پایگاه اینترنتی نشریه لوپوئن فرانسه در مقاله ای بحران ساحل عاج را نشانه پیشرفت دموکراسی در قاره سیاه توصیف کرد.
لوپوئن نوشت:دو رئیس جمهور ، دو دولت و جامعه بین المللی که در به رسمیت شناختن پیروزی الحسن واتارا تردید دارد باعث شده است ساحل عاج در آستانه انفجار قرار گیرد.
تصویری که از ساحل عاج ارائه شده است احتمال دارد پرشورترین مدافعان افریقا را مایوس کند.
به نظر می رسد بار دیگر قاعده ای قدیمی در افریقا در حال اثبات است و آن این است که "کسی نتایج انتخابات را قبول نمی کند مگر اینکه از پیروزی خود در آن مطمئن باشد".
با این حال، بحران ساحل عاج به صورت تناقض آمیز حاکی از پیشرفت دموکراسی در قاره سیاه است زیرا در گذشته اتفاقات ساده تر از این بود یعنی اینکه در بهترین حالت حکومتی تک حزبی بر سرکار بود یا اینکه در بدترین حالت ، حکومت دیکتاتوری نظامی قوانین خود را اعمال می کرد. اما اوضاع تغییر کرده است و مردم افریقا از دست رهبران دائمی به ستوه آمده اند.
با این حال ، ورای کودتاها، فساد، قتل عام ها ، نا عدالتی های اجتماعی غیر قابل تحمل ، ایدز و دیگر بلایا و فجایع، اکنون افریقای دیگری وجود دارد.
رشد اقتصادی افریقای زیر خط صحرا در سه سال آینده بین پنج تا شش درصد در نوسان خواهد بود.
در حال حاضر، شانزده میلیون نفر از افریقایی ها سطح زندگی برابر با سطح زندگی اروپایی ها دارند.
این درحالی است که این رقم برای هند فقط دوازده میلیون نفر است.
این ارقام شایسته تامل است.
در سال دو هزار و پنجاه، افریقای زیر خطر صحرا دو میلیارد نفر جمعیت خواهد داشت که معادل یک پنجم جمعیت جهان خواهد بود.
به این ترتیب با توجه به رشد روزافزون شهرنشینی بویژه در غرب این منطقه، نیاز به تجهیزات، مواد مصرفی ، خدمات ، بهره برداری از غنای کشاورزی و صنعتی به شدت افزایش خواهد یافت.
در حال حاضر استفاده از تلفن همراه در این منطقه رشد چشمگیری داشته است به طوری که هفتاد درصد مردم از این وسیله ارتباطی استفاده می کنند.
پیش بینی می شود بخش بانکی نیز شاهد توسعه فوق العاده ای باشد.
خلاصه اینکه افریقای قرن بیست و یکم یکی از بستر های رشد اقتصادی جهان خواهد بود.
به این ترتیب، وجود حداقل امنیت عمومی (دولتی) و حقوقی ضروری به نظر می رسد و اینکه ادارات بویژه ادارات مالیاتی به خوبی کار کنند و فساد به سطح منطقی کاهش یابد.
ساحل عاج که ویترین کشورهای فرانسوی زبان افریقا محسوب می شود نوعی آزمون و آزمایشگاه است.
اگر اوضاع در نهایت آرام شود و مشروعیت نتایج انتخابات (پیروزی اواتارا)به رسمیت شناخته شود ، کل افریقا مرحله ای تعیین کننده را پشت سر خواهد گذاشت.
