دو تن از كارشناسان مسايل خاورميانه در مقاله‌اي مشترك با اشاره به ايفاي نقش مصر در راستاي خواسته‌هاي آمريكا و رژيم صهيونيستي در احداث ديوار فولادي نوشتند: دولت مصر غزه را در آستانه يك فاجعه انساني قرار داده است.
به گزارش فارس، آدام مورو و خالد موسي العمراني (Adam Morrow and Khaled Moussa al-Omrani) در مقاله‌اي كه مشتركا در پايگاه اينترنتي "Antiwar " منتشر كردند، با اشاره به تلاش فعالان سياسي براي وادار كردن دولت مصر به توقف ساخت ديوار فولادي در مرز مصر با نوار غزه، مي‌نويسند: مقامات مصر ادعا مي‌كنند كه اين ديوار مانع از قاچاق مي‌شود اما منتقدين اعتقاد دارند كه اين اقدام، آخرين روزنه زندگي را بر مردم غزه مي‌بندد.
"جمال فهمي " تحليلگر سياسي و مديرمسئول هفته‌نامه انتقادي "العربي الناصري " مي‌گويد: مرز مصر تنها راه ارتباطي آزاد غزه بود و تنها راه براي ادامه زندگي مردم غزه محسوب مي‌شد.
* ديوار شرم بايد تخريب شود
هزاران نفر از فعالين سياسي از طيف‌هاي مختلف، در روز 13 فوريه (24 بهمن) در مركز قاهره گرد آمدند تا اعتراض خود را به ساخت ديوار فولادي نشان دهند. اين افراد پلاكاردهايي را حمل مي‌كردند كه بر روي آن نوشته شده بود: "ديوار شرم‌آور تخريب بايد گردد " و "در جنايات اسرائيل شريك نخواهيم شد ". در همين روز در بيروت، پايتخت لبنان، تظاهرات مشابهي انجام شد.
اگر چه اخبار مربوط به احداث ديوار فولادي براي اولين بار در اواخر سال گذشته ميلادي توسط روزنامه صهيونيستي "هاآرتص " منتشر شد، مقامات مصري سعي كردند اين موضوع را با بهانه‌هايي مانند حق مصر در حفظ حاكميت و امنيت ملي توجيه نمايند. "سليمان عواد " سخنگوي رياست جمهوري در اواخر دسامبر گفت: "مصر حق دارد تمام ابزارهاي لازم را براي حفظ مرزهاي خود به منظور تأمين امنيت ملي به كار گيرد. تماميت ارضي مصر مسئله‌اي مقدس است.
در 25 ژانويه، حسني مبارك رئيس جمهور مصر، هدف از ايجاد ديوار فولادي را "حفاظت مردم در مقابل دسيسه‌هاي تروريستي " اعلام نمود. عليرغم انتقادات داخلي و بين‌المللي، ساخت ديوار فولادي با شتاب فراوان ادامه يافت.
در 14 فوريه روزنامه غيردولتي "المصري اليوم " به نقل از يك كارگر اين پروژه نوشت كه صفحه‌هاي پولادين ديوار، با اتصالات فلزي به يكديگر متصل شده‌اند و در حال نصب شدن در عمق 18 تا 25 متري زمين هستند.
روز بعد روزنامه غير دولتي ديگري به نام "الدستور " گزارش داد كه لنگرگاهي براي گشت‌هاي دريايي در مرز آبي مصر با غزه ايجاد شده است. يك منبع امنيتي در منطقه "سيناي شمالي " از لنگرگاه جديدي خبر داد كه در خدمت گشت‌هاي دريايي مرز مصر و غزه قرار مي‌گيرد تا مانع از رفت و آمد غيرمجاز گردد.
اين دو نويسنده كه مقالات مشتركي در مورد مسائل فلسطين به نگارش درآورده‌اند، با اشاره به سخنان "حميد حسن " نماينده مجلس و عضو جنبش اخوان المسلمين مبني بر اينكه آمريكا، رژيم صهيونيستي و نيروهاي ناتو در حال حاضر مرزهاي آبي مصر و غزه را تحت كنترل دارند و هر شناور حامل كمك به غزه را متوقف مي‌نمايند، مي‌افزايند: ديوار فولادي و گشت‌هاي دريايي موارد تازه‌اي است كه به تحريم طولاني مدت و همه جانبه غزه اضافه شده است.
پس از اينكه حماس به عنوان يك گروه مقاومت فلسطيني، در اوايل سال 2006 قدرت را در يك روند دموكراتيك از طريق پيروزي در انتخابات به دست آورد، رژيم صهيونيستي شش مرز فلسطين را مسدود نمود. در همان سال حماس، كنترل غزه را به دست گرفت و مصر بلافاصله، 14 كيلومتر مرز خود با اين ناحيه را بست و سواحل اين ناحيه را به محاصره درآورد.
مقامات مصر، همسو با خواسته‌هاي آمريكا و اسرائيل ادعا كردند كه اين اقدام به منظور جلوگيري از قاچاق اسلحه از داخل منطقه تحت كنترل حماس انجام مي‌گيرد.
عليرغم محدوديت طولاني مدتي كه رژيم صهيونيستي بر هوا و آب‌هاي سرزميني نوار غزه اعمال كرده بود، جنبش توانست به شكل معجزه‌آسايي زنده بماند اما اكنون و با محروم كردن يك و نيم ميليون نفر از ساكنين نوار غزه از ارتباط با دنياي خارج، نياز بسيار شديد به غذا، دارو و سوخت، اين منطقه را در آستانه يك فاجعه انساني قرار داده است.
در روزهاي پاياني سال 2008 و آغازين روزهاي 2009 كه اسرائيل با اجراي عمليات سرب گداخته، نوار غزه را مورد تهاجم شديد قرار داده بود، سياست مرزي مصر سرزنش‌هاي فراواني را در داخل و خارج از اين كشور به دنبال داشت. در مدت سه هفته، آمار شهداي فلسطيني به هزاران نفر رسيد و مصر همچنان مرزهاي خود را بسته نگاه داشت و مانع از انتقال كمك‌هاي بشردوستانه بسيار ضروري به غزه شد.
منتقدين سياست مرزي مصر اعتقاد دارند كه ديوار فولادي، آخرين قدم در تحميل فشار بر مردم غزه است.
"فهمي " مي‌گويد: با تكميل ديوار فولادي، محاصره غزه به شكل غيرقابل نفوذي در مي‌آيد. با اين كار غزه عملا به بزرگترين زندان دنيا تبديل مي‌گردد. ساخت اين ديوار كه آخرين را‌ه‌هاي ارتباطي مردم غزه را مسدود مي‌كند، نمايانگر يك جنايت تاريخي است كه رژيم مصر مرتكب مي‌شود. توافق مصر براي ساخت اين ديوار، اجراي يك طرح آمريكايي-صهيونيستي براي منطقه است.
اواخر ماه گذشته ميلادي سخنگوي حماس "مشير المصري " اعلام كرد كه ديوار فولادي، آخرين روزنه تنفسي مردم غزه را كه در مدت دو سال و نيم محاصره آنها را زنده نگه مي‌داشت، مي‌بندد. اين ديوار به نفع هيچ گروه عربي نيست و فقط در خدمت منافع رژيم اشغالگر قدس قرار دارد.
* اعمال حاكميت و حفظ امنيت بهانه‌هايي براي ساخت ديوار حائل
آدام مورو و خالد موسي العمراني با اشاره به تلاش‌هاي بيهوده دولت مصر براي توجيه اين پروژه با توسل به واژه‌هايي همچون "حاكميت " و "امنيت " مصر، به نقل از "فهمي " مي‌نويسند: "مصر مي‌توانست به سادگي با كنترل عبور و مرور در مرز رفح بر مرزها اعمال حاكميت نمايد. در اين صورت ديگر لزومي نداشت كه اهالي غزه دست به حفر تونل بزنند. كنترل مرز، نيازي به احداث ديوار ندارد و مي‌توان با روش‌هاي اطلاعاتي امنيتي مرزها را كنترل كرد. دولت ادعا مي‌كند كه اين ديوار از قاچاق اسلحه به مصر جلوگيري مي‌نمايد اما پيش از ساخت اين ديوار، همه بيانيه‌هاي دولتي اذعان داشتند كه اسلحه از مصر به غزه مي‌رود نه برعكس.
دولت اكنون خيلي به ابراز حاكميت علاقه‌مند شده است اما در تابستان گذشته كه نيروي دريايي رژيم صهيونيستي، كشتي لبناني را در آب‌هاي مصر توقيف كرد، مقامات مصري كلمه‌اي درباره حاكميت ملي بر زبان نياوردند. "
در انتهاي اين مقاله، به جنبه سياسي ساخت ديوار هم اشاره مي‌شود. در يك سال گذشته فشار بسيار شديدي به حماس وارد آمده تا با "توافقنامه صلح " پيشنهادي مصر كه ميان حماس از يك سو و جنبش فتح و رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين محمود عباس كه مورد حمايت آمريكاست از سوي ديگر مطرح است، موافقت نمايد.
حماس تاكنون از امضاي اين توافقنامه كه مشتمل به رسميت شناختن رژيم صهيونيستي و ترك مقاومت مسلحانه است و با اصول پذيرفته‌شده اين گروه منافات دارد، خودداري نموده است. مقامات مصري از جانب خود اعلام كرده‌اند كه تا زمان امضاي بي‌قيد و شرط اين توافقنامه، مرز مصر و غزه بسته مي‌ماند.
"عماد جد " كارشناس مسائل اسرائيل در مركز نيمه‌دولتي مطالعات سياسي و استراتژيك الاهرام مي‌گويد: مصر دست به ساخت ديوار فولادي زده است تا حماس را به علت عدم امضاي توافقنامه صلح تنبيه نمايد.
در اواخر ماه گذشته، "عزيز الدويك " سخنگوي پارلمان فلسطين اعلام كرد كه اين توافقنامه نبايد تحت "شرايط ناعادلانه " تحميل گردد. توافقنامه نمي‌تواند از طريق جنگ وحشيانه عليه غزه، يا با محاصره و گرسنگي دادن مردم فلسطين و سياست مرگ تدريجي به دست آيد. توافقنامه صلح همچنين با ساخت ديوار فولادي كه به شكل وحشتناكي محاصره و گرسنگي را تشديد مي‌كند، حاصل نمي‌گردد.
