نخستين رييس جمهور پس ازاستقلال الجزاير که اين روزها دوران 92 سالگي خود را در کمال صحت و سلامت سپري مي کند در پاسخ به احوالپرسي"منوچهر متکي" وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران مي گويد: خدا را شکر کمي توان دارم و باز هم مي توانم بدوم .

"احمد بن بلا" در حالي دوران 92 سالگي خود را طي مي کند که 30 سال از سن خود جوانتر به نظر مي رسد و هنوز هم در ميان موهاي سپيدش رگه هايي از رنگ مشکي يادگار دوران جواني اش را مي توان مشاهده کرد .
بن بلا که درجواني به گفته خودش در مارسي ، فوتبال بازي مي کرده و بنا بر اظهارات همشهري هايش در دوي 800 متر ، دستي بر آتش داشته و قهرمان بوده اميدوار است که تا سال هاي سال زندگي را به خوبي و خوشي بگذراند. هر چند که او اين روز ها در فراغ همسر خود داغدار است و غم از دست دادن وي را نمي تواند فراموش کند و به همين خاطر است که متکي در سفرش به الجزاير ، به ديدار او شتافته و براي عرض تسليت به خانه وي قدم مي گذارد .
متکي به بن بلا مي گويد : در ژاپن که سفير بودم 120ساله بودن مردم يک امر طبيعي و عادي بود اميدوارم که شما هم انشا الله تا ده ها سال عمر کنيد .
اما بن بلا که انگار ترجمه مترجم را اشتباهي فهميده مي گويد : 10 سال کم است بگوييد تا 20 سال ديگر عمر کنم که اين بار همه مي خندند و مترجم مي گويد منظور آقاي متکي ده ها سال است نه 10 سال .
سپس متکي از علاقه مندي دوستان ايراني بن بلا مي گويد که چقدر تمايل دارند وي به ايران بيايد و او را ببينند .
متکي به بن بلا مي گويد : من در حال عزيمت به گابن هستم مي خواهيد پس از گابن به الجزاير برگردم و با هم به ايران برويم ؟ متکي ادامه مي دهد ما علاقه منديم دکتري افتخاري دانشگاه تهران را به شما اهدا کنيم.
اما بن بلا که خود را از نظر معنوي ايراني خطاب مي کند ضمن تشکر از متکي اظهار اميدواري مي کند که سر فرصت حتما به ايران بيايد .
وي مي گويد ما خود را برادر شما ملت بسيار بزرگ و با تاريخ کهن مي دانيم . ايران يک کشور بزرگ و باقدرت است که دشمنان نمي خواهند که کشوري در جهان سوم با اين اصالت و قدرت وجود داشته باشد .
بن بلا اظهار مي دارد : کافي است نام امام خميني (ره) در جايي ذکر شود تا عظمت و قدرت کشورش ( جمهوري اسلامي ايران ) ثابت شود .من همواره در کنار شما بودم و خواهم بود .
متکي بعد از اظهارات بن بلا به اين جمله اکتفا مي کند که " فخرا لنا" .
الجزاير در سال 647 ميلادي به تصرف مسلمانان در آمد و به کشوري اسلامي تبديل شد. اين کشور از سال 1518 تا 1830 تحت سلطه ترک ها ي عثماني قرار داشت و از سال 1830 به استعمار فرانسه در آمد و بدنبال يک مبارزه خونين و طولاني و تقديم بيش از يک و نيم ميليون شهيد ، سرانجام در سال 1962 به استقلال دست يافت .
نخستين رييس جمهور الجزاير بعد از استقلال " احمد بن بلا " بود .

** شهري با چراغ راهنمايي محدود
شهر الجزيره پايتخت الجزاير که بخش مهمي از آن کوهپايه اي است و به ناچار خيابان هاي باريکي هم دارد مثل خيلي از شهر هاي جهان تقاطع هاي بسياري دارد که لاجرم بايد چراغ راهنمايي رانندگي بر سر هر چهار راه باشد اما جالب توجه تهراني ها که تعداد چراغ هاي چهار راه ها بسيار محدود بود و از وجود پليس هاي متعدد نيز خبري نبود .با اين وجود خودروها به راحتي از تقاطع ها گذشته و منتظر چراغي نبودند .

** شهر الجزيره مي توانست زيبا باشد اگر ...
شهر الجزيره که زماني مستعمره فرانسه بود و در جايجاي آن هنوز هم بناهاي فرانسوي که قدمت آنها به بيش از 50 سال مي رسد ، بسيار زيبا است اما مي توانست زيبا تر شود .
در الجزيره شاهد آپارتمان هاي زيبا که اغلب با رنگ سپيد و پنجره هايي به رنگ دريا وجود دارد واقعا چهره شهر را مي توانند زيبا جلوه دهند و مي توان الجزيره را در رده يکي از زيباترين شهر ها طبقه بندي کرد اما يک مشکل وجود دارد که شهردار الجزيره به نظر مي رسد يا نمي تواند آن را حل کند و يا به فکر حل کردن آن نيست و آن آويزان بودن لباس هاي شسته شده از تراس ها و همچنين ميخکوب شدن بشقاب هاي ماهواره به ديوار کنار تراس ها است .
اگر اين لباس ها و ماهواره ها از تراس هاي آپارتمان هاي زيبا برداشته شود چهره شهر بسيار زيبا تر از حال حاضر خواهد بود و يقينا رنگ آبي آسماني پنجره ها جلوه بيشتر و همخواني بيشتري با ساحل زيباي اين شهر خواهند داشت .

** مقام شهيد بلندترين بناي الجزيره
تنديس مقام شهيد که نشانگر جنگ هاي الجزيره براي استقلال است بلندترين بناي الجزيره است که چشم هر تازه واردي را از دور دست ها به خود خيره مي کند و نا خود آگاه هر تازه واردي از راننده مي پرسد : " اين بنا چه بنايي است ؟ "
و راننده نيز با افتخار پاسخ مي دهد : " مقام شهيد ".
هر روز و هر ساعت از شبانه روز شاهد زيارت کنندگان مقام شهيدان گمنامي هستيم که براي استقلال وطن جان خود را از دست دادند و جالب اينجا است که برخي خانم هاي بي حجاب نيز هنگام ورود به اين مقام روسري هايي در دست داشته و به احترام شهدا روسري بر سر مي کنند .

** ايدز و گابني ها
سفر بعدي به کشور گابن عضوغير دايم شوراي امنيت است که در کنار ساحل جايي براي بيتوته يافت شد . در بلوار زيباي ساحل ليبرويل (پايتخت گابن ) در کنار تبليغات گوناگون، تابلو هاي ايدز هم جلوه گر مي شوند که احتمالا نشان دهنده سعي دولت بر مبارزه با اين بيماري کشنده است .
براساس آمار سازمان بهداشت جهاني در برخي از مناطق آفريقا از هر سه نفر يک نفر به بيماري ايدز مبتلا شده و يا حداقل با ويروس آن زندگي مي کند .
به نظر مي رسد مسوولان گابن نيز از اين مهم غافل نمانده و در صدد کنترل اين بيماري که در آفريقا بيداد مي کند ، بر آمده اند .
اما تبليغات گوشي هاي تلفن همراه و همچنين اپراتور هاي مختلف تلفن همراه نيز از فرصت بدست آمده استفاده کرده و در گوشه و کنار شهر شاهد تبليغات زياد تلفن همراه هستيم .

** ترافيک منظم در سنگال
سنگال مقصد نهايي وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران در نخستين روز هاي سال جديد بود ، هر چند در اين کشور فقير ، اکثر مردم در وضعيت نه چندان مطلوبي بسر مي برند اما يک موضوع توجه ما ايراني ها را به خود جلب کرد و آن اينکه در ترافيک خيابان ها هيچ خودرويي اگر يک سمت خيابان ترافيک سنگين داشت و سمت مخالف خلوت بود ، به خود اجازه نمي داد که به سمت مخالف براي کمي جلوتر رفتن برود .
اين موضوع نشان دهنده اين مطلب است که فقر نمي تواند مانع از نهادينه شدن قانون و مقررات شود و مردم به رغم فقرشان ، مقررات راهنمايي رانندگي را حداقل بهتر از ما ايراني ها رعايت مي کنند .

شادي و سرور مردم سنگال در جشن استقلال وافتتاح بناي احيا
شادي و سرور مردم در جشن استقلال و افتتاح بناي احياي آفريقا که بسيار با عظمت و زيبا ساخته شده بود نيز ستودني است .به ويژه آنکه طراح و آرشيتکت اين بنا نيز رييس جمهورشان باشد .
مردم با لباس هاي رنگي و متنوع در دسته هاي گوناگون که در هر گروه لباس هاي يکدست و زيبا مشاهده مي شد به استقبال آيين گشايش بناي احياي آفريقا رفتند .
بر روي اکثر لباس هاي شرکت کنندگان در جشن، تصوير " عبدالله واد " رييس جمهور سنگال و همچنين تصوير بناي احياي آفريقا نقش بسته بود .
اما جالب تر از همه اينکه هر گردشگري که مي خواست با آنها عکس بگيرد برخي از آنها از آن گردشگر به ازاي عکس گرفتن طلب پول مي کردند .
هنرمندان سنگالي نيز از اين جشن غافل نمانده و با برنز مجسمه هاي زيبايي از تنديس احياي آفريقا مي ساختند.