بدون تردید دولتمردان امریکا در تحولات مصر نیز به دنبال حفظ منافع کشورشان هستند اما در این میان مردد مانده اند که میان سیاستهای سرکوبگرانه دولت حسنی مبارک، رئیس جمهور مغضوب مصر، و جنبش اعتراض امیز مردمی این کشور از کدامیک حمایت کنند.
« من حسنی مبارک، رئیس جمهور مصر، را دیکتاتور نمی دانم»، این جمله ای بود که جو بایدن روز پنجشنبه در تلویزیون پی بی اس درباره رئیس جمهوری بیان کرد که با موجی از اعتراضات مردمی رو به رو شده و برای خفه کردن صدای مخالفان انبوهی از نیروهای ارتش را در خیابانها مستقر کرده است تا قدرتی را که از سی سال پیش در دست دارد حفظ کند. در میان دولتمردان امریکایی، معاون باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا، تنها فردی نیست که با اظهارات خود سیاستهای متناقض کاخ سفید را در خصوص تحولات خونین مصر اشکار کرد.
سه شنبه گذشته نیز هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه این کشور با تاکید بر اینکه رژیم حاکم در مصر رژیم باثباتی است، موجی از واکنشهای شدید را برضد امریکا و سیاستهای این کشور برانگیخت. پس از این اظهار نظر جنجال برانگیز، هیلاری کلینتون برای آرام کردن اوضاع تلاش کرد موضع خود را اصلاح کند و در این راستا حتی از رئیس جمهور مصر خواست جلو خشونت نیروهای امنیتی را بگیرد و به خواست مردم، هر چه زودتر در کشور اصلاحات ایجاد کند.
وزیر امور خارجه امریکا که ظاهرا به خطای دیپلماتیک خود پی برده بود، اعلام کرد تظاهرات اعتراض امیز خیابانی در مصر به خوبی مطالبات مردم این کشور را نشان می دهد و مقامات قاهره باید بدانند که خشونت برضد تظاهر کنندگان، مطالبات آنها را محو نخواهد کرد. اظهارات متناقض و حتی مزورانه معاون رئیس جمهور و وزیر امور خارجه امریکا، نشان دهنده وضعیت حساسی و در عین حال ابهام انگیزی است که دولت امریکا برای موضع گیری در قبال مهمترین متحد خود در جهان عرب یعنی مصر، در آن گیر افتاده است. از یک طرف دولتهای مختلف در امریکا به ویژه دولت اوباما به ضرورت ایجاد اصلاحات سیاسی و مدنی در مصر اذعان نکرده و در این راستا هیچ وقت از دولت مبارک چنین درخواستی نکرده‌اند، از طرف دیگر دولت اوباما مایل نیست، مانند آنچه در نوار غزه یا لبنان اتفاق افتاد، شرایطی در مصر ایجاد شود که گروهها و سازمانهای اسلامی یا ضد امریکایی در انتخابات به پیروزی برسند.
در واقع دولت امریکا نیروی مخالفان مصر و تمایل مصریها را برای تغییرات در ساختار سیاسی و اجتماعی کشورشان نادیده گرفته است. اما ظاهرا تغییر شرایط در مصر و تحولاتی که در روزهای اخیر در این کشور روی داد، دولت اوباما را مجبور کرده است برای جبران مافات کاری انجام دهد.
بدون تردید هنوز هم باراک اوباما حاضر نیست حسنی مبارک را که از متحدان قدیمی کاخ سفید به شمار می رود، رها کند.
اوباما پنجشنبه گذشته در اولین اظهار نظر خود درباره تظاهرات مردمی در مصر تنها به گفتن این مسئله بسنده کرد که حسنی مبارک در طیف گسترده ای از پرونده های دشوار خاورمیانه، نقش مفیدی ایفا می کند.
اوباما افزود من به مبارک اعلام کرده ام که بسیار مهم است که کشورش را در مسیر اصلاحات سیاسی و اقتصادی پیش ببرد. با این همه کاملا مشخص است که پیامها و درخواستهای شخصی باراک اوباما از همتای مصری اش، نتیجه بخش نبوده است.
رابرت گیبس، سخنگوی کاخ سفید همچنین اعلام کرده است که استمرار کمکهای خود را به مصر به تحولات روزهای اینده در این کشور منوط خواهد کرد.
کمکهای نظامی دولت امریکا به مصر در سال دو هزار و ده به یک میلیارد و سیصد میلیون دلار و کمکهای مالی آن به این کشور عربی به دویست و پنجاه میلیون دلار رسید.
