مردم جمهوری دموکراتیک کنگو به عملکرد نیروهای سازمان ملل در منطقه اعتراض دارند.
شبکه تی وی پنج فرانسه گزارش داد: از سال دو هزار و سه، جنگ در جمهوری دموکراتیک کنگو به طور رسمی پایان یافته است اما هر سال هزاران نفر از مردم این کشور قربانی پیامدهای ناشی از این جنگ می شوند.
حدود ده گروه شورشی بر سر منابع معدنی شرق این کشور با هم جدال می کنند و با وجود استقرار بیشترین نیروهای سازمان ملل در منطقه در این کشور، به حملات، غارت و تجاوزهای جنسی ادامه می دهند.
هزینه استقرار این نیروها سالانه یک میلیارد و پانصد میلیون دلار است.
در اواخر ماه ژوئیه گذشته، در لوونگی جمهوری دموکراتیک کنگو، دویست فرد مسلح به مدت سه روز دویست و هشتاد و هفت زن ، دختر را مورد تجاوز جنسی قرار دادند.
این حادثه در شانزده کیلومتری پایگاه نیروهای سازمان ملل متحد موسوم به کلاه آبی ها رخ داد.
سازمان ملل متحد به شکست خود اذعان کرد و وعده داده است از این به بعد از مردم بهتر حفاظت خواهد کرد.
این درحالی است که این نیروها نه زبان محلی بلد هستند، نه زبان فرانسه و نه چندان زبان انگلیسی.
ساکنان محلی می گویند به گشت های شبانه بیشتری نیاز دارند.
به این ترتیب ، نیروهای سازمان ملل گشت های پیاده خود را افزایش داده اند.
آنها زنان را در مزارع که بیشتر در آنها مورد تجاوز قرار می گیرند همراهی می کنند.
مردم کنگو به عملکرد نیروهای سازمان ملل متحد اعتراض دارند اما خواهان خروج آنها از منطقه نیستند زیرا به خوبی می دانند که ارتش کنگو قادر به تضمین امنیتشان نیست.
نظامیان کنگویی که حقوق اندکی دریافت می کنند در مکانهای اسف باری زندگی می کنند.
آنها حتی غذا و لباس نیز کم دارند و برای تضمین امنیت خودشان به نیروهای کلاه آبی وابسته اند.
ناآشنا بودن نیروهای سازمان ملل با زبان محلی و همچنین وسعت منطقه ای که باید زیر نظر داشته باشند به مانعی بر سر اجرای اهداف آنها تبدیل شده است زیرا هشتصد و پنجاه نفر از آنها باید در منطقه ای به مساحت شش هزار کیلومتر مربع جنگل گشت زنی کنند.
