روزنامه لوتان با اشاره به بازي نيمه نهايي جام ملت هاي آفريقا ميان الجزاير و مصر در روز پنجشنبه از تنش فوتبالي در قاره آفريقا خبر داد.

اين روزنامه فرانسوي زبان چاپ سوييس در پايگاه اينترنتي خود نوشت: بازي نيمه نهايي جام ملتهاي آفريقا در آنگولا ميان مصر و الجزاير دوباره رقابت ديرينه اين دو کشور براي رهبري جهان عرب را به صحنه ورزش آورده است. اين دو کشور قبلا در چارچوب رقابتهاي مقدماتي جام جهاني نيز باهم ديدار پر تنشي داشتند که در آن بازي الجزاير به پيروزي رسيده بود.
لوتان نوشت: رقابت ورزشي دو کشور فراتر از فوتبال است. در جريان مسابقات مقدماتي جام جهاني وقتي قرار شد يک ديدار سوم در سودان تکليف تيم صعود کننده را مشخص کند، دولت الجزاير با تسهيل تشريفات صدور گذرنامه و در اختيار گذاشتن هواپيماهاي چارتر، ده هزار نفر را راهي خارطوم کرد. سه روز قبل از آن در قاهره و قبل از بازي دوم دو تيم، اتوبوس بازيکنان الجزايري مورد هجوم طرفداران مصر قرار گرفته بود.
لوتان نوشت: هر بازي الجزاير با مصر شبيه جنگ است. آيمون کريل، مردم شناس متخصص مغرب عربي، در اين مورد مي گويد: " نفرت از الجزايري ها در مصر موج مي زند. هر چقدر سنگ اندازي به اتوبوس تيم الجزاير در قاهره در مطبوعات مصري به عنوان يک حادثه کوچک مطرح شد، سنگ اندازي متقابل در خرطوم و آزار و اذيت طرفداران مصر از سوي طرفداران الجزاير، در رسانه هاي مصري بازتاب داشت." اين تنش به جايي رسيد که قاهره سفير خود از الجزيره را فراخواند.
لوتان نوشت: دوري آنگولا از اين دو کشور شايد باعث شود تماشاگران کمتري به اين کشور بروند. اما دو کشور براي هم دندان تيز کرده اند. زيدان، مهاجم تيم مصر در اين مورد مي گويد: " هر بازي با الجزاير مانند يک جنگ است. ما در ميدان بازي نشان خواهيم داد که براي رفتن به جام جهاني از آنان شايسته تر بوديم."
لوتان نوشت: با وجود اين رقابت جويي حسادت آميز ورزشي، روابط دو کشور چندان هم دچار تنش نبوده است. اکرم بلکاييد، روزنامه نگار و کارشناس مسايل جهان عرب، مي گويد:" دو کشور دوستي ابهام انگيزي دارند. در جريان مبارزات مردم الجزاير براي استقلال، مصر از جبهه آزادي بخش ملي الجزاير حمايت کرده بود. اما الجزاير بعد از آنکه ناصر در مصر ظهور کرد، از اين کشور فاصله گرفت، زيرا حمايت ناصر براي الجزايري ها دست و پاگير بود. از آن پس اين دو براي داشتن نقش رهبري در جهان عرب و آفريقا با هم رقابت مي کنند و فوتبال هويدا ساز تنش ناشي از اين رقابت در روابط دو کشور است." پاسکال ژيلون، متخصص فرانسوي مسايل ژئوپوليتيک ورزش، مي گويد: " بعد از دوران استعمار، اولين اقدام کشورها براي تثبيت خود در صحنه بين المللي پيوستن به سازمان ملل بود. اقدام دوم نيز پيوستن به کميته بين المللي المپيک و فدراسيون بين المللي فوتبال ( فيفا) بود. از همان زمان همگان فهميدند که ورزش مي تواند باعث اتحاد در داخل شود و البته به کشور ها اجازه دهد در عرصه بين المللي عرض اندام کنند."
لوتان نوشت: اهميت اين نقش ورزش امروز براي دو کشور مصر و الجزاير بسيار افزون شده است. آيمون کريل مي گويد: " در بستر اقتصادي و سياسي شکننده امروز مصر، فوتبال در تمام مکالمات مردم حاضر است. " اکرم بلکاييد نيز مي گويد:" در الجزاير مردم عاشق فوتبال اند. تا قبل از صعود اخير الجزاير به جام جهاني، مدتها بود که مردم الجزاير احساس وحدت فعلي را تجربه نکرده بودند. قبل از اين الجزايري ها در سال 1990 در پي قهرماني در جام ملت هاي آفريقا احساس مشابهي داشتند. جام جهاني براي دولت الجزاير يک شانس است، زيرا مردم تا پايان ماه ژوئن فقط به فوتبال فکر مي کنند."