اهانت به قرآن كريم واقعهای فیالبداهه نبود كه از سوی كشيش يك كليسای كوچك سر بزند بلكه نقشهای از پيش طراحی شده بود.
«نبی مكنون» مترجم اتيوپيايی آثار امام خمينی(ره) از انگليسی به زبان «امهريك» (زبان رسمی كشور اتيوپی) و سردبير هفتهنامه پر تيراژ «آديس آدماس» و شخصيت مشهور شعر و ادب اين كشور در مصاحبه با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با بيان اين مطلب گفت: اين اهانت نقشهای از پيش طراحی شده از سوی دشمنان اسلام و به طور كلی دشمنان معنويت در جهان بود و همانطور كه ديديم يك كشيش آن را مطرح كرد، سپس از اين اقدام صرفنظر كرد و بعد از آن موجی از اهانت به قرآن كريم بار ديگر در نقاط مختلف جهان آغاز شد.
وی افزود: اين اهانت به قرآن كريم محدود نمیشود و از اين به بعد شاهد اهانت به ديگر كتب مقدس نيز خواهيم بود مگر اينكه مسلمانان و پيروان اديان جهان دست به دست هم دهند و برای مقابله با اين اقدامات راهكارهای عملی و قاطعی در پيش بگيرند.
مكنون در اين مصاحبه به تشريح نحوه آشنايی خود با ايران و انقلاب اسلامی پرداخت و گفت: من از طريق سفارت ايران در اتيوپی با ايران، انقلاب اسلامی و رهبر انقلاب ايران آشنا شده و پس از مطالعه ترجمه نوشتههای امام خمينی(ره) به زبان انگليسی به اين آثار علاقمند شده و تصميم گرفتم كه آنها را به زبان «امهريك» ترجمه كنم تا امكان مطالعه آن را برای مردم اتيوپی نيز فراهم آورم.
وی در ادامه گفت: من به عنوان يك خبرنگار قبل از آشنايی با ايران، مسافرتهای زيادی كرده بودم و در اين مسافرتها همواره سعی كرده بودم اديان، آداب و رسوم و شيوه زندگی مردم كشورهای مختلف را به همان صورتی كه هستند به خوانندگان خود بشناسانم به همين دليل هرگز تحت تأثير مسائل سياسی قلم نزدهام و شهرت من در كشورم نيز به همين دليل است.
نبی مكنون افزود: پس از مسافرت به ايران و آشنايی با مردم و آداب و رسوم اين كشور قصد دارم كه مردم كشورم را با ابعاد مختلف ايران اسلامی آشنا كنم و اين كار را با ترجمه آثار امام خمينی(ره) آغاز كردهام.
وی تأكيد كرد: به نظر من ايران و اتيوپی نقاط مشترك زيادی دارند، البته ايران به اندازه اتيوپی از استعمار ضربه نخورده، كشور اتيوپی همواره از سوی استعمارگران جهان مورد هجوم و تبعيضهای بیرحمانه نژادپرستانه قرار گرفته است اما انقلاب اسلامی ايران و مستقل شدن اين كشور در عين پايبندی به دين و عدم جدايی دين از حكومت در قرن بيستم درسهای زيادی به ملتهای مظلوم جهان از جمله اتيوپی داد و به جهانيان نشان داد كه ملتها میتوانند علاوه بر برخورداری از تمدن بر روی پای خود بايستند و از سلطه استعمار خارج شوند.
مترجم اتيوپيايی عنوان كرد: دليل سفر من به ايران نيز اين است كه میدانستم ماهيت ايران با آنچه در رسانههای جهان نشان داده میشود متفاوت است و میخواستم از نزديك ببينم كه چطور يك كشور میتواند ضمن معتقد بودن به دين و برخورداری از فرهنگ بومی در قرن حاضر پيشرفت كند و با تركيب علم و دين به موفقيت دست يابد و اين مشاهدات را برای مردم اتيوپی به تصوير بكشم.
وی گفت: آنچه بيش از همه در ايران به چشم میآيد فرهنگ تساهل است كه ما هم در آفريقا اين فرهنگ را برخلاف بسياری ديگر از كشورها داريم و اميدواريم كه اين نقطه مشترك عامل پيوند و ارتباط بيشتر ميان ايران و اتيوپی شود.
اين نويسنده اتيوپيايی تصريح كرد: من معتقدم كه اين سياست نيست كه عامل ارتباط ميان كشورها است بلكه ريشههای فرهنگی و تمدن و دين است كه اين نقش را بازی میكند؛ اغلب اوقات كشورها سعی میكنند با خشونت مشكلات خود را حل كنند اما خشونت چاره كار نيست بلكه هر كشور بايد بكوشد با ارتقای سطح فرهنگ بومی خود با كشورهای ديگر ارتباط فرهنگی برقرار كند و به اين ترتيب راههای دشمنی و اسارت در چنگال دشمنان را مسدود كند.
وی افزود: بايد به افراد جامعه فرصت داده شود و امكانات لازم برای آنان فراهم شود تا هر كس به نوبه خود در جهت ارتقای فرهنگ گام بردارد و اين مسئله در كشورهای اسلامی بيش از ديگر كشورهای جهان اهميت دارد زيرا هر چه آنها بيشتر ميراث فرهنگی خود را احيا كنند و ارتباطات فرهنگی خود را با كشورهای مختلف تقويت كنند در سطح بينالمللی با مشكلات كمتری مواجه خواهند بود.
نبی مكنون گفت: البته كار فرهنگی صرف نيز تأمينكننده امنيت كشورهای اسلامی نيست آنها در عين پرداختن به اين امر بايد هوشيار باشند و در همه عرصهها پيشرفت كنند و همچنين در جهت افزايش آگاهیهای افراد در داخل و خارج از كشور خود تلاش كنند كه در اين راه رسانه عامل بسيار مهم و تأثيرگذاری است، هر چند در حال حاضر كمتر از سوی كشورهای اسلامی مورد استفاده قرار میگيرد.
وی افزود: كشورهای اسلامی بايد با پيشرفت در عرصه رسانه در جهت شناساندن تصوير حقيقی مسلمانان و دين اسلام و ماهيت اصلی كشورهای خود به جهانيان تلاش كنند و بكوشند از اين طريق فرهنگ تسامح و تساهل را تقويت كنند.
مكنون تأكيد كرد: من فكر میكنم هنر، ادبيات و رسانههای جمعی مهمترين ابزاری هستند كه برای مقابله با مشكلات جوامع اسلامی بسيار كارساز خواهند بود و خوشبختانه اين سه زمينه در كشورهای اسلامی وجود دارد اما نياز به شكوفايی و احيا دارد و اين شكوفايی نيازمند تمركز و سرمايهگذاری دراز مدت است.
وی در پايان بر لزوم گسترش آموزش در كشورهای اسلامی به ويژه آموزش به كودكان كه نسلهای بعدی را تشكيل میدهند تأكيد كرد و گفت: آموزش نيز يكی از اقدامات بنيادين و اساسی در جهت پيشرفت كشورهای اسلامی و استقلال هر چه بيشتر اين كشورها است كه اگر اين آموزش به صورت صحيح از كودكان شروع شود بسيار تأثيرگذار خواهد بود.