رییس جمهور آمریکا برای تجزیه لیبی به سه کشور کوچک به عنوان مقدمه ای برای تجزیه سوریه برنامه ریزی می کند.
روزنامه رای الیوم در پایگاه اینترنتی خود در یادداشتی با این عنوان به قلم عبدالباری عطوان از زبان نویسنده نوشت: روزنامه گاردین از طرح دولت دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا برای تجزیه لیبی به سه کشور کوچک براساس میراث عثمانی در برقه در شرق، طرابلس در غرب و فزان در جنوب لیبی پرده برداشت و گفت سباستین گورکا، از مشاوران رییس جمهور جدید آمریکا در امور خارجی و برجسته ترین نامزد پذیرش پست فرستاده دولت آمریکا به لیبی بانی این طرح تجزیه است و طرحش را به عنوان بهترین راه حل بحران لیبی برای فرستاده بلندپایه اروپا ترسیم کرد. گورکا طرحش را بهترین راه حل می داند زیرا دولت وفاق ملی به نخست وزیری فایز السراج با این که از سوی سازمان ملل حمایت می شود اما هیچ شانسی برای پیروزی ندارد.
این طرح تجزیه که طی سال های گذشته در روزنامه های انگلیسی درباره آن هشدار دادیم، نه تنها بحران لیبی را حل نخواهد کرد بلکه آن را پیچیده تر خواهد کرد زیرا باعث تشدید اختلافات، نزاع ها و جنگ های داخلی خونین درخصوص نحوه ترسیم مرزها و توزیع ثروت های نفتی می شود که بیشترشان در منطقه برقه در شرق قرار دارند این درحالیست که چنین ثروت هایی با این عظمت در طرابلس و فزان وجود ندارد.
نقشه عثمانی
آمریکایی ها با طرح انگلیس و فرانسه برای تجزیه لیبی براساس نقشه عثمانی پس از جنگ جهانی دوم مخالفت کردند زیرا همانند «وحدت گرایان» [طرفداران لیبی یکپارچه] و «فدرالی ها» [طرفداران دولت مرکزی] می خواستند درآمدهای نفتی به طور مساوی و بدون هیچ گونه تبعیض بین همه مردم لیبی تقسیم شود.
زمانی که با مداخله ناتو به بهانه حمایت از مردم لیبی مخالفت کردیم، درهای جهنم به رویمان باز شد چه از سوی کشورهای عربی که از هرج و مرج خونین در کشور حمایت کردند و همچنان حمایت می کنند چه از سوی گروه های لابی صهیونیستی که می خواستند لیبی جدید جزو کشورهایی باشد که به عادی سازی روابط با اسرائیل می پردازند.
باراک اوباما، رییس جمهور [پیشین] آمریکا به اشتباهش اذعان و درباره حمایت از مداخله نظامی ناتو در لیبی ابراز ندامت کرد و گفت این حمایت بزرگترین اشتباهی است که در دو دوره ریاست جمهوری مرتکب شده است و فرانسه و انگلیس دو متحد خود را به طور کامل مسئول لطمه های وارد شده به لیبی در پی این مداخله دانست.
دولت ترامپ می خواهد سیاست مخالف با سیاست اوباما در لیبی را دنبال و در نتیجه از دولت وفاق ملی صرفنظر کند. شاید بتوان گفت طرح تجزیه در امتداد طرح جرج بوش پسر، رییس جمهور اسبق آمریکا در عراق و تلاش های کنونی در سوریه که با تشکیل دولت کرد در شمال این کشور آغاز می شود، قرار دارد.
افزایش بی ثباتی و ناامنی
لیبی هم اکنون بدترین دوره تاریخی خود را سپری می کند. بدترین دوره از زمان اشغالگری ایتالیا زیرا سه دولت و پارلمان دارد، ده ها شبه نظامی در آن می جنگند، هرج و مرج خونین در آن وجود دارد، امنیت و ثبات تقریبا به طور کامل از بین رفته و فساد در آن بی سابقه است. در طول شش سالی که از عمر انقلاب لیبی می گذرد، دویست میلیارد دلار سپرده به جا مانده از نظام سابق چپاول شده و به سرقت رفته است. حاکمان جدید و پیروانشان آن را دزدیده و به بانک های خارجی انتقال داده اند. نصف مردم لیبی در تونس، مصر و دیگر کشورهای اروپایی پناهنده شده اند و نصف دیگر در کشور مانده اند و گرسنگی می کشند و در سایه حکومت هایی که حتی حقوق کارمندان را پرداخت نمی کنند، از حداقل خدمات اساسی محرومند این درحالیست که آنان روی دریای نفت نشسته اند.
ما با تجزیه لیبی مخالفیم همان طور که با حمله هوایی ناتو به آن که به کشته شدن حدود پنجاه هزار نفر از فرزندان این کشور انجامید، مخالف بودیم. ما خیلی سختی کشیدیم.
