خبرگزاری فرانسه امروز ، پنج شنبه، درگزارشی از طرابلس لیبی درباره متهم ماجرای لاکربی نوشت.... در حالی که یک سال از آزادی جنجال برانگیز عبدالباسط المقرحی به علل پزشکی می گذرد، لیبی همچنان به مخفی کردن وضعیت سلامت این مامور سابق اطلاعات خود ادامه می دهد که در ماجرای لاکربی مجرم شناخته و در اسکاتلند به زندان محکوم شد.
المقرحی ، پنجاه وهشت ساله، به علت مشارکت در انفجار یک فروند هواپیمای بوئینگ شرکت پان آمریکن در سال هزار و نهصدو هشتادو هشت بر فراز روستای لاکربی اسکاتلند، به زندان محکوم شد.
در این ماجرا دویست و هفتاد نفر کشته شدند. پس از آنکه پزشکان المقرحی در سال دوهزار ونه اعلام کردند، وی به علت ابتلا به سرطان پروستات ، سه ماه بیشتر زنده نیست، دولت اسکاتلند المقراحی را در بیستم اوت همان سال آزاد کرد. با توجه به اینکه بیشتر قربانیان ماجرای لاکربی انگلیسی و آمریکایی بودند ، زنده بودن المقرحی آن هم یک سال پس از آزادیش فریادهای اعتراض را در این کشور ها بلند کرده است. المقرحی آخرین بار در سپتامبر سال دوهزارو نه در انظار عمومی ظاهر شد و از آن به بعد لیبی اخبار مربوط به وضعیت سلامت وی را همچنان سانسور می کند. در تنها گزارش پزشکی وی که در دسامبر سال دوهزار ونه انتشار یافت، پزشکان اعلام کرده بودند بیماری وی وخیم تر شده است و شیمی درمانی وی ادامه دارد.
از این تاریخ به بعد اطلاعاتی رسمی در باره بیماری المقرحی انتشار نیافت و رسانه های محلی در این خصوص سکوت کردند .مقامات لیبی هم اعلام کردند می خواهند وی را آرام بگذارند. در ماه مه ، سیف الاسلام َ، پسر قذافی رهبر لیبی، و بازیگر اصلی مذاکراتی که به آزادی المقرحی منجر شد، فقط به گفتن این مطلب بسنده کرد که حال وی همچنان بسیار بد است و از سرطان بسیار پیشرفته رنج می برد. اطرافیان المقرحی گفته اند وی با خانواده اش در خانه ای زیبا در طرابلس زندگی می کند که همیشه تحت تدابیر امنیتی شدید قرار دارد. یکی از بستگان المقراحی می گوید، وی فقط برای رفتن به بیمارستان ویا دیدن مادرش از خانه خارج می شود. یوسف ختالی ، پزشک و تحلیگر سیاسی می گوید،برای لیبی پرونده المقرحی و لاکربی بسته شده است .
این کشور نمی خواهد زندانی گذشته باشد.
به اعتقاد وی هیچ پزشکی در جهان نمی تواند زمان دقیق مرگ یک بیمار را پیش بینی کند. لیبی که در دهه هزار و نهصد و هشتاد متهم به تروریسم شد و به همین علت مورد غضب جامعه بین المللی بود، پس از تصمیم سال دوهزار و سه خود برای چشم پوشی از سلاحهای کشتار جمعی و اقدام سال دوهزار وهفت برای پذیرفتن پرداخت جریمه برای خانواده های قربانیان لاکربی، به جمع جامعه بین المللی پیوست . آزادی المقرحی نقطه عطفی در تاریخ روابط انگلیس با لیبی بود که ذخایر غنی نفت و گاز دارد. به اعتقاد سمیرا علی، مدرس دانشکده علوم سیاسی طرابلس، ابهامی که در انگلیس و آمریکا در باره آزادی المقرحی بوجود آمده، تلاش برای خدشه دار کردن دوباره چهره لیبی است. به گفته ختالی حل و فصل این مسئله با شرکت بریتش پترولیوم ارتباط دارد . گفته می شود این شرکت به لندن فشارهای زیادی آورده است تا در ازای امضای یک قرارداد نهصد میلیون دلاری استخراج نفت از لیبی که درسال دوهزار وهفت امضا شد، المقراحی را آزاد کند. سیف ا لاسلام، روز آزادی المقرحی از چانه زنی با لندن خبر داد.
اما شکری غانم رئیس شرکت ملی نفت لیبی به تازگی چنین چانه زنی را تکذیب کرد و گفت بی.پی شرکت بزرگی است که به مداخلات سیاسی نیازی ندارد و ما بهترین قرار تاریخ لیبی را با این شرکت امضا کرده ایم.
