آل خلیفه و خاندان قدافی صمیمانه ترین سلام های ما را بپذیرید

نمی دانیم چگونه و با په زبانی از شما تشکر کنیم، شما آبروی ما را خریدید و این آخر عمری، حالی به ما دادید اساسی. همین سه - چهار ماه پیش بود که تمام دنیا حواسش به ما بود همه به ما می گفتند دیکتاتور، از آن الجزیره لعنتی و بی بی سی انگلیسی تا العالم ایرانی و بقیه! مدام سرزنشمان می کردند که چرا با اعتراضات مردمی این گونه وحشیانه برخورد می کنید؟ چرا مردم را می کشید؟ چرا به تجمعات مسالمت آمیز مردم حمله می کنید؟ چرا چنین می کنید و چنان می کنید؟! حالا گناه ما چه بود؟ هیچ! چهار تا گاز اشک آور زده بودیم بین مردمی که علیه حکومت ما تظاهرات کرده بودند و قبول هم داریم که چند تایی هم تیر شلیک کردیم و چند نفری را هم فرستادیم آن دنیا. البته حالا که در تبعید و زندان فکرش را می کنیم، کارمان غلط بود اما خب به هر حال اشتباهی بود که کردیم و چند نفری را کشتیم و مامورانمان هم چند نفری را در زندان شکنجه کردند اما آخرش هیچ کاری نتوانستیم از پیش ببریم؛ شما که غریبه نیستید، خودمانی اش می شود هیچ غلطی نتوانستیم بکنیم و آخرش هم کوتاه آمدیم و از خر شیطان پیاده شدیم و بهشان گفتیم: این شما و این کشور شما.

راستش را بخواهید بعد از 20 - 30 سال زمامداری، خیلی بهمان برخورد که این گونه به بدنامی و خفت، یقه مان را گرفتند و کشیدندمان پایین و دیکتاتورمان خواندند اما از وقتی مردم شما در بحرین و لیبی قیام کردند و با برخوردهای عجیب و غر یبتان مواجه شدند، ما رو سفید شدیم. می دانید؟ اگر ما به خاطر برخورد پلیسی با مردمان خود بدنام جهان شدیم، از وقتی شما با توپ و تانک و ارتش های همسایه به جنگ مردم خودتان رفتید، دیگر حواس ها متوجه ما نیست. همه دارند شما را تماشا می کنند. این روزها دیگر کسی از بن علی و مبارک و از دیکتاتور بودنشان سخن نمی گوید، کسی نمی گوید این ها چه آدم های جنایتکاری بودند، نمی گویند مبارک قاتل است و بن علی آدمکش. خدا خیرتان دهد! با بلایی که سر مردم خودتان می آورید، ما را از ملامت ها و مذمت ها رها کردید. ما هر چقدر هم در حق مردم خودمان بدی کردیم، لااقل این قدر مردانگی و انصاف داشتیم که بمبارانشان نکنیم یا کماندوهای کشورهای همسایه را به جانشان نیندازیم.

برای دیدن ادامه مطلب اینجا را کلیک نمایید