یک روزنامه عربی با اشاره به تداوم سیاست‌های تنبیهی الجزائر در قبال اهانت‌‌های پاریس، از رویکرد جدی این کشور در تقویت روابط اقتصادی با آلمان، ایتالیا و اسپانیا و به حاشیه راندن فرانسه خبر داد.
دردسرهای ایجاد شده برای پاریس به دلیل اظهارات «امانوئل ماکرون» و سیاست‌های او علیه الجزائر، تمامی ندارد و از آن‌جا که وی تاکنون اقدام به عذرخواهی از الجزائر نکرده، هر بار با یک تصمیم تنبیهی اقتصادی جدید از سوی دولت الجزائر مواجه می‌شود.
به ویژه که «عبدالمجید تبون» رئیس‌جمهور الجزائر، اخیرا به صراحت بازگشت به روابط عادی با فرانسه به دلیل اظهارات «بسیار خطرناک» رئیس‌جمهور این کشور را بعید دانسته و گفته است: «نباید به تاریخ مردم آسیب وارد شود و نباید به الجزائری‌ها اهانت شود.. ماکرون لطمه زیادی به روابط دو کشور وارد کرد و مرحله کنونی در روابط الجزایر و فرانسه، خطرناک ترین مرحله در ۱۵ سال اخیر محسوب می‌شود..من اولین کسی نخواهم بود که برای آشتی قدم بردارد، زیرا در این صورت همه الجزایری‌ها را از دست خواهم داد، این یک مشکل ملی است نه مشکل رئیس جمهور».
روزنامه «رأی الیوم» با انتشار گزارشی در خصوص غافلگیری‌های پاریس از تصمیمات اقتصادی متوالی الجزائر نوشت: «الجزایر با پس گرفتن نظارت فرانسه بر شرکت‌های عمومی مانند مترو و دادن اولویت اقتصادی به کشورهایی مانند ایتالیا، آلمان و اسپانیا، اجرای استراتژی کاهش نفوذ اقتصادی فرانسه در الجزایر را آغاز کرد. امری که این سوال را در میان مقامات مسئول فرانسه برانگیخت که که الجزایر تا چه حد فرانسه را به حاشیه خواهد راند؟».
بر اساس این گزارش، الجزایر نظارت بر قطار مترو در پایتخت الجزیره را از فرانسوی‌ها پس گرفته بود و مدیریت شرکت‌های آب و برق را نیز از دست فرانسه خارج کرد و تنها شماری از کارشناسان فرانسوی ار در این بخش حفظ کرد. سپس نقش بانک‌های فرانسوی را در الجزائر کاهش داد. اما بمب اقتصادی اصلی، اظهارات رئیس جمهور عبدالمجید تبون بود که گفت الجزایر به دنبال تقویت روابط اقتصادی با ایتالیا و آلمان است.
وی در گفت‌وگوی اخیر خود با نشریه اشپیگل، روابط با برلین را ستوده و آن را عاری از شائب‌های استعماری دانست. تبون در مناسبات متعددی، رابطه با ایتالیا را برجسته کرده است. به عنوان مثال الجزائر اهتمام ویژه‌ای به سفر «سرجیو ماتارلا» رئیس جمهوری ایتالیا به این کشور که یکشنبه پیش با امضای چندین توافقنامه مهم به پایان رسید، ورزید. به نوشته روزنامه محلی «الشروق»، رئیس جمهور ایتالیا مورد استقبال ویژه‌ای در الجزائر قرار گرفت که نماد بسیاری از امور بود. زیرا تبون یک اسب اصیل عرب را به او هدیه داد و ماتارلا نیز در مراسم افتتاحیه یک بوستان به نام یکی «انریکو ماتی» از دوستان تاریخی انقلاب الجزائر حضور یافت.
بنا بر این یادداشت، چرخش الجزائر به سوی ایتالیا و آلمان و گرم‌تر کردن روابطش با این کشورها، همزمان با انتقاداتی است که رئیس جمهور تبون شخصاً به همتای فرانسوی خود به دلیل اظهارات توهین آمیزش علیه مردم الجزائر وارد می‌کند.
دوم اکتبر گذشته بود که روزنامه فرانسوی «لوموند» به نقل از ماکرون نوشت رئیس جمهور الجزائر در یک رژیم بی‌نهایت سخت، بلاتکلیف مانده است. ماکرون همچنین مدعی شد که پیش از استعمار فرانسه، ملت الجزائر وجود نداشته و آنها از استعمار عثمانی به استعمار دیگر منتقل شدند.
ریاست جمهوری الجزائر در واکنش به این سخنان ماکرون بیانیه‌ای صادر و اظهارات وی را دخالت در امور داخلی الجزائر تلقی کرد. وی که بارها از وجود توطئه علیه کشورش به دلیل مخالفت با عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و مقابله با توطئه‌‌ها علیه جهان عرب هشدار داده بود، دستور بسته شدن حریم هوایی این کشور به روی هواپیماهای نظامی فرانسه را صادر کرد و سفیر الجزائر را از پاریس فراخواند.
در ادامه یادداشت رأی الیوم آمده است، الجزائر همچنان بر موضع خود مقابل پاریس تاکید دارد. تا جایی که تبون دیروز (دوشنبه، ۸ نوامبر) نیز در سخنانی در جمع روسای هیأت‌های نمایندگی الجزایر در خارج از کشور گفت: «در روابط دوجانبه ما با شرکای اروپایی، الجزایر هیچ گونه مداخله‌ای را تحمل نخواهد کرد. امور داخلی خود را حفظ می‌کند و همیشه آماده برقراری روابط سازنده بر اساس احترام متقابل و تعهد کامل به اصل برابری حاکمیت بین دولت ها خواهد بود».
روزنامه «الشروق» الجزائر نیز نوشت: «الجزائر با اتحادهای جدید، فرانسه را محاصره می‌کند». به نوشته رأی الیوم، درست است که این تیتر اغراق‌آمیز است اما واقعیت‌های زیادی در آن نهفته است و این پیام آشکار را به پاریس می‌دهد که بازار الجزائر به کشورهایی مانند ایتالیا، آلمان و اسپانیا محدود خواهد شد که به حاکمیت الجزایر احترام می گذارند.
بر این اساس می‌تواند گفت، فرانسه خود را اکنون گرفتار نوعی سرگشتگی و سردرگمی می‌بیند. کشوری که منتظر این مواضع تند الجزایر نبود و می خواست با نفوذ تجاری چین مقابله کند، اگر خود را بیابد می‌تواند با حفظ سطح قابل قبولی از روابط تجاری با الجزایر با آلمان و ایتالیا رقابت کند.
