هلن ژیله با فعالیتهای مبارزاتیاش در جبهه ضدآپارتاید سرانجام با ورود به رقابتهای سیاسی توانست بر کرسی شهرداری کیپ تاون بنشیند و افتخار شهردار برتر جهان را در سال ۲۰۰۸ از آن خود کند. بخش اعظمی از تدارکات شهری جام جهانی فوتبال مدیون تلاشها و مدیریت این زن برجسته در کیپ تاون بود؛ زنی که کمتر کسی از زحمات او مطلع است.
راه دشوار آزادی در آفریقای جنوبی و ناملایمات و نابرابریهای مشهود نژادپرستانه آن، مسافرانی نستوه همچون نلسون ماندلا را پرورش داد. اینک این سرزمین فرزندان دیگری پرورانده است تا سهم خود را از پیشرفت بشری داشته باشند. کشور آفریقای جنوبی در جنوبیترین نقطه قاره آفریقا، امروزه در صدر یکی از کشورهای در حال توسعه است. با سقوط آپارتاید و روی کارآمدن دموکراتیک دولت سیاهان در ۱۹۹۴، سیاستهای اقتصادی جدیدی برای حصول رشد پایدار و جبران نابرابرهای اقتصادی- اجتماعی برنامهریزی شد.
اوتا هلن ژیله در پنجم مارس ۱۹۵۱در هیلبرو ژوهانسبورگ به دنیا آمد. والدین او در دهه ۳۰ از ترس رژیم نازی به آفریقای جنوبی گریخته بودند. خانواده پدرش از هنرمندان بنام موسیقی بودند. هلن نیز به مدرسه سنت ماری رفت و در دانشگاه ویت واترسرند لیسانس هنر گرفت. در طول دهههای ۶۰ و ۷۰ که مبارزات ضد آپارتاید شدت گرفته بود و ماندلا و همراهانش بهخیل مبارزان پیوسته بودند، ژیله به حوزه خبررسانی وارد شد تا از این طریق به جنبش سیاهان بپیوندد. او در سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۲ خبرنگار روزنامه رند دیلی میل بود. زندگی سیاسی خانم ژیله پیش از هر چیز با تحقیق درباره مرگ یکی از مبارزان راه آزادی دوران آپارتاید به نام استیو بانتو بیکو گره خورده است.
در پی مبارزات خیابانی سیاهان و فعالیتهای مقاومت مسلحانه مخفی درحالی که دیوان عالی پرتوریا ماندلا را چند سال قبل به حبس ابد محکوم کرده بود، در سال ۱۹۷۷ پلیس اعلام کرد یکی از مبارزانی که در زندان به سر میبرده بر اثر اعتصاب غذا مرده است. این مبارز استیو بیکو بود؛ کسی که همگام با ماندلا به مبارزه با آپارتاید پرداخته بود. استیو بانتو بیکو در سال ۱۹۴۶در شهر تیلون در ایالت کیپ شرقی متولد شد. وی از همان اوان کودکی تمایلات ضدآپارتایدی داشت و در سال۱۹۶۹به عنوان دانشجوی پزشکی در دانشگاه ناتال در قسمت غیراروپاییها به عنوان اولین رئیس سازمان دانشجویان آفریقای جنوبی انتخاب شد و بهتدریج خود را در مسائل سیاسی وارد کرد. او در سال ۱۹۷۲ به عنوان یکی از بنیانگذاران کنوانسیون مردم سیاه اجرای پروژههای خدماترسانی و خیریه را در اطراف شهر دربان دنبال میکرد.
برای دیدن ادامه مطالب اینجا را کلیک نمایید