عبدالله الاشعل نويسنده و تحليل‌گر عرب در مقاله‌اي در پايگاه خبري الجزيره به بررسي ساخت ديوار فولادي از جنبه قوانين بينالمللي پرداخته و آن را جنايتي از سوي مصر عليه ساكنان غزه خوانده است.
به گزارش فارس به نقل از پايگاه خبري الجزيره، مصر اخيرا و بعد از اعلام رسمي آمريكا و رژيم صهيونيستي در مورد ديوار فولادي اعتراف كرد كه در حال احداث اين ديوار در بخش بزرگي از مرزهاي خود با نوار غزه است، قاهره در اين زمينه مدعي شد كه اين ديوار را در راستاي محافظت از امنيت ملي خود و ممانعت از ورود به مصر و قاچاق مواد مخدر و سلاح انجام داده است.
بنا بر اين گزارش ساكنان غزه با تصور ساخت اين ديوار فولادي از لحاظ رواني احساس خفگي مي‌كنند، ديواري كه كارشناسان معتقدند مي‌تواند زيان‌هاي مالي و اقتصادي فراواني را به نوار غزه و ساكنان آن وارد كند، همچنين براي اولين بار مانعي ترسناك در ميان مصر و فلسطين ايجاد مي‌كند. اين در حالي است كه نوار غزه كه از لحاظ تاريخي بخشي از امنيت ملي مصر به شمار مي‌رفت، اما الان مصر آن را تهديدي براي امنيت خود به حساب مي‌آورد.
عبدالله الاشعل نويسنده اين گزارش مي‌افزايد: اين ديوار در شرايطي ساخته مي‌شود كه مصيبت مردم غزه را افزايش مي دهد و خشم و خشونت اسرائيل عليه ساكنان غزه را افزايش مي‌دهد، اين ديوار اسرائيل را قادر مي‌سازد تا فشار بيشتري را بر مردم غزه وارد كند و با اين تلاش گران‌بهاي مصر كشتارجمعي آنها را براي اسرائيل فراهم مي‌كند، البته تمام اين‌ها كاملا با دين و مروت و انسانيت در تضاد است.
احساس مردم غزه در اينباره كه مصر اين ديوار را با سرمايه و برنامه‌ريزي اسرائيل و آمريكا مي‌سازد باعث مي‌شود كه آنها بر خشك شدن احساسات و وجدان عربي و برادري آنها گريه كنند و اين احساس تلخ را داشته باشند كه آنها مصر را تهديد مي‌كنند، نه اسرائيل را.
با وجود اينكه مردم غزه مي‌دانند كه پروژه عظيم ساخت اين ديوار از نتايج همكاري‌هاي ميان مصر و اسرائيل و آمريكا است كه براي حفاظت از امنيت ملي مصر و ثبات اين كشور حريص شده‌اند، مردم مصر نيز از محقق شدن آنچه اسرائيل از دستيابي به آن عاجز مانده بود و حتي بسته بودن گذرگاه رفح نيز نمي‌توانست آن را كامل كند، احساس حزن و اندوه مي كنند.
به نوشته الجزيره، حماس اين ديوار را محكوم كرده است و آن را در راستاي افزايش مصيبت‌هاي بيشتر به مردم غزه مي‌داند كه در كشتار تدريجي مردم اين منطقه نقش ايفا مي‌كند، در چنين شرايطي شايسته است كه مصر اشك حماس را پاك كرده و دردهاي آنان را درمان كند، جريان حماس و مردم غزه همچنين از اين مي‌ترسند كه اين ديوار هشداري براي حمله جديد رژيم صهيونيستي به نوار غزه باشد، اين در حالي است كه "محمود عباس " رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين ساخت اين ديوار را براي آنچه كه محافظت از امنيت مصر خوانده، تاييد كرده است.
درباره اين ديوار موضوعات زيادي مطرح شده است، اما اين مقاله سعي دارد تا به صورت اساسي وضعيت قانوني و حقوقي ساخت اين ديوار و ميزان مغايرت آن با قوانين بينالمللي را بررسي كند، بررسي ميزان وجاهت موضع مصر در مورد حفاظت از امنيت ملي براي ساخت اين ديوار و اشتباهات موجود در اين موضع‌گيري از ديگر مسايلي است كه در اين مقاله مورد بررسي قرار خواهد گرفت، درست مانند حقي كه اسرائيل در ساخت ديوار حايل در مرزهاي داخلي خود براي خويش قايل بود.
دادگاه بينالمللي در مورد ديوار حايل براي اسرائيل مقرر كرد كه اين رژيم اشغالگر بايد به صيانت از سرزمين‌هاي اشغالي در برابر ظلم و جور پايبند باشد و اين بر خلاف ديوار مصر است كه بار ديگر و بعد از مواضع اين كشور در جريان هولوكاست غزه و بعد از آن قاهره را در دايره جرم‌هاي حقوقي و اخلاقي قرار مي‌دهد.
الاشعل مي‌نويسد: اسرائيل و آمريكا پيش از اين و در روزهاي پاياني دوره رياست‌جمهوري "جرج بوش " توافقنامه‌اي را امضا كردند كه به دو كشور اين اجازه را مي‌داد تا در زمينه‌هاي مختلف از جمله در سرزمين مصر براي تحكيم محاصره غزه تلاش كنند، مصر در آن زمان به اين توافق اعتراض كرد و آن را ناقض تماميت ارضي خود دانسته و امضاي آن را بدون حضور قاهره و در حاليكه در خاك اين كشور اجرا خواهد شد، محكوم كرد؛ اين در حالي است كه اين ملاحظه قاهره به توافق فوق نيز ضعيف بود و متناسب با اين تجاوز آشكار به تماميت ارضي مصر نبود، البته به نظر مي‌رسد اين موضع هم به علت نقض حاكميت اين كشور نبود، بلكه خشم قاهره به اين علت بود كه در اين مواضع آمريكا، دولت مصر خوار و ذليل شده است.
بنا بر اين مقاله از نظر قانوني بايد بر اين نكته تاكيد كرد كه بندهاي قانوني براي رد تشكيل ديوار مصر توافق چهارم ژنو در سال 1949 و توافقنامه سازمان ملل متحد در سال 1948 است، همچنين كشور ايتاليا نيز احكامي را در مورد انواع و اركان جرم‌هاي موجود صادر كرده است و به صورت گسترده توافق چهارم ژنو را كه دولت اشغالگر را متعهد و پايبند مي‌كند، مورد دقت و بررسي قرار داده است.
شكي نيست كه مقايسه ميان انواع موانع و ديوارهاي موجود در جهان و شرايط ساخت هر يك از آنها در آينده‌اي نزديك به وجود خواهد آمد، بويژه بعد از اين كه برخي از اين ديوارها داراي وجهه خوب هستند، مانند ديوار چين و برخي ديگر كه وجهه‌اي بد دارند، مانند ديوار برلين كه ميان دو جهان درگير با يكديگر يعني كمونيسم و سرمايه‌داري جدايي انداخته بود. سقوط اين ديوار نيز اشاره به پايان جنگ سرد ميان كمونيسم و نظام سرمايه‌داري و پنهان شدن كمونيسم دارد.
اگر در راستاي يك نتيجه‌گيري ساده بگوييم كه ديوار برلين با هدف جلوگيري از ارتباط شرق آلمان با غرب آن ايجاد شده بود و هيچ يك از قوانين بينالمللي ظاهري را نقض نمي‌كرد، اما ديوارهاي اسرائيلي و مصري احكام قوانين بينالمللي را نقض مي‌كنند و هر دوي اين اقدامات از جرم‌هاي بينالمللي به شمار مي‌روند.
به اين ترتيب دولت مصر نيز جزئي از نظام جنايي بينالمللي به شمار مي‌رود و پژوهشگران در آينده‌اي نزديك در زمينه‌هاي مختلف اين موضوع را مورد بررسي قرار خواهند داد.
پژوهشگران بينالمللي در آينده تمايل خواهند داشت، تا مقايسه‌هايي را ميان ديوار مصر و ديوار اسرائيل انجام دهند، ديوار اسرائيل در راستاي منافع اسرائيل و براي انضمام سرزمين‌هاي فلسطيني ساخته شده است، ديوار مصر نيز بنا به گفته مقامات اين كشور در راستاي منافع قاهره ساخته شده است، بنا بر اين اگر دادگاه عدالت بينالمللي ديوار اسرائيلي را باعث نقض قوانين و تعهدات بينالمللي رژيم اشغالگر در فلسطين اشغالي مي‌داند، پس ديوار مصر نيز يقينا در دايره محكوميت و جرم‌هاي بينالمللي قرار خواهد داشت.
آمريكايي‌ها و اسرائيلي‌ها تاكيد كرده‌اند كه اين ديوار به وسيله مصر و با كمك از سوي آمريكا به طول چندين كيلومتر و عمق 18 متر از فولاد ساخته مي‌شود، اين در حالي است كه اين اظهارات از سوي مصر به صورت شفاف مطرح نشده است، اما به صورت تضميني مورد تاكيد قرار گرفته است، مصري‌ها اين ديوار را براي ممانعت از قاچاق ميان غزه و مصر مي‌دانند، "احمد ابوالغيط " وزير خارجه مصر ساخت اين ديوار را در راستاي امنيت ملي اين كشور مي‌داند، البته در اين مقاله اين اظهارات از نظر حقوقي صرف مورد بررسي قرار خواهد گرفت.
