همه پرسی مربوط به تقسیم سودان با زد و خوردهای قومی همراه شده است.
ولادیمیر اسکاسیرف تحلیلگر روزنامه اینترنتی روسی نیزاویسیمایا گازیه تا در مقاله ای با اشاره به این که همه پرسی در جنوب سودان به منظور تصمیم گیری در خصوص ایجاد کشور مستقل به ارامی درجریان است ولی در منطقه نفت خیز آبه زدوخوردهایی بین قبایل محلی و عشایر عرب رخ داده و مساله تقسیم بدهیهای خارجی هم حل نشده باقی مانده چنین می نویسد: ناظران نگرانند که تقسیم سودان موجب انفجار موج جدایی طلبی در سایر کشورهای افریقایی شود.
نویسنده مقاله با یاداوری این موضوع که تا کنون حداقل بیست و سه نفر درنتیجه درگیریهای قومی کشته شده اند می افزاید: نماینده مقامات منطقه آبه اعلام کرده حملات با شرکت نیروهای مسلح شبه نظامی تحت حمایت مقامات سودان انجام شده است.
درواقع خرطوم با استفاده ازسرگرم بودن جنوب سودان به برگزاری همه پرسی برای به دست اوردن منطقه نفت خیز آبه تلاش می کند.
این منطقه در سال هزارو نهصد و پنج توسط استعمار گران انگلیسی به سودان تحویل داده شد و بر اساس توافقنامه صلح بین شمال و جنوب که در سال دو هزارو پنج امضا شده اهالی این منطقه باید این هفته در رای گیری شرکت کنند.
نتیجه همه پرسی مشخص می کند که این منطقه جزو جنوب باشد یا شمال.
ولی رای گیری به تعویق افتاده و درنتیجه به جای رای دادن زمینه خونریزی فراهم شده است. خرطوم قاطعانه دست داشتن خود را دردرگیریهای اخیر رد می کند و عمر بشیر رئیس جمهور سودان اعلام کرده دولتش با نتایج همه پرسی موافقت خواهد کرد حتی اگر مردم به جدایی بخش جنوبی کشور رای بدهند.
بسیاری از ناظران تاکید می کنند که اگر مساله تعیین سرنوشت منطقه آبه حل نشده بماند احتمال ازسرگیری جنگ بین شمال و جنوب وجود دارد.
ضمنا باید به خاطر داشت که بیست درصد مرزهای سودان و کشور جدید علامتگزاری نشده است.
به همین دلیل احتمال مناقشه در خصوص میادین نفتی واقع در خط مرزی منتفی نیست.
از سوی دیگر دورنماهای صلح تیره شده و اختلاف نظر درمورد بدهیهای خارجی سودان به قوت خود باقی هستند.
جیمی کارتر رئیس جمهور سابق امریکا که سرپرستی گروه هفتاد نفری ناظران حاضر در همه پرسی جنوب سودان را برعهده دارد طی دیدار با عمر بشیر این مشکل را به بررسی گذاشته است.
وی در گفتگو با سی.ان.
ان تاکید کرده که بشیر قبول کرده شمال وظیفه بازپرداخت تمام بدهی ها را بر عهده بگیرد.
ولی وزارت خارجه سودان سخنان کارتر را قاطعانه رد کرده است.
به گفته نماینده این وزارتخانه بشیر طی گفتگو با کارتر از جامعه جهانی خواسته بدهیهای سودان را تسویه کنند چون نه شمال و نه جنوب توانایی چنین کاری را ندارند.
بشیر معتقد است شمال و جنوب باید مسولیت بدهی ها را به طور مشترک بر عهده بگیرند و در این زمینه با شرکای خود گفتگو کنند.
نویسنده مقاله با اشاره به این که بدهیهای خارجی سودان سی و هشت میلیارد دلار است چنین می نویسد: این کشور بین پنج تا ده میلیارد دلار به روسیه بدهی دارد که درکل بلا عوض محسوب می شود.
گزارشگرانی که شاهد همه پرسی جنوب سودان هستند یک صدا پیش بینی می کنند که بخش اعظم اهالی به استقلال رای دهند ولی خیلی از کشور های افریقایی ترجیح می دهند چنین اتفاقی نیفتد.
موضوع از این قرار است که افریقا بیش از سایر قاره ها با بیماری جدایی طلبی درست به گریبان است و برخی از جنبشهای شورشی فعال در ان ازادیبخش و بقیه گروههای مسلحی هستند که به جمع اوری غنایم می پردازند و وحشی گری می کنند.
ولی همه این شورشیها یک وجه مشترک دارند و ان جنگ با کشورهای ضعیفی است که سعی دارند مردم خود را در مرزهای مشخص شده در قرن نوزده توسط استعمارگران سفید حفظ کنند.
لعن و نفرین استعمار دلیل اصلی است که باعث شده افریقا قاره کشورهای شکست خورده و تشکیل نشده باشد.
به هرحال مرزهایی که بیش از یک قرن پیش ایجاد شده اند هنوز وجود دارند و جای تعجب ندارد که رهبران کشورهای جوانی که حدود پنجاه سال پیش ایجاد شده اند خواهان بازبینی انها نباشند.
به همین دلیل وقتی در سال هزارو نهصدو شصت و سه در ادیس آبابا سازمان وحدت افریقا تشکیل شد بلافاصله مرزهای موجود را به رسمیت شناخت.
