سرمایه گذاری پایدار در بخش کشاورزی میتواند یک موضوع محوری باشد برای تسلط دولت بر حل معضل فقر و گرسنگی که حقیقتا یک مانع جدی سر راه دولت در رسیدن به نشانه های شاخص توسعه اقتصادی است .
در صحنه کشاورزی دولت خود نقش اصلی را در توزیع خدمات مربوط به محصولات کشاورزی و غذا FRA بازی میکند که برای شکوفا شدن این این بخش و فعال سازی بخش خصوصی در این راه اختصاصا در تولید و توزیع کالا باید سهم خاصی را داشته باشد .
توصیه های سازمان برنامه غذایی WFP به دولت در سرمایه گذاری عظیم در کشاورزی باید جدی گرفته شود گرچه فدم هایی در این راه نسبتا در رویکرد از بخش صنعت به کشاورزی و زمینه های دیگر اقتصادی برداشته شده است
مدیر WFP پابلو ریکالده در مصاحبه ایی گفت : گرسنگی در دنیا خصوصا در زامبیا شایع و در حال گسترش است .
اشاره وی مستقیما به بخش روستایی جایی که غالب مردم در ان زیر خط فقر زندگی میکنند بود .
کشاورزی پایدار یقینا باعث افزایش امنیت غذایی و بالا رفتن سطح زندگی افراد میشود .جدا از بخش غذا کشاورزی میتواند باعث ایجاد نقدینگی و درامد دولت از تولید و صادرات محصولات کشاورزی شود .
شاید با توجه به موقعیت زامبیا توزیع اولیه محصولات و خرید زمانبر ان بتواند باعث تشویق کشاورزان و بهبود اوضاع بخش کشاورزی شود خصوصا با حمایت از کشاورزان در مقابل تاجران سودجویی که از کسادی بازار سو استفاده میکننند و محصولات کشاورزان را به قیمت ناچیزی میخرند .
فاکتور مهم دیگر در این زمینه شبکه حمل ونقل جاده ایی در توزیع زنجیرهایی محصولات کشاورزی است .
به هر صورت دولت باید مقدمات لازم اماده سازی این کار را فراهم کند .
این امید میرود که بخش غذا و توزیع آن با شبکه ترابری بتواند تا قبل از فصل بارندگی در کشور به بهره برداری برسد .
بنابر این اگر تمام مکانیسم موجود در این حیطه بکارگرفته شود بخش کشاورزی میتواند پیشرفت کند .
کشاورزان و نیروهای دیگر ی نیز باید از تمام پتانسیل ها و محرک های لازم همچون استفاده از برنامه حمایتی حاصلخیزسازی و کود دهی زمینها استفاده شود .همچنین نباید از تسهیلات مذکور بهرهبرداری نامناسب شود .
هدف عمده این برنامه ها ایجاد توسعه و تاکید بر ضرورت ریشه کن کردن فقر و گرسنگی تا سال 2015است که یکی از راهای آن سرمایه گذاری پایدار در بخش کشاورزی است .