يك كارشناس مسائل آفريقا در نشست اتحاديه بين‌المللي امت واحده تصريح كرد همه‌پرسي سال 2011 در خصوص استقلال جنوب سودان يكي از گردنه‌هاي جدي براي دولت كنوني اين كشور است.
به گزارش فارس، "طاهر عبيات "، مدير گروه مطالعات آفريقا موسسه مطالعاتي انديشه‌سازان نور، در اولين نشست آموزشي-تشكيلاتي «اتحاديه بين‌المللي امت واحده» (IUUU)، ضمن تشريح اوضاع كنوني سودان گفت: نخستين گروه از مسلمانان در زمان پيامبر اكرم(ص) وارد حبشه ميشوند و كم‌كم اسلام از طريق كاروانهاي تجاري وارد كشورهاي ديگر آفريقايي شد و در نهايت باعث گسترش و نفوذ اسلام در اين منطقه شدند.
وي با بيان اين كه مسيحيت در آفريقا يك پديده جديد است، خاطر نشان كرد: مسيحيت همراه با ورود استعمار به كشورهاي آفريقايي، وارد شد ولي ضمن تازه بودنش به صورت سازمان يافته و منسجم و برنامهريزي شده، عمل مي كند و هم اكنون هم در قالب فعاليت دولتي، دانشگاهها، مدارس، و مراكز آموزشي و درماني و خدماتي و بنيادهاي خيريهاي در كشورهاي آفريقايي به تبليغ خود ميپردازند.
اين كارشناس مسائل آفريقا افزود: سيستم پذيرش دانشگاهها و حتي ادامه تحصيل برخي كشورهاي آفريقايي به گونهاي است كه مانع ورود مسلمانان به دانشگاهها شده است و در اين راستا برخي مسلمانان در برخي از اين كشورها بيشتر به سمت اقتصاد و تجارت ميروند ولي سياست و دانشگاهها و مراكز آموزشي، در دست مسيحيان است.
وي ادامه داد: آفريقا براي انقلاب اسلامي يك مجموعه با پتانسيل بالايي است كه همين امر مي تواند جاي كار بسياري براي ما داشته باشد؛ و ضروري است كه ما هم توجه جدي تري به آفريقا داشته باشيم.
مديرگروه مطالعات آفريقا موسسه مطالعاتي انديشه‌سازان نور گفت: بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، شاهد يك احساس تعلق و حمايت دروني نسبت به آفريقا در مسوولان‌مان هستيم كه اين برمي‌گردد به يك‌سري مواضع و آرمان‌هايي كه حضرت امام خميني(ره) در اهداف كلي انقلاب اسلامي تبيين كرده است و به شكل سياست خارجي در نظام ما عملي شده است. منتها اين سياست، افت و خيز داشته است و به صورت قوي و همه‌جانبه و مستمر در نيامد.
عبيات در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به اهميت سودان در ميان كشورهاي آفريقايي، يادآور شد: اين كشور به عنوان بزرگترين كشور آفريقايي حدود 40 ميليون نفر جمعيت دارد كه اكثريت آن را مسلمانان تشكيل مي دهند كه عمدتاً در شمال كشور زندگي مي كنند و غير مسلمانان مانند مسيحيان نيز در جنوب زندگي مي‌كنند. به همين دليل، جنوب سودان در چند دهه اخير محل نزاع و درگيري بوده است تا به گونهاي آن را از اين كشور، جدا كنند.
كارشناس مسائل آفريقا، با اشاره به جايگاه تصوف و شيوخ طريقت در آفريقا و به ويژه سودان، تصريح كرد: فرقههاي صوفيه در تار و پود زندگي و فرهنگ مردم حضور دارند. اكثر مسلمانان آفريقا، محب اهل بيت(ع) هستند و در نتيجه عليرغم سرمايهگذاريها و تلاشهاي فراوان وهابيت، اين جريان در آفريقا چندان موفق نبوده است.
وي در بخش ديگري از سخنان خود با اشاره به تاريخ جريانهاي سياسي، فكري و مذهبي سودان تا روي كار آمدن "عمر البشير "، بيان داشت: بحران جنوب سودان و همچنين مشاركت ندادن گروههاي مختلف برخي از دورهها از جمله در بخشي از دوران حاكميت عمر البشير، مهمترين چالشهاي سودان در دهههاي اخير بوده است.
عبيات همچنين به سياستهاي فعلي دولت عمر البشير پرداخت و گفت: هم اكنون دولت درصدد است فضاي كشور را به سمت آرامش و ثبات در منطقه پيش ببرد؛ روابطش را با همسايگان و سازمان هاي بين‌المللي، تقويت كند و يا گسترش دهد و از سوي ديگر به يك سري كارهاي ريشهاي و بنيادي در حوزههاي مختلف بپردازد.
وي حل بحران جنوب و بحران دارفور را مهمترين چالش پيش روي دولت عمر البشير عنوان كرد و افزود: قرار است در سال 2011 (بهمن ماه سال جاري) با يك همه‌پرسي مشخص شود كه آيا مردم جنوب ميخواهند مستقل شوند يا اين كه همچنان جزو سودان بمانند؛ بنابراين همه‌پرسي سال 2011 يكي از گردنه هاي جدي براي دولت كنوني سودان است.
كارشناس مسائل آفريقا با اشاره به برنامه‌ريزي‌ها و نقشه هاي غرب به ويژه آمريكا و اسرائيل در منطقه، خاطرنشان كرد: اسرائيليها از گذشته درصدد ارتباط با جنوب سودان بودند؛ رژيم صهيونيستي در دورههاي مختلفي ارتباط نزديكي در زمينه‌هاي ارسال كمكهاي مالي و دارويي، پشتيباني و ارسال تجهيزات نظامي، حمايت از شورشيان جنوب، و اعزام مستشاران نظامي به منطقه جنوب داشته است تا از اين طريق به نفت و معادن جنوب دست يابند.
وي با بيان اين كه بحث تجزيه جنوب سودان، سياستي از سوي استعمارگران است، يادآور شد: سياستهاي استعمار در سودان همواره اين بوده است كه دولت مركزي يا تضعيف شود يا اين كه امتيازات بيشتري به آنها بدهد.
عبيات با بيان اين كه دارفور، منطقه اي مهم در سودان است كه مرز مشتركي با كشور چاد دارد، اظهار داشت: علت اصلي بحران در اين منطقه هفت ميليوني، كم توجهي دولت به اين منطقه، بيعدالتي ها در عملكرد حكومت سودان در مواجهه با درگيريهاي اين منطقه، و امنيتي كردن اين بحران بود كه باعث عميق شدن درگيريها و بحران در اين منطقه شد. وجود نفت، معادن اورانيوم و مس هم باعث سوءاستفاده غربي‌ها و استعمارگران از اين بحران، و تشديد و تداوم اين بحران در سودان شد.
وي افزود: در حوزه آفريقا، بايستي يك عزم و اراده محكم و همه جانبه‌اي ايجاد بشود كه ما از فرصت‌ها و زمينه‌هايي كه در آفريقا براي ما وجود دارد، براي توسعه حضورمان در جهت منافع ملي‌مان قدم برداريم، همان‌طور كه ديگران در آفريقا دارند اين كار را دنبال مي‌كنند با اين تفاوت كه رويكردمان، يك رويكرد انساني و غيراستعماري است. رويكردي انسان‌دوستانه و مشاركت‌جويانه در توسعه آفريقاست.
مديرگروه مطالعات آفريقا موسسه مطالعاتي انديشه‌سازان نور در پايان افزود: ما توانمنديهاي زيادي داريم كه اين توانمندي‌ها در كشورهاي آفريقايي مي‌تواند به منحصه ظهور برسد. براي اين كار، دولت بايستي زمينه‌هاي حضور و فعاليت را آماده بكند و آن را با شيوه‌ها و توانمنديهاي مردمي و نهادهاي غيردولتي به انجام برساند.
