شبكه خبري بي بي سي روز شنبه پيش بيني كرد در صورتي كه ناآرامي هاي مصر به انقلابي در اين كشور منجر شود، پيامد آن براي دنياي عرب و سياست خارجي غرب در اين كشور و منطقه بسيار گسترده خواهد بود.

به گزارش گروه اخبار صوتي و تصويري ايرنا، پايگاه اطلاع رساني شبكه تلويزيوني
'بي بي سي' در تحليل وقايع و ناآرامي هاي اخير مصر نوشت: با آنكه چندي پيش شاهد انقلاب تونس بوديم، مصر از تونس بسيار مهم تر است. زيرا مصر به عنوان پرجمعيت ترين كشور عرب مي تواند در تعيين موفقيت سياست هاي عربي در مورد رژيم صهيونيستي و ايران و نيز اتفاق نظر اعراب در خصوص مسائل مهم ايفاي نقش نمايد.
از همه اينها گذشته، كشور مصر به طور سنتي قدرتمند بوده است ، به طوري كه حتي تفكر سرنگوني دولت آن كشور را غير ممكن ساخته است.
حتي اكنون نيز با وضعيت بحراني كنوني چندان محتمل به نظر نمي رسد كه اين دولت و ساختار پايه اي آن با و يا بدون 'حسني مبارك'، رئيس جمهور مصر، به كار خود ادامه دهد.
بي بي سي در ادامه افزود، اكنون سوالات مهم اين است كه در صورت ايجاد يك خلاء قدرت، چه كسي جايگزين مبارك خواهد شد و آيا مداخله نظامي موجب ثبات در اين كشور خواهد شد؟
در اين صورت آيا مخالفان اين سناريو را مي پذيرند و يا اعتراضات خود را تا ايجاد تغييرات شديد ادامه خواهند داد؟
از همه اينها مهم تر براي سياستگذاران مصري، آيا اخوان المسلمين مصر به عنوان مهم ترين جنبش اسلامي اين كشور مي تواند با بهره گيري از اين مخالفت ها به دقت برسد؟
تاكنون اين سناريو دور از دسترس به نظر مي رسد. اخوان المسلمين قصد دارد بر مخالفت هاي بدون رهبري در اين كشور سوار شود؛ اما آنها در اولين خط نيستند و سعي مي كنند تنها رهبري را به دست آورند.
با وجود همه اينها، شرايط به اندازه كافي خطرناك است و احتمال ظهور رهبران جديد اسلام گرا و ملي غير نظامي و نظامي وجود دارد.
به نوشته اين پايگاه اطلاع رساني، سقوط رژيم مبارك بر همه فعالان در منطقه و همه مسائل اصلي تاثير خواهد گذاشت.
رهبران مستبد عرب مجبور خواهند شد به شيوه دموكراتيك تري به حكومت خود ادامه دهند
اين امر براي مخالفان عرب موفقيت بزرگي به شمار خواهد آمد و ايده ورود به دوران جديد حكومت مردم را بين آنان تقويت خواهد كرد.
همچنين مذاكرات خاورميانه را كه پيش از اين به بن بست كشيده شده است، بيشتر با مانع مواجه خواهد ساخت. مصر اولين كشور عربي بود كه معاهده صلح را با اسرائيل را در دهه 1970 ميلادي امضا كرد. تغيير رژيم مصر به زنگ خطري براي سياستمداران اسرائيلي خواهد بود و روحيه بسيج عمومي را تعميق مي كند.
سقوط احتمالي حكومت مصر، همچنين بر اعتماد در حوزه كسب و كار منطقه اي و جهاني نيز تاثير خواهد داشت، به ويژه در صورتي كه قيمت هاي نفت افزايش يابد.
در نهايت سياست گذاران غربي را در دو راهي دشوار قرار خواهد. بسياري آنان از مدت ها پيش خواستار تغيير تدريجي سياسي در منطقه شده بودند، زيرا از اين امر نگران بودند كه گزينه ديگر از دست رفتن ثبات و ظهور تندرويي باشد.