اسلام تایمز- انقلاب تونس فرياد مستضعفان عليه استبداد بود، مانند فريادي كه در سال 1979 (1357 شمسي) در ايران شنيده شد.
اين تحليل دكتر سعيد الشهابي از رخدادهاي اخير كشور تونس است. وي در روزنامه القدس العربي در اين باره نوشت، انقلاب تونس به سبب شتاب و فراگيري و موفقيت در براندازي رئيس جمهور اين كشور بسياري را شگفت زده كرد.
وي با مقايسه حكومت هاي حبيب بورقيبه و زين العابدين بن علي افزود؛ صاحبنظران و تحليلگران و سياستمداران غربي ديدگاه هاي خود را صرفا به حوادث روزمره محدود مي كنند و به نقش غرب در تداوم نظام هاي ديكتاتوري و سركوب ملت هاي عربي و اسلامي اشاره نمي كنند.
غربي ها يا با مواضع سياسي خود يا تجربه هاي امنيتي يا ناديده گرفتن فريادها و نشنيدن صداهاي استغاثه و كمك افرادي كه در زندان ها شكنجه مي شوند از اين حكام ستمكار حمايت مي كنند.
نويسنده مي افزايد وقتي بن علي نظام بورقيبه را سرنگون كرد غربي ها براي او كف زدند و او را مانعي در برابر رسيدن اسلامگرايان به حكومت دانستند و از افراط گرايي وي در لائيسيته و سكولاريسم حمايت كردند و به ادامه مداخله ها در زندگي شخصي مردم و سلطه و سيطره بر مساجد و ممنوعيت احزاب ديني اعتراض نكردند.
الشهابي غربي ها را به نفاق و دورويي متهم كرد و افزود بن علي حماقت هاي بسياري مرتكب شد و ريختن خون تظاهر كنندگان روند سقوط نظام او را سرعت بخشيد.
وي مي افزايد آنچه در تونس مي گذرد صرفا مختص به يك كشور عربي مبتلا به استبداد نيست بلكه مساله مربوط به ملت هاي عربي است كه وقتي ملت تونس ديوار سكوت و زنجيرهاي استبداد را در هم شكستند و عليه نظامي كه با آتش و آهن حكومت مي كرد سر به شورش برداشته اند آنها نيز نفسي كشيدند.
اين انتفاضه ملت تونس در اغلب پايتخت هاي عربي بازتاب داشته است و در اكثر سمينارها و وبلاگ ها از اين بيداري عمومي كه جهان مانند آن را جز در سال 1979 در ايران سراغ ندارد تمجيد مي كنند. وي در پايان ابراز اميدواري كرد در تونس نظامي متمدن و ميانه رو بر سر كار آيد چرا كه جهان عرب اكنون به اين كشور چشم دوخته است تا الگويي جديد در قدرت معرفي كند كه از سويي استقلال كشور را تضمين نمايد و با تكيه بر بازوان فرزندان ميهن به آباداني و اعتلاي كشور در سايه آزادي و عدالت و مشورت بپردازد.
گفتني است مقامات غربي و رژيم صهيونيستي انكار نمي كنند كه انقلاب تونس، برگرفته از الگوي انقلاب اسلامي در ايران است و شعارهاي مردم نظير «الله اكبر» ، «مرگ بر آمريكا»، «مرگ بر اسرائيل» و «اسلام دين من است» را نشانه هاي غيرقابل ترديدي از اين الگو گيري مي دانند.
