يك پايگاه اطلاع رساني امروز (پنجشنبه) همه پرسي در مورد تعيين سرنوشت جنوب سودان را موجب تحريك ديگر جنبش هاي جدايي طلب در اين قاره و استمرار روند استفاده قدرت هاي استعماري از آفريقا دانست.




به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، پايگاه اطلاع رساني 'ميدل ايست آنلاين' نوشت، همه پرسي سودان روز يكشنبه (9 ژانويه /19 دي) در حالي برگزار مي شود كه سوالات بسياري در مورد مشروعيت مرزهاي استعماري در اين قاره آفريقا پديد آورده است و به گفته تحليلگران به نظر مي رسد اين اقدام آغازي براي حركت هاي جدايي طلبي نه تنها در سودان كه در كل قاره آفريقا باشد.
'رولاند مارشال'، تحليلگر مسائل سودان و محقق ارشد موسسه مطالعات سياسي
پاريس، در اين مورد معتقد است: مردم آفريقا نسبت به استقلال جنوب سودان از شمال اين كشور ديد مثبتي ندارند؛ زيرا به نظر مي رسد اين امر با فشارهاي آمريكا در حال وقوع است و علاوه براين آغازي بر تعرض به مرزها نيز در اين قاره به شمار مي آيد.
وي همچنين با اشاره به نشست برلين در سال 1885 كه طي آن قدرت هاي اروپايي كشورهاي مستعمره آفريقا را بين خود تقسيم كردند، افزود: 'مردم آفريقا جدايي جنوب از شمال را به مثابه كنفرانس برلين دوم مي نگرند؛ از نظر آنها قدرت هاي استعماري دو باره براي تكه تكه كردن آفريقا هجوم آورده اند.'
'رنه اوتايك'، محقق موسسه مطالعات آفريقايي سياه واقع در شهر 'بوردوي' فرانسه، نيز در اين مورد گفت همه پرسي جنوب سودان بدون شك بي سابقه است.
وي ادامه داد: تاكنون هيچ كشور آفريقايي همه پرسي برگزار نكرده كه به موجب آن جمعيتي از اين كشور و يا منطقه مشخصي از آن بتوانند در مورد ماندن در چهارچوب تماميت ارضي كشور يا به دست آوردن استقلال خود تصميم بگيرند.
وي تصريح كرد با آنكه اريتره بعد از 30 سال جنگ در سال 1993 به استقلال دست يافت، اما بر خلاف جنوب سودان اين كشور پيش از آن نيز به عنوان كشوري مستقل و تحت استعمار ايتاليا وجود داشت و تنها در سال 1962 به همسايه جنوبي اش ملحق شده بود.
نكته منحصر به فرد ديگر در مورد جنوب سودان توافق نظر جهاني براي برگزاري همه پرسي و درخواست به منظور احترام به نتايج آن توسط همه طرف هاست.
مارشال نيز تاكيد كرد كه به رسميت شناختن بين المللي همه پرسي جنوب سودان يكي از نكات قابل توجه در اين همه پرسي است.
وي افزود اين همه پرسي با رعايت قوانين بين المللي، رضايت خارطوم و نظارت ناظران جهاني صورت مي پذيرد.
به نوشته اين پايگاه اطلاع رساني، مناطق و جنبش هاي ديگري نيز در آفريقا وجود دارد كه خواستار كسب استقلال از دولت مركزي هستند. منطقه صحراي غربي مغرب، منطقه نفت خيز 'كابيندا' در شمال آنگولا، قبايل صحرانشين طوارق در شمال مالي و نيجر و استان 'كاتانگا' در جمهوري دموكراتيك كنگو همه از جمله مناطقي هستند كه رهبران محلي آن خواهان جدايي از دولت مركزي شده اند.
افزون بر اين ها، همه پرسي ياد شده در خود سودان نيز مي تواند توازن قدرت را بين طرف هاي درگير در منطقه جنگ زده 'دارفور' در غرب اين كشور بر هم بزند؛ در اين مناطق درگيري هاي گسترده اي بين گروه هاي شورشي و ارتش صورت گرفته است.
جنبش عدالت و برابري، فعال ترين گروه در دارفور، در ماه اوت (مرداد/ شهريور) اعلام كرد در صورت ادامه درگيري هاي هشت ساله اش با حكومت مركزي خواستار خود مختاري خواهد شد.
گفتني است كه در جنگ داخلي بين جنوب و شمال سودان بين سال هاي 1983 تا 2005، بيش از دو ميليون نفر جان خود را از دست دادند.
طرفين در ماه ژانويه 2005 توافقنامه اي را امضا كردند كه به موجب آن جنگ داخلي پايان يافت و جنوب خود مختار شد. همه پرسي روز يكشنبه در قالب بخشي از اين توافقنامه انجام مي شود. بر همين اساس مردم جنوب بايد تصميم بگيرند كه مي خواهند اين منطقه به كشور مستقلي تبديل شود يا خير؟
كشور سودان واقع در شمال آفريقا، بزرگ ترين كشور در اين قاره به شمار مي آيد و با 9 كشور آفريقايي مصر، ليبي ، چاد ، آفريقاي مركزي ، اوگاندا ، كنگو، كنيا ، اتيوپي و اريتره همسايه است.
اين كشور 42 ميليون نفر جمعيت دارد كه هشت و نيم ميليون نفر آن در مناطق جنوب ساكن اند. از نظر مذهب، مردم شمال مسلمان سني هستند، در حالي كه ساكنان جنوب را بيشتر مسيحيان و آنيميست ها تشكيل مي دهند.