یک رسانه عربی نوشت : همه پرسی که اخیرا با مدیریت غرب و در غیبت اعراب انجام شد، سرنوشت بزرگترین کشور آفریقایی و عربی را تعیین می کند که آن را می توان مهمترین واقعه مهم در خارومیانه و آفریقا در دهه های گذشته دانست.
به گزارش خبرگزاری مهر، پایگاه خبری الانتقاد اخیرا در گزارشی به پیامدهای همه پرسی تعیین سرنوشت جنوب سودان پرداخته است. در این گزارش آمده است: سودان کشوری است که از سال 1896 توسط انگلیسیها اشغال شد، اما هم اکنون می رود که مفهوم جدایی منطقه جنوب از شمالش را به تدریج درک کند.
این جدایی در پی توافق میان دولت و جنبش مردمی آزادیبخش سودان در سال 2005 رخ می دهد. در آن سال دو طرف تصمیم گرفتند پس از 21 سال جنگ داخلی که نزدیک به دو میلیون قربانی گرفت توافقی موسوم به "نیواشا" را به امضا برسانند.
بر اساس، این توافق باید در سال 2011 همه پرسی در منطقه جنوب سودان برگزار می شد تا سرنوشت این منطقه را به صورت نهایی تعیین کند.
هفته ای گذشت این همه پرسی به پایان رسید. نتایج اولیه آن حاکی از آن است که به تدریج باید در انتظار تجزیه سودان باشیم. در جایی که شمارش اولیه آرای نشان می دهد 99 درصد از مردم ساکن جنوب موافقت خود را با جدایی اعلام کرده اند.
پایگاه خبری الانتقاد در ادامه با اشاره به منابع گسترده نفتی و ذخایر اروانیومی ویژه سودان، این کشور را در معرض توطئه های صهیونیستی آمریکایی می بیند که پس از سودان به تدریج در کشورهای دیگر جهان عرب به اجرا در خواهد آمد. بر این اساس، هدف از این جدایی سیطره بر منابع طبیعی گسترده در سودان است که چشم غربیها را گرفته است.
سودان بزرگترین کشور عربی و آفریقایی از لحاظ مساحت محسوب می شود. این کشور 2 درصد از کل مساحت خشکی های روی زمین را در اختیار دارد. از لحاظ این استارتژیک نیز سودان پل ارتباطی تمدن و فرهنگی عربی اسلامی در عمق آفریقاست. مرزهای این کشور از طرفی به کشورهای عربی مصر و لیبی و از سوی دیگر به اتیوپی، کنیا و اوگاندا که در عمق قاره سیاه قرار دارند می رسد.
الانتقاد در ادامه نوشت: اما از لحاظ ثروتهای طبیعی، سودان قریب به 45 درصد از اراضی مطلوب برای کشاورزی در جهان عرب را نیز در اختیار دارد. سودان از لحاظ منابع دامی نیز ثروتمندترین کشور عربی و آفریقایی است. منابع نفتی این کشور حدود یک میلیارد و دویست میلیون بشکه ارزیابی می شود که اکثر آن در منطقه جنوب و غرب نهفته است. به ویژه ایالت دارفور که در دریایی از نفت خوابیده است.
همچنین دارفور دارای بزرگترین منبع اورانیوم جهان از با درجه غنای بالاست. علاوه بر این از ذخایر گسترده معدنی دارفور شامل طلا، مس و کروم که عناصری کمیاب در جهان هستند نمی توان به سادگی گذشت.
به گزارش مهر، به طور کلی با داشتن این همه ذخایر سرشار طبیعی در سودان نمی توان تمایلات کشورهای غربی در این کشور را تنها به مسائل دموکراسی و حقوق بشری مرتبط دانست. در اینجا مسائل حقوق بشری در واقع دستاویزی برای سیطره بر منابع گسترده و منحصر به فرد نفتی و معدنی سودان سودان است.
البته نمی توان از سوء مدیریت هیئت حاکمه سودان در سالهای اخیر به سادگی گذشت. سوء مدیریتی که اگر وجود نداشت سرنوشت این کشور با فقر گره نمی خورد و به جدایی منطقه جنوبی نمی رسد.
