88.03.20
ايندي پندنت: مرگ رئيس جمهور گابن بعد از چهل و يک سال تکيه بر اريکه قدرت و ثروت.

نشريه انگليسي ايندي پندنت چاپ انگليس در مورد عمر بونگو" رئيس جمهور کشور افريقايي گابن مي نويسد: مرگ وي در بيمارستاني در اسپانيا نقطه پاياني بر زندگي فردي بود که در حفظ قدرت همان اندازه مصمم بود که در جمع آوري ثروت. به نوشته اين نشريه عمر بونگو آنچنان در هنر حفظ قدرت هنرمندانه عمل کرده بود که به هنگام مرگ وي کسي در کشورش از آن ميزان اعتبار بهره مند نبود که خبر مرگ وي را اعلام کند. مرگ وي بعد از بيست و چهار ساعت اعلام شد در حاليکه پيش از آن دست کم سه بار مرگ وي از سوي مقامات رسمي اين کشور تکذيب شده بود. خبر نهايي مرگ اين رئيس جمهور 73 ساله را بالاخره نخست وزير اين کشور افريقاي غربي ديروز اعلام کرد يعني چند ساعت بعد از آنکه در يک کنفرانس خبري اعلام کرده بود که رئيس جمهور را زنده و سرحال ملاقات کرده است.
عمر بونگو که طولاني ترين رکورد تکيه بر صندلي رهبري يک کشور افريقايي را نصيب خود کرده بود مشهور به دارابودن توانايي فوق العاده در کنار زدن مخالفين بود به گونه اي که هيچ فرد يا نهادي را براي رقابت با خود برجا نگذاشته بود. وي در عين حال رقباي خود را در پست هاي مهم دولتي به کار مي گرفت و به نوعي از آنان دلجويي مي کرد.مهم ترين ميراث وي را آيخاد ثبات سياسي در اين کشور طي چهار دهه گذشته مي دانند و علاوه بر آن وي چند بار به ميانجيگري در اختلافات ميان کشورهاي ديگر افريقايي ويا اختلافات داخلي کشورها پرداخته بود.
وي از دوستان قديمي فرانسه در افريقا محسوب مي شد و به هنگام مرگ موجي از ابراز همدردي از سوي مقامات فرانسوي از جمله سارکوزي رئيس جمهور اين کشور نثار وي شد. اما استثنا در اين ميان مربوط به قاضي فرانسوي " اوا ژولي" بود که در انتخابات اخير به نمايندگي فرانسه از سوي سبز ها در پارلمان اروپا برگزيده شده است. به گفته وي عمر گابن در طول زندگانيش منافع زيادي به ويژه از قبل نفت نصيب فرانسه کرد اما به سرنوشت و زندگي مردم کشور خود بي توجه بود. به گفته وي در حاليکه اين کشور نفت خيز از درآمدي برابر کشور پرتغال برخوردار بود در طول حکومت عمر بونگو در اين کشور به طور متوسط پنج کيلومتر راه ساخته شد و از نظر مرگ و مير کودکان در زمره بدترين کشور هاي دنيا قرار دارد.
عمر بونگو 73 ساله پس از 41 سال رياست جمهوري که بي شباهت به رژيم پادشاهي نبوده يکي از ثروتنمندترين مردان جهان به شمار مي رفت.
نشريه ايندي پندنت از وي به عنوان فردي آلوده به فساد مالي نام برده که از خويشاوندان خود به افراط در امور حکومتي بهره مي گرفته است.