واشنگتن پست نوشت: دولت امریکا به جای ادامه حمایت از مبارک باید با رهبران جناح مخالف تماس برقرار کند. این روزنامه در سرمقاله ای در شماره امروز خود در اینترنت نوشت: روز جمعه صدها هزار مصری کاری را انجام دادند که باراک اوباما رئیس جمهور امریکا و بسیار دیگر در واشنگتن هرگز فکر نمی کردند روی دهد.
انها با قیام بر ضد حکومت شان خواستار خاتمه یافتن استبداد مبارک شدند.
تعداد انها متجاوز از تعداد نیروهای امنیتی بود که مبارک در تلاش برای سرکوب انها مستقر کرده بود.
انها حکومت نظامی شبانه را حتی پس از استقرار واحدهای ارتش نقض کردند، مقر حزب حاکم در قاهره و چند شهر دیگر را به اتش کشیدند.
با فرارسیدن شب این مسئله روشن به نظر می رسید که فقط دو رویداد می تواند به انقلاب انها خاتمه دهد که عبارت است از، توسل وسیع به زور توسط ارتش یا کناره گیری مبارک از قدرت. امریکا باید از همه نفوذش از جمله کمک سالانه یک میلیارد دلاری به ارتش مصر برای تضمین حصول نتیجه دوم استفاده کند اما مانند انچه اغلب طی قیام اعراب در چند هفته گذشته روی داده است، روز جمعه چنین به نظر می رسید که دولت اوباما در پس رویدادها قرار دارد و خواستار خاتمه خشونت بر ضد تظاهر کنندگان و لغو قطع اینترنت و وسایل ارتباطی دیگر از سوی رژیم مصر شد. اما در اظهارات مقامات امریکا این فرض وجود داشت که حکومت سی ساله مبارک هشت و دو ساله ادامه خواهد یافت.
اوباما پس از صحبت با مبارک جمعه شب گفت به همکاری با رئیس جمهور مصر ادمه می دهد، بدون انکه صحبتی از انتخابات کرده باشد.
دولت اوباما در تلاش اشکار برای اتخاذ رویکردی متوازن گفت که راه حل این بحران تعامل بین رژیم و معترضان است. جو بایدن معاون رئیس جمهور امریکا نیز در مصاحبه پنج شنبه شب با پی بی اس گفت که مبارک را دیکتاتور نمی خواند و معتقد نیست که وی باید کنار برود. این دیدگاه به احتمال زیاد همانقدر غیرواقع بینانه از اب در می اید که اعتقاد قبلی دولت امریکا درباره رژیم مبارک غیرمنطقی بود.
هیلاری کلینتون وزیر خارجه امریکا روز سه شنبه گفته بود که رژیم مبارک با ثبات است و به نیازهای مشروع و منافع مردم مصر پاسخ می دهد. در واقع این تصور بسیار بعید است که فرد مستبد سالخورده ای که اکثریت وسیعی از مصری ها وی را دیکتاتور می دانند به گفتگوی جدی با مخالفانش رضایت دهد، چه رسد به اصلاحاتی که برای چندین دهه انها را رد کرده است. مبارک تنها امتیازی که در سخنان تلویزیونی دیشبش قائل شد برکناری کابینه اش بود- اقدامی که مانع از درخواستها برای برکناری وی نخواهد شد. این فرض خطرناک است که ممکن است ملت براشفته مصر با وعده های مبارک اغوا شود.
این سوال که ایا درخواست های معترضان مشروعیت دارد یا نه- سوالی که بیدن مطرح کرد- بسیار ابلهانه است.
در واقع رهبران این قبام از جمله محمد البرادعی مقام هسته ای سابق سازمان ملل یک خط مشی میانه روانه و دموکراتیک اتخاذ کرده اند.
انها خواستار لغو وضعیت اضطراری هستند که طبق ان حتی تجمع های سیاسی مسالمت امیز، حق سازمان دهی ازادانه احزاب سیاسی و تغییرات در قانون اساسی برای فراهم ساختن برگزاری انتخابات دموکراتیک غیرقانونی است.
خط مشی انها می تواند مصر و حتی خاورمیانه را متحول سازد.
اما پیش شرط این تغییر برکناری مبارک از قدرت است. دولت امریکا باید به جای درخواست انجام اصلاحات توسط یک حاکم سرسخت، تلاش کند زمینه را برای تحقق مسالمت امیز درخواست مخالفان مهیا سازد.
امریکا باید با البرادعی که جمعه شب گفته شد تحت بازداشت خانگی قرار دارد، و دیگر رهبران جناح مخالف اصلی تماس برقرار کند.
همچنین دولت اوباما باید صراحتا به ارتش مصر بگوید که سرکوب خشونت امیز این قیام منجر به قطع رابطه ان با امریکا خواهد شد.
