کامرونی‌ها یکشنبه برای شرکت در انتخاباتی به پای صندوق‌های رای رفتند که احتمالا بار دیگر حاکمیت ۳۶ ساله "پل بیا"، رئیس‌جمهوری کامرون را تمدید و جایگاه او را به منزله یکی از آخرین رهبران دیرپای آفریقا تحکیم می‌کند.
یروزی مجدد پل بیا که از ۱۹۸۲ در راس قدرت است، آغاز هفتمین دور ریاست جمهوری این مقام ۸۵ ساله می‌شود و دست‌کم او را تا سن ۹۲ سالگی در قدرت نگه می‌دارد. او مخالف گرایشی در آفریقاست که در آن بسیاری از کشورها محدودیت‌هایی برای دوره ریاست جمهوری تعیین کرده‌اند. تنها رئیس‌جمهوری آفریقایی که حکومت طولانی‌تری از او داشته است، "تئودور اوبیانگ انگوئما مباسوگو"، رئیس‌جمهوری گینه استوایی است.
پیروزی "بیا" وضعیت کنونی در این کشور تولیدکننده نفت و کاکائو در مرکز آفریقا را حفظ خواهد کرد؛ با وجود وضعیت اقتصادی نسبی و رشد سالانه بیش از ۴ درصد از زمان آخرین انتخاب پل بیا در سال ۲۰۱۱، بسیاری از ۲۴ میلیون شهروند آن در فقر عمیق زندگی می‌کنند. اکثر آنها تنها یک رئیس‌جمهوری را می‌شناسند.
همچنین فراتر از انتخابات، یک قیام جدایی‌طلبی در مناطق انگلیسی‌زبان شمال غرب و جنوب غرب در جریان است که تاکنون جان صدها تن را گرفته و هزاران تن را مجبور به فرار به مناطق فرانسوی‌زبان یا نیجریه، در همسایگی کامرون کرده است. اندک کسانی که در این شهرها باقی مانده‌اند از بیرون رفتن و رای دادن هراس دارند.
برخی از احزاب مخالف در تلاش برای تقویت حمایت و استفاده از نارضایتی علیه زیرساخت‌های در شرف فروپاشی این کشور و پل بیا هستند و می‌گویند پل بیا به مدت طولانی همانند ملک شخصی‌اش بر کامرون حکومت کرده است. رئیس‌جمهوری کامرون سال‌ها بدون برگزاری جلسات کابینه حکومت کرده و سال‌های زیادی را گاها به همراه همسرش "شانتال"، خارج از این کشور و اغلب در سوئیس گذرانده است.
یکی از شرکت‌کنندگان در گردهمایی روز شنبه اپوزیسیون در یائونده، پایتخت کامرون گفت: مشکلات زیادی وجود دارد. جاده نداریم، بیمارستان نداریم. فقیر هستیم. بیا باید برود.
احتمالات و سابقه تاریخی علیه اپوزیسیون کامرون از جمله "جاشوا اوسی" از جبهه سوسیال دموکراتیک است. پل بیا در سال ۲۰۱۱ با کسب ۷۸ درصد از آراء در انتخاباتی که به گفته وزارت خارجه آمریکا "ناقض و مملو از تخلفات" بود، به پیروزی رسید. اتحادیه آفریقا و سایر سازمان‌ها بر انتخابات امروز نظارت می‌کنند اما نامزدهای اپوزیسیون از هم‌اکنون بابت چیدمان انتخابات به نفع پل بیا شکایت دارند. همچنین جدایی‌طلبان متعهد شده‌اند تا اجازه برگزاری انتخابات در مناطق انگلیسی‌زبان را که سکونتگاه پنج میلیون تن یا به عبارتی یک پنجم جمعیت است، ندهند.
