سودان یکی از بزرگترین کشورهای آفریقایی و عربی است که 75% از جمعیت 44 میلیونی آن مسلمان و ساکن مناطق شمال، 8% مسیحی و 17% پیروان ادیان دیگرند که سالها با منازعات و جنگهای داخلی روبرو بوده تا اینکه در سال 84 جدایی طلبان جنوب سودان با دولت مرکزی توافق صلح امضا کرده و با گرفتن امتیازات اقتصادی، درآمد نفت و مشارکت در حکومت به ظاهر آتش بس نمودند.
(70% منابع نفت سودان در جنوب این کشور قرار دارد). بنای جدایی جنوب را اول بار انگلیس و در سال 1922 با تشکیل ارتش محلی گذاشتند و از زمان استقلال (1335) تا کنون در دستور کار قرار داشت. اصرار مردم و جنبش آزادی بخش جنوب و فشارهای بین المللی موجب گردید که دولت مرکزی سودان تن به همه پرسی داده و جدایی جنوب یا حق تعیین سرنوشت یا وحدت با شمال به آراء عمومی گذاشته شود.
آنچه امروز در سودان می¬گذرد و قابل تسری به دیگر کشورهای عربی اسلامی منطقه است با کمک و حمایت قدرتهای بزرگ آمریکا، انگلیس و صهیونیسم صورت گرفته است.
با نگاهی به راهبردهای خاورمیانه ای آمریکا که دسترسی و تامین منافع نفت، حفظ امنیت اسرائیل دولت سازی و ملت سازی، ترویج دمکراسی های کنترل شده، استحاله فرهنگی منطقه مهار و مقابله با اسلام گرایی و تغییر نقشه جغرافیایی سیاسی از مهمترین آنست می توان به عمق رویدادی که در سودان در حال وقوع است پی برد.
کمک های محرمانه اسرائیل به جدایی طلبان و حمایت از مسیحیان جنوب سودان و اظهارات رهبر جدایی طلبان این کشور که "بسیاری از کشورهای عربی با اسرائیل روابط دارند پس چرا ما چنین روابطی نداشته باشیم" بیانگر این است که در آینده نزدیک و با تشکیل دولت مستقل، جنوب سودان به پایگاه اسرائیل در منطقه تبدیل خواهد شد. همه پرسی وحدت یا جدایی از 19 دیماه آغاز و نتایج آن تا پایان ژانویه اعلام خواهد شد. میزان مشارکت در همه پرسی 73 تا 98% گزارش شده و اکثریت مردم جنوب به جدایی منطقه از شمال سودان رای می دهند و تجزیه سودان آغازی برای تفرقه و تجزیه در سایر کشورهای عربی منطقه گردد.
موقعیت استراتژیک جغرافیایی زمینی و دریایی، نظام های سیاسی، پیشینه تاریخی، مذهبی و ذخایر و منابع نفت از ویژگی های منطقه خاورمیانه است که چشم طمع بیگانگان به آن دوخته شده و تسلط بر آن از راهبردهای آمریکاست.
دولتهای منطقه با همگرایی، دشمن شناسی، اتکا به قدرت مردمی و فرهنگ اسلامی و با بهره گیری از این ویژگی ها به عنوان فرصت می توانند راهبرد و اهداف شوم آمریکا و صهیونیسم در منطقه را با شکست مواجه سازند. امروز تجزیه در سودان با لفاف خوش آیند تعیین سرنوشت و فردا این پدیده در کشور دیگر منطقه ظهور خواهد کرد و پروژه تغییر در جغرافیای سیاسی منطقه و سیاست دولت سازی و ملت سازی با الگو قرار دادن سودان ادامه خواهد یافت. هم اکنون عراق، افغانستان در اشغال قدرتهای بزرگ است. تونس در حال دگرگونی است. یمن دچار بحران است. از لیبی و مصر و الجزایر هم اخبار خوشایندی به گوش نمی رسد. کشورهای خاورمیانه که ناظر ساکت تجزیه سودان هستند و شاهد انقلاب مردم تونس از تکرار این حوادث در قلمرو خود باید نگران باشند. که دیگر کشورهای منطقه را تهدید می کند.
