتنگی برای زیبایی‌های این شهر نگفت. دلتنگی برای تاریخ نهفته در دل شیراز، دلتنگی شیرینی‌است، باید گام‌هایتان را آهسته آهسته در کوچه‌های تنگ و باریک بافت قدیم شیراز آنگونه بردارید تا مباداخاطرروح بزرگ پدران ومادرانی که‌به‌هزاران سال بعد از خود، می اندیشیده‌اند، آزرده شود. حالا حالاها باید لابه لای برگ برگ تاریخ قدمت شیراز بمانی تا زیبایی بهار شیراز، رستاخیز رنگ‌های بهار باغ‌های جهان نما و ارم، خنکای نسیم شب‌های دروازه قرآن و هوای عطرآگین درختان کوچه گلخون قصردشت شیراز را بتوانی با جان دل درهم بیامیزی.
آنان که شیراز قدیم در بافت تاریخی این شهر را می‌شناسند، دوست دارند وسعت حدود ۳۷۰ هکتاری بافت تاریخی و قدیمی شیراز که در محدوده مرکز و جنوب شرقی این شهر واقع شده را قدم به قدم طی کنند و نگذارند گذر زمان، تاریخ را از ما عبور دهد.
مهمترین مراکز مذهبی شهر و قسمت عمده‌ای از بناها و مجموعه‌های با ارزش تاریخی در این محدوده واقع است که وجود ۴۰۰ اثر باارزش و نیز هشت دروازه و ۱۲مرکز محله و چندین محور فرهنگی از دوره‌های مختلف، تاریخ این منطقه را پیش روی ما قرار داده است.
آرامگاه سیبویه، آستانه حرم سید علاء‌الدین حسین(ع)، ارگ کریم خان زند ، بقعه بی‌بی دختران، بازاروکیل، باغ نظر(کلاه فرنگی)، حمام وکیل، خانه منطقی نژاد (موزه آواها و نواها)، خانه سعادت (موزه خاتم)، خانه فروغ‌الملک (موزه هنر مشکین‌فام) و خانه صالحی (موزه لباس) تنها بخش کوچکی از تاریخ و گنج بزرگ پنهان در دل شیراز قدیم است.
براي ديدن ادامه مطلب اينجا را كليك نماييد.
