بسياري از مردم سيرالئون از زمان پايان جنگ داخلي اين کشور به جاي فعاليت در معادن الماس به زراعت روي اورده اند.


به گزارش شبکه تلويزيوني دويچه وله، سيرالئون يکي از فقيرترين کشورهاي دنياست اما معادن الماس ارزشمندي در اختيار دارد. جنگ داخلي بر سر الماس در اين کشور در دهه 1990 ميلادي، پنجاه هزار کشته بر جاي گذاشت. جنگ داخلي سيرالئون در سال 2002 ميلادي پايان يافت و اکنون بسياري از مردم اين کشور زندگي جديدي را اغاز کرده اند که در ان الماس ديگر جايگاهي ندارد.
مارتين کايلبِل، خبرنگار دويچه وله در حاليکه تصاويري از يک مزرعه در سيرالئون پخش مي شد گزارش داد اين دشت ها زماني صحنه جنگ خونيني بر سر الماس بود. عبدالله جولاه، يکي از کشاورزان منطقه همه چيز خود را در جنگ از دست داد اما وي با پرورش گياه کاساو امرار معاش مي کند. جولاه مي گويد من فرزند دارم، جنگ هر چيزي را که داشتيم نابود کرد. فکر کردم بهتر است که به جاي دزدي بهتر است که با خانواده ام گياه پرورش دهيم. زراعت بهتر از کار در معادن است، شما مي دانيد که در مدت شش ماه چه محصولي خواهيد داشت اما درباره الماس اينگونه نيست.
سنگ هاي قيمتي سيرالئون در عين حال که يک نعمت است يک بلا نيز محسوب مي شود. بيگانه ها بيشترين نفع را از معادن الماس اين کشور برده اند. بسياري از معادن المان سيرالئون هم اکنون متروک و به زمين باير تبديل شده اند. تنها در منطقه کانو اين کشور، معادن سابق الماس محوطه اي به مساحت سيصد و شصت کيلومتر مربع را در بر گرفته اند. با اين وجود، مردم محلي به طور فزاينده اي به زراعت و اباداني زمين ها روي اورده اند. انان اميدوارند که همسايگانشان نيز همين رويه را در پيش بگيرند و دولت نيز در اين راستا بيشتر به انان کمک کند.