خاتمه اعتصاب غذاي خانم "امينه حيدر" مبارز حقوق بشري صحراي غربي و بازگشت وي به العيون در مطبوعات روز جمعه اسپانيا بازتاب گسترده اي يافت.
بازتاب گسترده پيروزي خانم حيدردر مطبوعات اسپانيا
بنا برگزارش ايرنا، اعتصاب غذاي 32 روزه خانم حيدر در فرودگاه لانساروته اسپانيا که به يک بحران سياسي براي مادريد تبديل شده بود، روز پنجشنبه خاتمه يافت و وي بامداد روز جمعه به صحرا بازگشت.
خانم حيدر که براي کسب استقلال صحراي غربي مبارزه مي کند، پس از بازگشت از امريکا از سوي مقامات رباط به اسپانيا بازگردانده و گذرنامه اش توقيف شده بود.
کشور پادشاهي مغرب، مقامات دولت الجزاير را به تحريک خانم حيدر و مبارزان استقلال طلب صحراي غربي که تحت تصرف رباط است ، متهم مي کنند.
بنا براين گزارش، مطبوعات اسپانيا که طي 32 روز گذشته موضوع اعتصاب غذاي خانم حيدر را کانون توجه خود قرار داده بودند، امروز جمعه نيز دراين باره نوشتند که با کمک فرانسه اعتصاب غذاي خانم حيدر خاتمه يافته و درخواستش براي بازگشت به العيون مورد اجابت قرار گرفته است.
خانم حيدر شب گذشته پس از 32 روزاعتصاب غذا با يک هواپيماي خصوصي فرودگاه لانساروتو را به مقصد العيون درحالي ترک کرد که بيش از 300 نفر در فرودگاه لانساروته با دست زدن وي را بدرقه کردند.
خانم حيدر که وضعيت جسماني اش در روزهاي آخر اعتصاب غذاي وي وخامت يافته بود وحتي قادر به نوشيدن آب و مايعات قندي نيز نبود در مدت اعتصابش مورد حمايت قوي احزاب چپ و حزب مردم اسپانيا قرار داشت.
خانم حيدرهنگام ترک اسپانيا گفت، بازگشتش به صحرا را يک پيروزي براي آرمان صحرا قلمداد کرد .
آگاهان سياسي معتقدند که اعتصاب غذاي خانم حيدر که در ابتدا در اعتراض به اخراجش از صحرا از سوي مقامات دولت مغرب انجام شد، درنهايت بيش از هر عامل ديگري توانست مسئله صحرا را زنده و مطرح کند.
مقامات مغرب درارتباط با بازگشت خانم حيدر که سرانجام تنها با يک برگه عبور به اين کشور سفر کرد و نتوانست گذرنامه جديد دريافت کند، اعلام کردند که بخاطر مسائل انسان دوستانه به خانم حيدراجازه بازگشت داده اند.
خانم حيدر در مصاحبه اي که قبل از عزيمتش به مغرب انجام داد ، تصريح کرد: اولين اقدامش به هنگام ورود به صحرا بوسيدن مادر و دو فرزندش خواهد بود.
دولت اسپانيا که پيش از تصرف صحراي غربي توسط مغرب براين منطقه سلطه داشت، دراين باره اعلام کرد تا زماني که مسئله صحرا با نظر مثبت سازمان ملل حل شود ، قوانين مغرب بر صحراي غربي حاکم خواهد بود.
خاطرنشان مي شود، مقامات مغرب درحاليکه مبارزان صحراي غربي خواستار استقلال آن هستند، معتقدند که اين مسئله تنها با اعطاي خودمختاري حل خواهد شد و نيازي به استقلال صحرا وجود ندارد.