فرانسه موضعی محتاطانه در برابر تحولات تونس اتخاذ کرده است.
به نوشته شماره امروز روزنامه نیویورک تایمز، فرانسه در ابراز حمایت از معترضان تونسی که زین العابدین بن علی متحد دیرین این کشور را از قدرت برکنار کردند، به کندی عمل می کند و در تلاش است در برابر تحولات کشوری که روابط اقتصادی و تاریخی عمیقی با ان داشته است، حرکتی محتاطانه داشته باشد. ژاک لنکسید سفیر سابق فرانسه در تونس در اواخر دهه هزار و نهصد و نود گفت فرانسه سال ها است که در قرائت تحولات تونس دچار اشتباه است و این اشتباه به هفته های اخیر محدود نیست. وی گفت: مردم از سال دو هزار رژیم تونس را یک نظام نیمه دیکتاتوری یافتند اما ما به ان واکنشی نشان ندادیم و به علت منافع اقتصادی به حمایت علنی از این رژیم ادامه دادیم زیرا ما فکر می کردیم بن علی در مبارزه با اسلام گرایان نقش دارد.
qفرانسه به عنوان یک قدرت استعماری سابق روابط پیچیده ای با تونس، مغرب، الجزایر، ساحل عاج، گینه و بسیاری از کشورهای افریقایی دیگر دارد.
به طور کلی دولت های فرانسه از ثبات سیاسی این کشورها برای محافظت از شهروندان، شرکت ها و منافع اقتصادی فرانسه حمایت کرده اند و در این بین انتقاد علنی کمی از دیکتاتورها داشته اند. این رفتاری تامل برانگیز از کشوری است که خود را نماینده برابری، ازادی و حقوق بشر می داند و در عین حال تلاش می کند قدرت اقتصادی خود را در جهان تقویت کند. در اعتراضات یک ماهه ای که به خلع بن علی از قدرت انجامید، فرانسه فقط خواستار آرامش q و پایان یافتن خشونت ها شد . با توجه به اینکه حدود بیست و دو هزار فرانسوی در تونس به سر می برند و شاید هفتصد هزار تونسی در فرانسه اقامت دارند، پاریس باید در انچه انجام می دهد و انچه می گوید محتاط باشد. سارکوزی فقط جمعه شب بود که تصمیم گرفت از ورود بن علی به فرانسه جلوگیری کند و روز شنبه بود که قاطعانه از تغییر دموکراتیک در تونس و انتخابات سریع در این کشور حمایت کرد.
