بانک مرکزی سودان روز سه شنبه تکذیب کرد که سهم دولت محلی جنوب سودان از درآمد های نفتی این کشور را به واحد پولی سودان پرداخت کرده است، اقدامی که به گفته دولت جنوب سودان موجب بحران ارزی در این منطقه در فاصله چند ماه به همه پرسی استقلال جنوب سودان از این کشور شده است.



براساس توافقنامه صلح دو هزارو پنج که به بزرگترین جنگ داخلی افریقا پایان داد، نیمی از درآمدهای نفتی سودان به به جنوب این کشور تعلق گرفته است.

گفتنی است بیشتر ذخایر نفتی سودان در جنوب این کشور واقع شده است با این حال شمال سودان دارای بنادر و پالایشگاه است.

وزیر دارایی جنوب سودان روز دوشنبه گفت خرطوم پرداخت های نفتی این کشور را به جای ارز به واحد پولی سودان پرداخت کرده است و این اقدام را توطئه برای بی ثبات کردن اقتصاد جنوب سودان در آستانه همه پرسی نهم ژانویه توصیف کرد.

مردم جنوب سودان در این همه پرسی به استقلال یا عدم استقلال از شمال این کشور رای خواهند داد. صابر حسن رییس بانک مرکزی سودان به خبرنگاران گفت از زمان امضای قرارداد صلح در سال دو هزار و پنج میلادی تاکنون هیچگاه درآمدهای نفتی جنوب سودان به پوند سودانی پرداخت نشده بود. دولت جنوب سودان اعلام کرده است که ذخایر ارزی این منطقه، به علت دریافت درآمدهای نفتی به واحد پولی این کشور و نیز کاهش اعتماد سرمایه گذاران خارجی، در حال اتمام است.

با این حال صابر حسن گفت دولت سودان در تلاش است با متهم کردن شمال به ندادن ارز به این منطقه اشتباهات خود را پنهان کند.

وی گفت دولت سودان اجازه نداده است دولت جنوب سودان احکام بانک مرکزی برای تزریق ارز به بازار به منظور حفاظت از ارزش پوند سودان را اجرا کند.

خبرگزاری رویترز از خرطوم گزارش داد/ وی گفت دولت سودان همچنین از دولت جنوب سودان ارز گرفته است و آنرا جایگزین نکرده است. این اختلافات میان دولت مرکزی سودان و دولت جنوب این کشور در حالی صورت می گیرد که طرفهای مذاکرات اعلام کرده اند چند ماه آتی را به تلاش برای دستیابی به فرمولی برای تقسیم سهم نفت و دیگر اموال و نیز بار بدهی سودان خواهند پرداخت.

از جمله دیگر مسایلی که همچنان به صورت حل نشده باقی مانده است تابعیت جمعیت این کشور خواهد بود به طوریکه کمیساریای عالی امور آوارگان ملل متحد ماه گذشته اعلام کرده است که جنوبیهای ساکن شمال و نیز شمالیهای ساکن جنوب ممکن است بدون کشور باقی بمانندکه در این صورت در برابر حملات پس از جدایی شمال و جنوب سودان بسیار آسیب پذیر خواهند بود. دو طرف همچنین باید دیگر مسایل از جمله مسئله موقعیت مرز شمال جنوب ونیز ترکیب کمیسیون برگزاری همه پرسی درباره منطقه حساس ابئی Abyei را پیش از برگزاری همه پرسی وضعیت جنوب سودان مشخص کنند.

بسیاری از مفسران می گویند ساکنان مناطق جنوبی سودان که چندین دهه جنگ داخلی را تجربه کرده اند، احتمال در این همه پرسی که ژانویه دو هزارو یازده برگزار می شود رای به جدایی از سودان خواهند داد. جامعه بین المللی خواستار برگزاری یک همه پرسی معتبر برای استقلال جنوب سودان و نیز راه حل سیاسی مناقشه دارفور شده است.

مردم جنوب سودان ژانویه دو هزار و یازده در یک همه پرسی شرکت می کنند که می تواند به استقلال نوب سودان منجر شود که داران منابع زیر زمینی فراوان و استحصال نشده طبیعی از جمله نفت است.

عمر حسن البشیر رییس جمهور سودان که ریاست حزب کنگره ملی این کشور را به عهده دارد قول داده است که برای وحدت تلاش خواهد کرد.

گفتنی است بیشتر ذخایر نفت اثبات شده سودان در جنوب این کشور قرار دارد. عمر البشیر رییس جمهور سودان توسط دادگاه بین المللی جنایی به علت آنچه جنایات جنگی توصیف شده است تحت تعقیب است.

اما خرطوم اتهامات دیوان کیفری بین المللی را علیه عمر البشیر رد کرده است و به ادامه کشتار و تجاوز به عنف در این منطقه ادامه می دهد . البشیر ماه مارس سال دو هزار و نه به عنوان نخستین رئیس دولت با حکم بازداشت دیوان کیفری بین المللی روبرو شد .

دیوان کیفری بین المللی وی را به جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت در منطقه دارفور در غرب سودان متهم کرد . هفت سال درگیری در منطقه دارفور بین ارتش سودان با شورشیان در این منطقه باعث شده است تا آمریکا رئیس جمهور سودان را به نسل کشی در دارفور متهم کند . جنبش عدالت و مساوات یکی از دو گروه شورشی غیر عرب در سودان به شمار می رود که سال دو هزار و سه علیه دولت سلاح برداشت . دارفور منطقه ای است که یکی از بزرگترین عملیات بشردوستانه در ان در جریان است بطوریکه اژانس های امداد رسان زیادی ازجمله سازمان ملل متحد در ان سرگرم فعالیت هستند.

این اژانس های امدادرسان نیز پیوسته با حملات سارقان مسلح و شبه نظامیان روبرو بوده اند و این مسئله باعث شده است تا فعالیت های انها همیشه با موانعی جدی روبرو باشد. تحلیلگران می گویند اغاز درگیری سال دو هزار و سه در دارفور بخشی از نتیجه چندین دهه کوتاهی های اقتصادی و اجتماعی ناشی از اشغالگری انگلیس و دولت های متوالی سودان بوده است .