نویسنده فرانسوی در کتابی به افشاگری درباره جنایات فرانسه در کامرون و دروغ های رسمی پاریس درباره جنگ کامرون پرداخته است.

به گزارش شبکه تلویزیونی تی وی پنج فرانسه، مانوئل دومرگ در کتابی پانصد صفحه ای و مستند با عنوان کامرون ، تاریخچه جنگی پنهان به همراه تاریخدانی کامرونی و یکی از خبرنگاران فرانسوی تصریح کرده است فرانسه بر خلاف واقعیت همچنان جنگ کامرون را که بین هزار و نهصد و چهل و هشت تا هزار و نهصد و هفتاد و یک طول کشیده است نفی می کند.

وی گفت: فرانسه به طور رسمی وقوع این جنگ را رد می کند.

فرانسوا فیون نخست وزیر فرانسه در سال دو هزار و نه اعلام کرد آنچه درباره این جنگ گفته می شود صرفا ساخته و پرداخته ذهن برخی هاست.

اما سوال این است که فرانسه چرا وقوع این جنگ را انکار می کند.

پاسخ این است که این جنگ برای فرانسه شرم آور است.

زیرا فرانسه علیه افرادی این جنگ را به راه انداخت که چیزی جز استقلال و دموکراسی نمی خواستند و برای جلوگیری از این استقلال و دموکراسی بود که فرانسه با متحدان کامرونی اش در آن زمان، این جنگ را به راه انداخت.

فرانسه در این جنگ اقدام به بمباران و شکنجه کرد و قساوت های فراوانی از خود نشان داد. این نویسنده درباره آمار و ارقام این جنگ گفت: ارائه آمار و ارقام دقیق درباره این جنگ سخت است .

ارزیابی ها حاکی از کشته شدن صد هزار نفر در این جنگ است اما این ارزیابی ها متعلق به منابع فرانسوی است و به این ترتیب مسلما در این باره واقعیت گفته نشده است و به این ترتیب می توان گفت که شمار کشته ها بیشتر از صد هزار نفر است.

مانوئل دومرگ درباره نفع فرانسه از ادامه سلطه اش بر کامرون با وجود استقلال این کشور گفت: فرانسه به این شرط با خروج از کامرون موافقت کرد که همچون دیگر مستعمرات افریقایی اش ، تسلط خود را همچنان بر این کشور حفظ کند.

زیرا کامرون نیز دارای منابع طبیعی و مواد اولیه بود.

کامرون نفت، قهوه و کاکائو و ثروت هایی از این دست داشت.

ژنرال دو گل به این شرط با پایان استعمارگری فرانسه در کامرون موافقت کرد که با این کشور توافقات همکاری امضا کند و بتواند با این کشور مراودات تجاری و نظامی داشته باشد.

فرانسوی ها که هندوچین و در ادامه الجزایر را از دست داده بودند این بار همه تلاش خود را به کار بردند برای اینکه چنین سناریویی در افریقای زیر خط صحرا تکرار نشود.

این نویسنده درباره نحوه موفقیت فرانسه در یافتن متحدان داخلی در کامرون گفت: اولین شیوه برای یافتن متحدان داخلی در کامرون بر مبارزه با استقلال طلبان و ملی گرایان واقعی این کشور مبتنی بود.

به این ترتیب فرانسه اقدام به تقلب های انتخاباتی و زندانی کردن رهبران استقلال طلبان می کرد، در صورت لزوم با آنها می جنگید و آنها را می کشت.

حتی فرانسه کی از این رهبران را در سوئیس مسموم کرد.

علاوه بر این تهدیدها ، فرانسه اقدام به تطمیع نیز می کرد و رهبران مطیع کامرونی را که در فرانسه آموزش دیده بودند و توسط فرانسوی ها انتخاب شده بودند می خرید و این افراد اقدام به تقلبات انتخاباتی می کردند و در واقع رئیس جمهور این کشور را نه مردم کامرون بلکه فرانسه با انتخابات تقلب آمیز انتخاب می کرد.