دولت سومالي روز شنبه تهيه طرح صلحي بين المللي را همچون راهبرد تازه باراک اوباما رئيس جمهور امريکا در افغانستان، خواستار شد و اعلام کرد اين طرح کارامدتر و ارزانتر از تلاشهاي فعلي براي مبارزه با دزدان دريايي سومالي خواهد بود.
عمر عبدالرشيد علي شرمارکه نخست وزير سومالي با ارسال نامه اي براي روزنامه تايمز انگليس با اعلام اينکه اوضاع سومالي همچون وضعيت در افغانستان است، خاطر نشان کرد طرح اوباما براي افغانستان نشان دهنده تغيير عمده اي در حمايت هاي بين المللي از کشورهاي ناارام و بحران زده است.
وي مي افزايد دزدي دريايي و رشد افراطي گري نشانه هاي بيماري نهفته فقدان يک دولت و نااميدي است.
نخست وزير سومالي تصريح کرد تامين مالي طرح ما براي حل مشکلات به جاي تعقيب دزدان دريايي در اقيانوس هند فقط يک چهارم هزينه هاي فعلي براي مبارزه با دزدان دريايي خرج دارد.
شرمارکه با اعلام اينکه ثبات منطقه اي به شدت در خطر است، مي افزايد وي در ابتدا به کمک براي برقراري دولتي کارامد و اموزش نيروهاي امنيتي نياز دارد و سپس کشورهاي جهان بايد اقتصاد اين کشور را تقويت کنند تا بتواند از ثروت بالقوه خود براي تامين اينده اش استفاده کند.
نخست وزير سومالي همچنين خواستار يک طرح بزرگ غيرنظامي براي اموزش جوانان اين کشور و راه اندازي کسب و کار قانوني شد ولي در عين حال هيچ رقمي در خصوص هزينه هاي اين طرح ارائه نکرد.
وي با اعلام اينکه از همين اصول با موفقيت در ديگر مناطق ناارام همچون ايرلند شمالي، عراق و افغانستان استفاده شده است، اين پرسش را مطرح کرد که چرا اين اقدامات هيچگاه در سومالي انجام نشده است.
سومالي از سال هزار و نهصد و نود و يک تاکنون فاقد يک دولت مرکزي کارامد بوده و به مرکز شبه نظاميان دزدان دريايي تبديل شده است که به رغم گشت زني نيروهاي بين المللي، از کشتي ها در اقيانوس هند سرقت مي کنند.
به گزارش خبرگزاري رويترز از نايروبي، دولت شرمارکه که مورد حمايت سازمان ملل است، فقط بخشي از موگاديشو پايتخت سومالي را کنترل مي کند.
نخست وزير سومالي در شرايطي اين درخواست را مطرح کرده که اوباما از تصميم خود براي اعزام سي هزار نيروي تازه نفس به افغانستان براي مبارزه با شبه نظاميان طالبان و همچنين اقداماتي براي پايان دادن به فساد و ترويج مسئوليت پذيري دولت اين کشور پيش از خروج نظاميان امريکايي، خبر داده است.
درگيريها از اغاز سال دو هزار و هفت تاکنون در سومالي به کشته شدن دستکم نوزده هزار غيرنظامي و اوارگي يک و نيم ميليون نفر ديگر منجر شده است که يکي از بدترين فجايج انساني در جهان قلمداد مي شود.