انتخابات مجلس در 28 نوامبر و 5 دسامبر بخشی از نمایش بدبختی وجنایت دیگری علیه مردم مصر بود. من به گروه مخالفین خواستار تحریم پیوستم چرا که در آخرین انتخابات مجلس سنا،با تقلب در انتخابات به مجلس شورا صدمه وارد شده بود.
رد دولت مصر برای هر گونه نظارت بر انتخابات مجلس را می توان نشانه قوی برای وجود تقلب دانست. ناظران بین المللی اجازه حضور نداشتند،حتی ناظران قضایی را نپذیرفتند.
ما دیدیم که خیلی از مردم نمی توانستند به شعب اخذ رای وارد شوند،تعدادی هم که موفق شدند مورد ضرب وشتم قرار گرفتند. در فیلمی نشان داده شده که کارکنان دولت برگه های رای را برای افراد پر می کنند.

اشتباهی پر هزینه
اخوان المسلمین و حزب وفد در تحریم اولیه انتخابات شرکت نکردند. اخوان المسلمین از زمان پیدایش در سال 1928 تا کنون به طور معمول تصمیمات اشتباهی درباره دموکراسی گرفته اند.
با وجود مبارزه اعضای وفد برای اصلاحات ،رهبرشان السید البداوی از نزدیکان به رژیم حاکم به حساب می آید. این دو گروه، تنها زمانی اشتباه خود را اصلاح کردند و از شرکت در دور دوم انتخابات انصراف دادند که کار از کار گذشته بود.
حالا مشخص است که تمامی اعضای پارلمان جدید متعلق به نظام سیاسی حاکم هستند. حالا نکته این ماجرا چیست؟
در سال 2005 در انتخابات گذشته مجلس و ریاست جمهوری ما شاهد شروع کار کفایه، جنبش مصر برای تغییر دموکراتیک و اعتراضات خیابانی ناگهانی آنها بودیم .
با این همه آنچه سبب شد تا آن انتخابات ،عادلانه تر برگزار شود تنها به خاطر گارد قدیمی رژیم بود که بر اساس تجارب سیاسی سازمان یافته بودند. در حالیکه آنهایی که مسئول برگزاری این انتخابات بودند از چنین تجربه ای برخوردار نبودند.
در واقع آنها حلقه ای از اطرافیان پسر رئیس جمهور، جمال مبارک هستند که فکر می کرد چون آنها صاحب پول ، پلیس و نیروهای امنیتی که مردم مصر را شکنجه می کنند، هستند پس دیگر نیازی نیست تا حتی تعداد اندکی از اعضای احزاب مخالف به درون پارلمان راه یابند.
این ثابت می کند که اشتباه پرهزینه ای رخ داده است.

آرزوها برای دموکراسی
اما با وجود چنین سرکوب هایی من فکر می کنم دموکراسی در مصر نزدیک است.
شرایط برای میلیون ها مصری وحشتناک است. درحالیکه نیم بیشتری از مردم مصر در فقر بسر می برند، میلیاردرهایی همچون احمد عز قطب فولاد مصر و یکی از دوستان نزدیک رئیس جمهور و سیاستمدار قدرتمند حزب حاکم NDP به چشم می خورند.
با این حساب ما دو کشور داریم - یک مصر خوشبخت ،جایی که احمد عز در آن زندگی می کند و یک مصر بزرگتر که مردم آن در تاریکی محبوسند. به عقیده من این وضعیت در مصر دوامی نخواهد داشت.
درحالیکه برخی مفسران به دلیل پایین بودن نرخ مشارکت مردم در انتخابات، معتقدند که مردم عادی مصر علاقه ای به سیاست ندارند، من با این نظر مخالفم. مردم اینجا به انتخابات دولت اعتماد ندارند و در رای گیری شرکت نمی کنند چون
می دانند رای آنها دزدیده می شود. من خودم هم رای ندادم. وقتی مردم مصر احساس کنند که انتخابات عادلانه برگزار خواهد شد مشارکت می کنند.
شما مشارکت بالای مردمی برای انتخابات اتحادیه روزنامه نگاران و داوران را برای باشگاهای اجتماعی که دمکراتیک است، خواهید دید.
من خوش بین خواهم ماند چون فکر می کنم نشانه هایی در تضعیف حکومت مصر وجود دارد. قبل از این انتخابات پیام اصلی از سوی مسئولان به نویسندگان خواستار دموکراسی این بود که:شما بنویسد هر چه که می خواهید،ما می کنیم هر آنچه که می خواهیم.
اما با آغاز انتخابات، روشن شد که آزادی بیان بیش از این قابل تحمل نیست. من معتقدم که این یکی از نشانه های ضعف است. به من گفته شد که یا لحن انتقادی خود را در ستون هفتگی ام را در یک روزنامه مخالف تغییر دهم یا از نوشتن دست بردارم ؛ من هم دست از نوشتن در این روزنامه برداشتم.

تنها امید من مبازره در اینترنت است.
*علاء الاسوانی نویسنده ومنتقد مخالف مصری و نویسنده پرفروش کتاب ساختمان یعقوبیان در سطح بین الملل و عضو بنیانگذاران جنبش سیاسی کفایه و مقاله نویس است او همچنین به عنوان دنداپزشک در قاهره فعالیت می کند.

---