شبكه تلويزيوني الجزيره قطر روز شنبه اعلام كرد برخورد ارتش مصر با تظاهركنندگان معترض تاكنون كاملا منطقي و معقول بوده است.

به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، الجزيره افزود: در جريان درگيري هاي روز جمعه (روز خشم) در مناطق مختلف مصر، حداقل 20 نفر كشته و بيش از يك هزار نفر مجروح شدند. با وجود برقراري ممنوعيت آمد و رفت در استان هاي قاهره، اسكندريه و سوئز تظاهركنندگان در خيابان ها باقي ماندند و نيروهاي ارتش كه حضور گسترده اي در اين استان ها دارند آنان را مجبور به ترك خيابان ها نكردند. حضور قابل ملاحظه نيروهاي ارتش در صحنه، پرسش هاي مهمي را درباره نقش اين نيرو در مرحله آينده تحولات سياسي مصر مطرح مي كند.
ارتش مصر در پايان يك روز ابراز خشم و غضب مردم مصر وارد خيابان ها شد شايد براي اينكه آغاز مرحله جديدي در تاريخ مصر را رقم بزند. نكته قابل توجه در اين ميان، استقبال گرم انبوه تظاهر كنندگان در استان هاي بحراني مصر از نيروهاي ارتش بود. ارتش پس از آن وارد صحنه شد كه هيچ يك از نهادهاي امنيتي با استفاده از تجهيزات و امكانات فراوان خود نتوانستند با تظاهركنندگاني مقابله كنند كه سلاح آنان خشم شديد و تمايل به ايجاد تغيير در كشورشان بود. آنچه در برخورد ارتش با مردم جلب توجه مي كرد اينكه ارتش متعرض تظاهركنندگان كه تعداد آنان بالغ بر دهها هزار نفر بود نشد. به گفته منابع رسمي، ارتش براي اعمال قانون منع آمد و رفت وارد عمل شد اما حضور نيروهاي ارتش هم نتوانست از خشم لبريز شده مردم بكاهد. سپس صحنه تظاهرات به همراهي و همبستگي مردم و ارتش بدون شكسته شدن ابهت نيروهاي ارتش تبديل شد. برخي گزارش ها حاكي است كه گروهي از تظاهر كنندگان خودروها و مقرهاي پليس را به آتش كشيدند و مقرهاي حزب حاكم هم از خشم مردم در امان نماند و اين در حالي بود كه ساعات منع آمد و رفت آغاز شده بود. بتدريج تظاهرات مردمي به تجمع هاي پراكنده و كوچك تر تبديل شد اما از خشم تظاهر كنندگان چيزي كم نشد زيرا به نظر مي رسد تظاهر كنندگاني كه 20 كشته و يك هزار مجروح را در كارنامه روز خشم خود دارند براي رويارويي با نظام حاكم مصر هستند. اين در حالي است كه ساعاتي قبل، حسني مبارك رئيس جمهور مصر از بركناري دولت و تعيين كابينه جديد خبر داده بود. تظاهر كنندگان اعلام كردند هيچ اميدي به مبارك ندارند بلكه منتظر استعفا يا عزيمت وي از مصر هستند. ناآرامي هاي كنوني مصر كه در برخي موارد با حالت غارت و هرج و مرج اموال عمومي و شخصي افراد همراه شده از چند دهه قبل تا كنون بيسابقه است.
خاطر نشان مي شود در پي پيروزي جنبش اعتراض آميز مردمي در تونس، مردم مصر هم ابتدا در اعتراض به وضعيت نامناسب اقتصادي و اجتماعي به خيابان ها آمدند اما اعتراض هاي آنان به سرعت از محدوده گراني و مشكلات اقتصادي خارج شده و به درخواست تغيير كامل نظام حاكم گسترش يافت.