شبکه یورونیوز گزارش داد انقلاب مردم تونس علیه رژیم بن علی اولین انقلاب در نوع خود در بین کشورهای عربی به شمار می رود.
به گزارش شبکه تلویزیونی یورونیوز، این نخستین باری است که در این منطقه انقلابی مردمی و نه کودتایی نظامی، منجر به برکناری جناح سیاسی-نظامی حاکم را برکنار می شود .
دیری نپایید که پس لرزه این انقلاب در کشورهای همسایه احساس شد.
در چندین پایتخت منطقه، افرادی به خودسوزی روی اوردند و تظاهرات به طرفداری از ملت تونس یا در اعتراض به نظامهای حاکم روی داد.
نخست کشور الجزایر همسایه بزرگ تونس دستخوش اعتراضها شد.
این کشور صحنه چندین خودکشی و چند شورش بوده است.
در این کشور نیز شورش از خیابانها اغاز شده و به علت اوضاع اجتماعی اقتصادی بسیار سخت رو به گستردگی است. میزان بیکاری در الجزایر بالا است و بسیاری از مردم احساس می کنند که ثروتهای کشور به جیب اقلیتی از نزدیکان حاکمان می رود. در یمن نیز رئیس جمهوری که از سی و دو سال پیش قدرت را در دست دارد، درحال تغییر قانون اساسی است تا بتواند مادام العمر رئیس جمهور باقی بماند.
دانشجویان در خیابانها تظاهرات کرده اند و از ملتهای عرب خواسته اند قیام کنند. یکی از تظاهرکنندگان در یمن گفت ما به همه ستمگران یک پیام می دهیم: قبل از انکه مجبور به فرار شوید، خودتان قدرت را واگذار کنید، قبل از انکه مجبور شوید هنگام فرار به مردم امتیاز دهید، از هم اکنون به ملتها امتیاز بدهید.
هنوز معلوم نیست که ایا انقلاب تونس به کشورهایی چون یمن یا اردن و مصر و الجزایر سرایت خواهد کرد یا نه اما نکته مسلم این است که در این کشورها، واکنشها بسیار کم رنگ بوده و اغلب حاکمان از این وضع احساس خوبی از خود نشان نداده اند.
در مصر خاندان سلطنتی از شصت سال پیش قدرت را در دست گرفته است.
اصناف و احزاب مخالف در این کشور علیه تورم و سیاستهای دولت تظاهرات کرده اند.
اما در لیبی و سوریه شاهد سکوتی شگفت انگیز از جانب مردم هستیم.
در لیبی قدرت از چهل سال پیش در دست یک نفر و در سوریه از چهل سال پیش در کنترل یک خانواده است.
اعراب عقیده دارند تونسی ها درس بزرگی به حاکمانی دادند که در خدمت غرب هستند.
در غزه نیز هواداران حماس، بن علی و حتی محمود عباس را خائنان در خدمت قدرتهای غربی توصیف کرده اند.
رابرت فیسک تحلیلگر سیاسی در این زمینه عقیده دارد اوضاع تونس هشدار جدی به کشورهایی چون مصر و اردن به شمار می رود.
این همچنین هشداری به مغرب است که دیرهنگام از فرار بن علی ابراز خرسندی کرد. در نهایت همه این دیکتاتورها و شاهزاده ها و شیخهای منطقه خلیج فارس امیدوارند غرب از انها حمایت کند همانطور که بن علی چنین امیدی داشت. این انقلاب همچنین هشداری به لبنان است که در ان اعتراضها به تورم مشهود است.
تظاهرکنندگان و مخالفان دیکتاتورها هیچ کدام برنامه ای مشخص برای تغییرات اجتماعی ندارند.
اکثر دیکتاتورهای فاسد نیز همچنان با بهره برداری از کمک غرب در راس قدرت مانده اند . مهمترین بهانه انان نیز برای جلب حمایت غرب این است که قادرند قدرتهای اسلامگرای خشونت امیز و القاعده را مهار کنند و به این شکل از حمایت غرب که از اسلام در هراس است، برخوردار می شوند. در هر صورت بعید است که انقلابها در کشورهای عربی گسترش یابند. ترس از اسلامگرایی انقدر در غرب زیاد است که هیچ کشوری تمایل ندارد وقایع تونس در کشورهای دیگر منطقه مشاهده شود.
اما در هر صورت دیکتاتورها به لرزه افتاده اند و این بسیار مثبت است.
