« ایوب ح‍ُمیّد » نماينده مجلس لبنان گفت:مسائل مرتبط به ربودن امام موسی صدر و دو همراهش ابعاد گوناگون و وسیعی دارد و در یک زاویه معین متوقف نمی‌شود.
به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ « ایوب ح‍ُمید » نماينده مجلس لبنان گفت: مسائل مرتبط به ربودن امام موسی صدر و دو همراهش ابعاد گوناگون و وسیعی دارد و در یک زاویه معین متوقف نمی‌شود. وقتی درباره این موضوع سخنی می‌گوییم، چاره‌ای نیست جز این که به مسئله‌ای اصلی اشاره کنیم که مرتبط با انقلاب اسلامی ایران است و آنچه که امام موسی صدر درباره این انقلاب انجام داد. وقتی که هنوز انقلاب اسلامي در دوره جنینی بود. امام موسی صدر دائما با امام خمینی در ارتباط بود و فعالیت‌های مربوط به انقلاب را در خارج از ایران كمك می‌کرد. طبعا این مسئله باعث شد که شاه ایران نسبت به ایشان حساس شود.
وی گفت: مسئله دیگر به لبنان باز مي‌گردد و متعلق به چیزی است که امام موسی صدر برای آن تلاش کرد. امام موسی صدر برای خاموش کردن آتش جنگ داخلی لبنان تلاش بسياري كرد. معروف بود که امام صدر می‌تواند بسیاری از رهبران عرب را جمع کند تا به نتیجه‌ای برای اختلافات داخلی لبنان برسند. و لبنان در این مرحله به میدانی نه فقط براي مشكلات فلسطین بلكه برای همه مشکلات منطقه، تبديل‌شده بود.
« ایوب ح‍ُمیّد » افزود: امام موسی صدر گفته مشهوری دارد که می‌گوید: صلح داخلی در لبنان بهترین راه جنگ با اسرائیل است. و به همین دلیل نقشی که دولت لیبی ایفا کرد، نقشی مشكوك بود. زيرا نبود ايشان به تداوم دلیل جنگ داخلی و زیاد شدن آن انجاميد و به اهداف دشمن دايم صهوينيستي كمك كرد، که امام موسی صدر آن را «شر مطلق» می دانست و می گفت: اسرائیل، شر مطلق است. به همین دلیل از اهتمامات امام موسی صدر این بود که چگونه این خطر را از لبنان و از امت عربی و از امت اسلامی و از انسانیت به طور عام دور کند.
نماينده مجلس لبنان در ادامه گفت: به همین دلیل نقش او برای این که جوانان لبنانی بتوانند آماده مقابله با این دشمن شوند، بسيار مهم بود. از اینجاست كه به نقش حقیقی دولت لیبی در گرم کردن آتش فتنه در لبنان و ازدیاد اختلاف میان لبنانی‌ها پي مي‌بريم. چون این امر، ساحت لبنان را برای تجاوز اسرائیل باز می‌گذارد. به همین دليل لیبی، و همچنین آنچه نظام شاه بدان وابسته بود، در خدمت به مصلحت اسرائیل بودند.
وی گفت: اینجا یک مسئله دیگر هم مربوط به مسائل داخلی لبنان است. مشخص است که لبنان قبل از واقعه طائف، روش سیاسی معینی داشت. نظام سیاسی در لبنان به گونه‌ای بود که شیعیان در آن مشارکت و نقشی نداشتند. بلکه در حاشیه زندگی می‌کردند. برخی دوست داشتند که برخی مناطق لبنان محروم بماند و از مشارکت و پیشرفت محروم بماند. نقش امام موسی صدر در بیدارکردن محرومان و مستضعفان بود که بفهمند چگونه زندگی می‌کنند و چگونه باید زندگی کنند. براي اين كار امام از مناطق مختلف لبنان، بازدید می‌کرد و امام موسی صدر آنها را برای مبارزه با اسرائیل آماده مي‌کرد.
« ایوب ح‍ُمیّد » افزود: بعضی از اين مسايل با يكديگر محورهاي مشتركي دارند. علاوه بر اين بايد به اهتمام امام موسی صدر برای نشر مکتب اهل بیت و قرار دادن این مذهب مقبول نزد کشورهای عربی و اسلام هم اشاره كنم. با حفظ مبادی و اصول دین به دین حنیف و به دین باز باور داشت که نسبت به مسائل مردم اهتمام دارد و از تعصب و تحجر دور است و یک چهره زیبا از رجل دینی شیعی اثنی عشری به همه نشان می‌داد.
وی در پایان افزود: همه این عوامل را كنار هم بگذاريد تا برسيم به جرمی که دولت لیبی انجام داد. دعوت رسمی از امام موسی صدر به عمل مي‌آيد و در نهایت ايشان ربوده مي‌شود. البته ليبي تنها نبود و قطعا مشاركت‌كنندگان ديگري وجود داشتند. اما سؤال این است که مسئول کیست؟ ما نمی توانیم اتهام را متوجه کسی غیر از نظام لیبی و شخص قذافی کنیم. چون قذافی دعوت کننده و ارتکاب کننده جرم است و مسؤولیت با اوست. بدون این که بخواهیم این هم‌پیمانی را منکر شویم و از آن غافل شویم.
