آمریکا به مسیر روند سیاسی در لیبی اهمیت چندانی نمی‌دهد و نگاه آن به لیبی به عنوان پایگاه تروریسم و مکان مناسبی برای تکفیریهای آفریقاست.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، با وجود گذشت 5 سال از سرنگونی سرهنگ «معمر القذافی» دیکتاتور لیبی، همچنان این کشور در باتلاق خود غرق است و داعش سیطره و نفوذ خود را بسط می‌دهد و غرب در انتظار اشاره دخالت نظامی است و بحران لیبی همچنان ادامه دارد؛ چرا که تا اطلاع ثانوی حکومتی در کار نیست. روزنامه «الأخبار» لبنان، با انتشار گزارشی با عنوان «اختلافات غرب بر سر زمان دخالت نظامی در لیبی ادامه دارد و داعش به سیطره خود ادامه می‌دهد» به قلم «نور أیوب» نویسنده و تحلیلگر مسائل منطقه‌ای، به دلایل اختلاف نظر و تعلل کشورهای غربی در حمله به مواضع داعش در لیبی و موانع پیش روی آنها پرداخت. الأخبار می‌نویسد، با سرنگونی قذافی صحنه سیاسی این کشور شاهد هرج و مرج بوده و جناح‌بندی و اختلاف‌های شدید بین احزاب و گروه‌های سیاسی این کشور به گسترش داعش در مرکز لیبی (مثلث نفتی) کمک کرده است و این کشور در برابر داعش دست بسته قرار گرفته است و همانند آنچه در عراق و سریه رخ می‌دهد، این کشور به بهانه مبارزه با تروریسم، در معرض دخالت بین‌المللی قرار دارد. بر اساس این گزارش، 3 مسئله در بحران لیبی وجود دارد که شریان سیاسی این کشور را به دست خواهد گرفت و نتایج روزهای آینده را ترسیم خواهد کرد؛ مسئله اول تشکیل دولت «آشتی ملی» است، مسئله دوم دخالت نظامی احتمالی غرب در این کشور بوده و مسئله سوم گسترش نفوذ داعش در لیبی است. این 3 مسئله مرتبط به یکدیگرند؛ چرا که دخالت بین‌المللی در انتظار تشکیل دولت آشتی ملی به ریاست «فایز السراج» است که تلاش می‌کند بین دیدگاه‌های مجلس نمایندگان «طبرق» در شرق لیبی و بین «کنگره ملی لیبی» توافق ایجاد کند ولی تحقق این امر موانع زیادی دارد؛ گروه‌های سیاسی در غرب لیبی، حکومتی را که در آن «خلیفه حفتر» فرمانده ارتش باشد، قبول نمی‌کنند و این مسئله خود جرقه‌ای است برای یک جنگ داخلی و باعث تقسیم جامعه لیبی شده است. مطابق این گزارش، خلیفه حفتر به دلایل بسیاری، شخصیت جدل انگیزی است؛ زیرا وی افسر سابق در ارتش معمر قذافی بوده و تلاش کرد علیه او کودتا کند و متهم به کشتن صدها جوان لیبی در جنگ با چاد بوده و بیش از بیست سال است که با سازمان اطلاعات آمریکا «سی‌آی‌ای» ارتباط و همکاری دارد و در آغاز سرنگونی قذافی در ایالات متحده و دقیقا در «ورجینیا» به سر می‌برد و در انقلاب لیبی هیچ نقشی نداشته و آمده است تا میوه آن را بچیند. به گفته منبع وابسته به سازمان ملل، گره تشکیل دولت در لیبی، شخص حفتر است؛ شورای طبرق به او متوسل شده است نه به این دلیل که او را دوست دارد بلکه به دلیل نفرتی است که از اسلامگراها به ویژه «کنگره ملی لیبی» دارد که این کنگره شامل حزب اخوانی «العدالة والبناء» و شخصیت‌ها اسلامی است و حفتر توانست با حمایت شورای طبرق، شرق لیبی را به کنترل خود درآورد و با مصر روابط برقرار کند. الأخبار به نقل از منابع وابسته به سازمان ملل می‌نویسد، فایز سراج با مشکل واقعی مواجه است، برای اینکه از یک سو، این توانایی را ندارد که حفتر را به عنوان وزیر دفاع از تشکیل دولت جدید دور کند و از طرف دیگر، نمی‌تواند او را به فرماندهی ارتش منصوب کند و در صورتی که السراج به وعده خود در ابقای حفتر به عنوان فرمانده ارتش لیبی عمل کند، ساختار تشکیلاتی در غرب لیبی از هم فرو می‌پاشد. به گفته منبع وابسته به سازمان ملل، چیزی که نشان از تشکیل دولت باشد وجود ندارد و شرایط سیاسی در لیبی ناآرام بوده و امیدی به حل این بحران در آینده نیست. الأخبار با اشاره به نقش غرب در بحران لیبی ادامه می‌دهد: غرب در انتظار تشکیل دولت جدید است تا چراغ سبز برای دخالت مستقیم در لیبی را به دست آورد و بعد از تشکیل دولت جدید، آن را به سمت درخواست دخالت نظامی از غرب سوق خواهد داد. به گزارش الأخبار، در نشست بین‌المللی «رم» پایتخت ایتالیا که 32 کشور از اعضای ائتلاف بین‌المللی ضد داعش در آن شرکت کردند، دو دیدگاه بر این نشست حاکم بود؛ دیدگاه اول که ایتالیا و آمریکا از آن حمایت می‌کردند، بر ضرورت دخالت نظامی هرچه سریعتر علیه تروریسم تاکید داشت و دیدگاه دوم که فرانسه و انگلیس صاحب آن بودند، خواستار کمک به روند سیاسی و حل بحران فعلی لیبی و تشکیل «دولت وحدت ملی» بود و پس از آن، ائتلاف مبارزه با تروریسم وارد خاک لیبی شود. به گفته منبع وابسته به سازمان ملل، آمریکایی‌ها به مسیر روند سیاسی در لیبی اهمیت چندانی نمی دهند و نگاه آنها به لیبی به عنوان پایگاه تروریسم و مکان مناسبی برای جهادگرایان آفریقاست و غرب از حضور نیروهای زمینی خود و جنگ تن به تن با تروریست‌ها در لیبی خودداری می‌کند. الأخبار به نقل از منبع وابسته به سازمان ملل می‌نویسد، نشست رم دخالت نظامی را منوط به راه حل سیاسی کرده، ولی این راه حل در دسترس نیست و دخالت غرب در لیبی این کشور را بین موافقان و معاضان تقسیم خواهد کرد و منجر به افزایش دشمنی و کینه شهروندان لیبی از غربی‌ها خواهد شد و با وجود اختلاف در جامعه لیبی، ولی همه شهروندان لیبی دخالت نظامی بیگانگان در کشورشان را رد خواهند کرد.
