یک نویسنده آلمانی در یادداشتی برای مهر نوشت: در اواخر سال گذشته میلادی اقدام تروریستی در مصر صورت گرفت و هیاهوی بسیار برای آن از سوی غرب به راه افتاد، اما شگفت انگیز آن بود که چند هفته قبل از آن اقدام تروریستی مشابهی در ایرن رخ داد، اما غرب در برابر آن سکوت کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر، "کریستوفر هورستل" مشاور دولتی و اقتصادی در آلمان در یادداشتی درباره سیاستهای دوگانه غرب در برابر تروریسم می نویسد: در روزهای آخر سال گذشته حملات تروریستی در سوئد خنثی شد، و ظاهراً در دانمارک نیز چنین برنامه ای خنثی شد و هشدارهایی هم دردیگر نقاط داده شد. اما در همان اواخر هفته حملاتی به مسیحیان مصر، جایی که در آن سازمان اطلاعات آمریکا (سیا) تسلط و کنترل دارد صورت گرفت و 21 نفر کشته شدند و جامعه مسیحی هیاهوی بسیار به راه انداخت. اما زمانی که ایران مورد حمله قرار گرفت خبری از داد و فریادها نبود.
ماه گذشته ایران شاهد حمله علیه دانشمندان اتمی و همچنین شهروندان خود بود. این حملات هیچ شگفتی برای ناظران غربی ندارد زیرا که آنها با نگرش و شیوه جدید غربی درباره ترویج و تبلیغ سیاستهایی که مورد علاقه ما هستند آشنا نیستند.
وی در ادامه با اشاره به دست داشتن آمریکا و انگلیس در خرابکاری ها در ایران می نویسد: اروپا در دهه هشتاد با این ترورها علیه دانشمندان خود روبرو بود و در آن زمان 13 دانشمند آلمانی و دانشمندان متالوژی فرانسوی یکی پس از دیگری و در شرایط عجیبی از جمله تصادف و غیره مردند که می توان این اقدامات را به عنوان "مدیریت ترور" توصیف کرد.
این مشاور آلمانی در ادامه و در بخش دیگری از مطلب خود به مسئله ایران اشاره می کند و می نویسد: سیا پروژه جندالله را علیه ایران به راه انداخته آنها را تجهیز کرده و از این گروه استفاده می کند که سیمور هرش روزنامه نگار برجسته آمریکایی به همراه دیگران به آن اذعان کرده اند. جندالله یک ماشین چند منظوره برای خدمت به منافع آمریکا در منطقه است. یکی از اهداف تاسیس این گروه این بود که مانع از تاسیس یک پایگاه دریایی از سوی چین در بندر گوادر پاکستان شوند. بعد از چند حمله به سوی مهندسان چینی از سوی جندالله این پرسنل مجبور شدند تا رفت و آمدهای آزادانه در خیابانهای محل اقامت خود را محدود کنند و در پشت حصارها و دیوار امنیتی سه لایه محبوس شوند.
در ایران نیز یک بمبگذاری سنگین ناآرامی های عمومی را دامن زد و و به سیا این اجازه را داد تا واکنش های داخلی دولت ایران را نظارت کند. راهبرد استفاده از اختلافات فرقه ای و مذهبی برای تفرقه افکنی است و این سیاست واگرایی به سیاست زبیگنیو برژینسکی باز می گردد فردی که از این شیوه ها علیه شوروی استفاده کرد.