در هیچ کجای دنیا شکاف میان فقیر و غنی به اندازه آفریقای جنوبی نیست.
اسون بل، خبرنگار هفته نامه آلمانی اشپیگل در گزارشی با اشاره به برگزاری بازیهای جام جهانی فوتبال در این کشور، اختلاف فاحش میان دو طبقه فقیر و غنی در این کشور را به نبردی برای بقاء و زنده ماندن در آفریقای جنوبی تعبیر کرد.
بل با بیان اینکه به نظر می رسد برگزاری این مسابقات، جهش و صعودی اقتصادی را در این کشور موجب شود، اظهار داشت: آفریقای جنوبی تنها با ایجاد میلیونها فرصت شغلی است که می تواند از سرنوشت کشورهای بحران زده آفریقایی فاصله بگیرد.
خبرنگار این روزنامه سپس ویلیام هاگس، کشاورز زیمبابوه ای را معرفی کرد که ظرف چند سال در آفریقای جنوبی صاحب یک کارخانه تولید لباس شده است.
او با اشاره به اینکه تبعیض و بی عدالتی را آنهم به شیوه ای بیرحمانه تجربه کرده است، اظهار داشت: به همین علت با خود عهد کرده ام که با کارگران و همکاران خود بخوبی رفتار کنم.
چون هم اکنون بسیاری در آفریقای جنوبی هستند که قرارداد کار ندارند و حقوق قابل توجهی به آنها پرداخت نمی شود.
هاگس که حدود یکصد و هفتاد کارگر دوزنده در شهر کیپ تاون آفریقای جنوبی دارد، ابراز داشت: هیچ کدام از نیروهای من زیر پانزده سال، سن ندارند و هیچکس نیز بیش از 48 ساعت در هفته کار نمی کند.
اشپیگل با اعلام اینکه زنان سیاه پوست دوزنده در این کارگاه باید روزانه حدود دو هزار تی شرت، البسه تریکو و شلوار گرمکن ورزشی را به سفارش شرکت پومای آلمان تولید کنند، نوشت: حقوق ماهانه هر یک از خیاطان، حدود سیصد یورو در ماه است که با دستمزد یک کارگر ماهر آفریقای جنوبی برابری می کند.
این تولید کننده ساکن کیپ تاون با تاکید بر اینکه کسی که در اینجا روحیه کارآفرینی داشته باشد، موفق می شود در عین حال به اینکه آفریقای جنوبی را بیشتر با اخبار مربوط به خشونت، فقر و فساد می شناسند، اذعان و تصریح کرد: برای بررسی این ذهنیت باید دو مساله را مورد توجه قرار داد.
هم اکنون آفریقای جنوبی، پایدارترین دموکراسی و مهمترین اقتصاد ملی در قاره آفریقا به شمار می رود.
با اینحال حوادث و اتفاقاتی نیز در این قاره رخ داده است که تصاویر مثبت و امیدوار کننده مردمان آنرا تیره و تار می کند.
خبرنگار اشپیگل با اعلام اینکه در هیچ کجای دنیا نابرابری میان فقیر و غنی به اندازه آفریقای جنوبی نیست، خاطر نشان کرد: تقریبا نیمی از حدود پنجاه میلیون ساکن این کشور زیر خط فقر به سر می برند و تنگدستان، بیشتر سیاه پوست و ثروتمندان، سفید پوستند.
او با بیان اینکه رویای نلسون ماندلا، پدر آفریقای جنوبی که زمانی مردمان این کشور را ملت رنگین کمان خوانده بود تا در آن تمامی رنگین پوستان در شرایط برابر و مساوی زندگی کنند، امروز بیشتر به یک وهم و خیال می ماند.
به گفته الیزابت زیدی روپولوس از موسسه رویدادهای بین المللی آفریقای جنوبی، تقریبا تمامی معضلات و چالشهای کشور آفریقای جنوبی، نتیجه یک بیماری مهم و شایع بنام بیکاری فزاینده است.
به استناد آمارهای رسمی، حدود بیست و پنج درصد مردم این کشور بیکارند که البته آمارهای واقعی از 35 تا 40 درصد حکایت دارد.
هلن سیله، رئیس یکی از گروههای اپوزیسیون دولت که مسئولیت منطقه کیپ تاون را برعهده دارد با تاکید بر اینکه ما به شغل نیازمندیم درباره موقعیت اقتصادی این شهر در آفریقای جنوبی گفت: در این شهر تنها پنج میلیون و هفتصد هزار مالیات دهنده وجود دارند؛ در حالیکه شمار دریافت کنندگان کمکهای اجتماعی دولت به حدود سیزده میلیون نفر می رسد.
اسون بل، خبرنگار هفته نامه آلمانی اشپیگل در ادامه اظهار داشت: با وجودی که آفریقای جنوبی یکی از بزرگترین صادرکنندگان مواد خام دنیاست اما ورودی این کشور بسیار زیاد است.
وی با اشاره به اینکه سرمایه گذاری میلیاردی شرکتهای خارجی در این کشور، حداقلی است، افزود: تنها هجده درصد بخش صنعتی این کشور، بازدهی اقتصادی دارد.
بل با بیان اینکه به نظر می رسد برگزاری مسابقات جام جهانی تابستان امسال بتواند به رونق صنعت گردشگری این کشور کمک کند، توسعه صنایع پایه از جمله صنعت خودرو سازی را در آفریقای جنوبی یکی از مهمترین شاخه های اقتصادی قابل توسعه در این کشور عنوان و ضمن حضور موفقیت آمیز شرکت خودروسازی فولکس واگن آلمان در آنجا تصریح کرد: کارشناسان معتقدند آفریقای جنوبی در میان مدت یک رشد اقتصادی سالانه شش درصد را تجربه خواهد کرد.
در این میان صنعت گردشگری به بالاترین امید اقتصادی این کشور بدل شده است.
چون در میان مهمانان و گردشگران خارجی، این کشور، محبوبترین هدف قاره آفریقا به شمار می رود.
به اعتقاد گزارشگر اشپیگل، کشور آفریقای جنوبی این ظرفیت را دارد که ظرف چهارهفته برگزاری مسابقات جام جهانی سال 2010 خود را به دنیا معرفی کند.