فرانسه روزهای پنجم و ششم فوریه جاری یک کاروان نظامی را که برای براندازی دولت ادریس دبی، رئیس جمهوری فعلی چاد در حال حرکت به سمت انجامنا، پایتخت این کشور بود، هدف قرار داد.
این عملیات که به درخواست ادریس دبی انجام شد، سوالاتی را درباره اینکه در پنجمین کشور بزرگ آفریقایی چه اتفاقی در حال وقوع است در ذهن ایجاد می‌کند و تاریخچه این درگیری در کشوری که از قرن ۱۸ میلادی مستعمره فرانسه بود و از سال ۱۹۶۰ استقلال یافت، مهم است.
به نوشته روزنامه "لو فیگارو" چاپ فرانسه، ژان ایو لودریان، وزیر خارجه این کشور روز سه‌شنبه اظهار کرد: دخالت نظامی فرانسه در چاد در هفته گذشته با هدف توقف کودتای نظامی برای براندازی دولت ادریس دبی بوده است.
لودریان افزود: این اقدام نظامی فرانسه پس از درخواست کتبی دبی از فرانسه برای حمایت از کشورش و بر اساس قوانین بین‌المللی انجام شده است.
ستاد مشترک ارتش چاد در ۹ فوریه اعلام کرد: عملیاتی نظامی با حمایت جنگنده‌های فرانسوی علیه آنچه "حمله تروریستی" خواند، انجام شد و مخالفان شورشی قصد داشتند از آن برای حمله به چاد استفاده کنند.
طبق گزارش خبرگزاری رسمی چاد، عزم برمندوا، سخنگوی ارتش این کشور اظهار کرد: دراین عملیات بیش از ۴۰ خودرو منهدم شدند.
این در حالیست که خبرگزاری فرانسه اعلام کرد، جنگنده‌های فرانسوی حملات هوایی را علیه یک گروه مسلح که قصد عبور از مرزهای شمالی چاد با لیبی را داشتند، انجام دادند.
روزنامه "انجامنا الیوم" چاپ چاد اتفاقات این روزهای این کشور را به اتفاقات روزهای دوم و سوم فوریه سال ۲۰۰۸ که با خارج شدن کنترل انجامنا از دست ارتش نجات و آغاز درگیری‌ها در این شهر مرتبط دانست و نوشت، ائتلاف مخالفان نظامی که نتوانسته بود مدیریت درگیری‌ها در پایتخت را به دست بگیرد، کنترل امور سیاسی را نیز از دست داد.
این روزنامه در ادامه نوشت، دخالت پایگاه نظامی فرانسه در آخرین لحظات درگیری معادلات را به نفع ادریس دبی برهم زد، اگر دخالت فرانسه نبود، مخالفان می‌توانستند کنترل امور را در این کشور به دست بگیرند.
این روزنامه فرانسوی همچنین نوشت، دخالت فرانسه در این عملیات سوالات مهمی را درباره قدرت ارتش چاد که از فرانسه درخواست حمایت کرد و با وجود اینکه تعداد خودروهای زرهی به کار گرفته شده در این حمله تنها ۴۰ دستگاه بود، در ذهن‌ها ایجاد می‌کند.
چاد در سال ۱۹۶۰ میلادی از استعمار فرانسه خارج شده و به استقلال دست یافت و تحت حاکمیت یک حاکم مسیحی از جنوب این کشور درآمد.
طبق گزارش سایت عربستانی "الاوکه"، در سال‌های ۱۸۸۳ تا ۱۸۹۳ میلادی مناطق چاد در کنترل سودان به رهبری رابح الزبیری بود.
فرانسه در سال ۱۹۰۰ میلادی توانست ارتش الزبیری را در چاد شکست دهد و در سال ۱۹۱۳ نیز کاملا بر این کشور کنترل یافت و چاد به یکی از مستعمره‌های فرانسه تبدیل شد.
اعتراضات و خشونت‌های گروه‌های مخالف اسلامی در شمال این کشور پس از ممنوعیت احزاب سیاسی در سال ۱۹۶۳ شکل گرفتند.
طبق نوشته مجله تایم چاپ آمریکا، در سال ۱۹۷۳ نیروهای فرانسوی در اتمام انقلاب در شمال چاد که نیمی از ساکنان آن مسلمان بودند، شرکت کردند.
لیبی در سال ۱۹۷۷ نوار مرزی شمال چاد را به خاک خود ملحق کرده و نام "منطقه اوزو" بر آن نهاد و در سال ۱۹۸۰ برای حمایت از جوکونی کوایدی، رئیس جمهور چاد که تا سال ۱۹۸۲ در قدرت ماند، نیروهای خود را به آنجا اعزام کرد.
طبق گزارش بی.بی.سی، حسن حبری در سال ۱۹۹۰ به دست ادریس دبی، هم‌پیمان سابقش برکنار شد.
جبهه آزادسازی ملی چاد اعتراضات را هدایت کرد و پس از سه سال این انقلاب به جنگی چریکی تبدیل شد.
در سال ۲۰۱۱ گروه‌های مخالف انتخابات ریاست جمهوری را تحریم کردند اما ادریس دبی اعلام کرد در این انتخابات پیروز شده است.
طبق گزارش بی.بی.سی، در سال ۲۰۱۶ حکم حبس ابد برای حسین حبری، رئیس جمهوری پیشین این کشور به اتهام ارتکاب جرائم جنگی صادر شد.
طبق اعلام سایت "گلوبال فایننس"، چاد از منظر ثروت و فقر در میان ۱۸۹ کشور در جایگاه ۱۵۹ لیست جهانی قرار گرفت.
سایت "ورلد اطلس"، چاد در میان ۵۵ کشور آفریقایی در جایگاه سی‌ام از نظر درآمد افراد قرار دارد.
در حالی که روابط چاد و اسرائیل از سال ۱۹۷۲ متوقف شده، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر این رژیم در سال ۲۰۱۹ به چاد سفر کرد.
روزنامه عبری زبان "هاآرتص" در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۱۸ نوشت، رئیس جمهوری چاد پس از ۴۶ سال قطع روابط به اراضی اشغالی سفر می‌کند، این اولین سفر رئیس جمهور چاد به اراضی اشغالی از زمان تاسیس این رژیم در سال ۱۹۴۸ محسوب می‌شود.
این روزنامه به نقل از منابعی در چاد نوشت، اسرائیل سلاح‌های پیشرفته‌ای را در اختیار کشوری که غالب ساکنان آن مسلمان هستند، جهت حمایت از آن در برابر شورشی‌ها قرار داد.
