پایگاه اینترنتی الاهرام ابدو در تحلیلی درباره تحولات سیاسی تونس و بیم پیامدهای منفی آن بر اردن نوشت: مقامات کشورهای عرب از جمله سلطان نشین اردن به تحولات سیاسی تونس نگاهی کاملا منفی دارند و بیم آن دارند که پدیده ای که در تونس اتفاق افتاد و منجر به سرنگونی رژیم زین العابدین بن علی شد به کشورهای آنها سرایت کند و دامن آنها را نیز بگیرد.
جمعه گذشته جرقه های خشم عمومی اردن را نیز شعله ور کرد.
در پایان مراسم نماز جمعه در اردن، هزاران نفر در شهرهای مختلف این کشور به خیابانها ریختند و با برگزاری تظاهراتی اعتراض آمیز که در این کشور بی سابقه بود، خشم خود را از افزایش بهای محصولات غذایی و سوخت به مقامات اعلام کردند.
کارشناسان مسائل سیاسی معتقدند سقوط رژیم زین العابدین بن علی تحت فشار تظاهرات و راهپیمایی‌های اعتراض امیز مردمی، قبل از هر چیز هشداری جدی به رژیم های حاکم در کشورهای عربی است چرا که شرایط سیاسی و وضع زندگی مردم کشورهای عربی شباهت زیادی به اوضاع حاکم بر تونس دارد.
فعلا عبدالله دوم، پادشاه اردن، از نوک تیز انتقادات و اعتراضات در امان مانده است و تظاهر کنندگان معترض بیشتر سمیر الرفاعی، نخست وزیر کشورشان، را که دسامبر سال دو هزار و نه کابینه اش را تشکیل داد، آماج انتقادات خود قرار داده اند.
معترضان نخست وزیر کشورشان را « بی کفایت» توصیف کرده و خواستار برکناری او شده اند.
سالم ضیف الله، از اعضای کمیته نظامیان بازنشسته اردن، می گوید ما به اعتراضات خود برضد تدابیر خودسرانه ای که دولت برضد مردم اتخاذ کرده است،ادامه خواهیم داد چرا که معتقدیم این تدابیر کشور را به بیراهه خواهد کشاند.
وی افزود جنبش ما از پادشاه درخواست می کند دولت کنونی را منحل کند و یک دولت ملی دیگر جایگزین آن کند.
در واقع طرح دولتی یکصد و شصت و نه میلیون دلاری که با هدف ایجاد اشتغال و کاهش بهای محصولات پایه با شتابزدگی تمام در پارلمان اردن به تصویب رسید، برای خواباندن صدای معترضان کافی نبود.
نرخ بیکاری و فقر در اردن روز به روز در حال افزایش است و نرخ تورم در این کشور در ماه گذشته میلادی به شدت افزایش یافت. نتایج مطالعات و بررسیها نشان می‌دهد که امان همچنان گران ترین شهر جهان عرب است.
حداقل درآمد در اردن یکصد و پنجاه دینار معادل دویست و ده دلار امریکاست در حالی که بیست و پنج درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. معترضانی که در اعتراض به سیاستهای دولت در امان به خیابانها آمده بودند بیشتر از اعضای اتحادیه‌ها یا اعضای احزاب چپ بودند.
تظاهر کنندگانی که پرچم ملی اردن را در دست داشتند شعارهای ضد دولتی سر می دادند و پارچه نوشته هایی حمل می‌کردند که بر روی برخی از آنها نوشته شده بود: «نان، خط قرمز ماست» ، « اردن فقط جای زندگی ثروتمندان است»، « از فقر، گرسنگی و خشم ما بترسید»، « ننگ بر دولت رفاعی» « درود بر مردم ازاده تونس»، « سال دو هزار و ده، سال تغییرات در جهان عرب». نیروهای پلیس اردن تظاهر کنندگان را متفرق کردند اما هیچکس نمی تواند تضمین کند و اطمینان داشته باشد که اوضاع در اردن در روزهای اینده نیز ارام خواهد ماند.
جنبش اخوان المسلمین اردن، شاخه سیاسی جبهه عمل اسلامی و چهارده اتحادیه فعال در این کشور تعهد کرده اند در اعتراض به سیاستهای اقتصادی دولت در برابر پارلمان تحصن کنند. حتی عربستان سعودی نیز نمی تواند از شعله‌های خشم اعتراض مردمی که رژیم بن علی را در تونس طعمه خود کرد، در امان باشد.
اوایل ماه ژانویه، نزدیک به دویست و پنجاه جوان فارغ التحصیل بیکار در برابر ساختمان وزارت اموزش عربستان سعودی در ریاض تظاهرات کردند و از مقامات خواستند به انها شغلهای مناسب بدهند.
برگزاری این تظاهرات اعتراض امیز در عربستان امری بسیار نادر بود اما این جنبش درست در شرایط و برهه حساسی اتفاق افتاد که خشم افکار عمومی کشورهای عرب از نظامهای حاکم به شدت افزایش یافته است. نایف التمیمی، از معترضان سعودی گفت ما گروهی از معلمان هستیم که از مدتها پیش نتوانسته ایم کار پیدا کنیم، بنابراین برای اعلام خواسته های خود تظاهرات مسالمت امیز برگزار کردیم اما نیروهای پلیس ما را پراکنده کردند با وجود این ما به اعتراضات خود ادامه خواهیم داد تا اینکه مقامات مطالبات ما را براورده کنند. با اینکه عربستان سعودی اولین صادر کننده نفت خام در جهان به شمار می رود، ثروت نفتی این کشور مانع از افزایش نرخ بیکاری ان نشده است.
نرخ بیکاری در عربستان سعودی سال گذشته میلادی به ده ممیز پنج دهم درصد رسید.
مسئله اساسی که در بازار کار عربستان سعودی مطرح می باشد این است که بخش خصوص ان ترجیح می دهد به جای استفاده از نیروهای کار محلی، از مهاجران و اتباع مقیم این کشور خارجی که شمار انها بالغ بر نه میلیون نفر است، به عنوان نیروی کار استفاده کند.
علاوه بر این شهروندان عربستان سعودی خودشان نیز مایل نیستند در بخش خصوصی کار کنند و بخش دولتی را برای کار کردن ترجیح می دهند اما در حال حاضر بخش دولتی عربستان قادر نیست نیروی محلی بیشتری جذب کند به همین علت اکثر شهروندان مجبور شده اند به کارهایی با درآمد کمتر مانند فعالیت در شرکتهای امنیتی خصوصی یا رانندگی تاکسی، روی آورند.
بالا بودن هزینه های زندگی در عربستان سعودی و افزایش نرخ تورم در این کشور از مهمترین موضوعاتی است که رسانه ها و مطبوعات این کشور در سالهای اخیر بارها در مناسبتهای مختلف مطرح کرده اند.
مسئولان عربستان سعودی هنوز « شورش گرسنگان» را در سال دو هزار و هفت که با آشوبهای اردن نیز شباهتهایی دارد، از یاد نبرده اند.
در ان زمان دهها شهروند سعودی در پایان مراسم نماز جمعه در مسجد شاه خالد که بزرگ ترین مسجد ریاض به شمار می‌رود تجمع کردند و اعتراض خود را به بهای بالای کالاهای مصرفی در کشورشان اعلام کردند.
