گروه پژوهش و بررسي هاي خبري - رژيم صهيونيستي با طراحي جدايي جنوب سودان، تسلط بر سرشاخه هاي نيل، خريد اراضي در شرم الشيخ مصر و نفوذ در شمال عراق به دنبال تحقق روياي از نيل تا فرات است.
'اين نقشه، نقشه كشور ما نيست. ما نقشه ديگري داريم كه شما جوانان و دانشجويان مدارس اسرائيل بايد آن را تحقق بخشيد. ملت اسرائيل بايد قلمرو خود را از فرات تا نيل توسعه دهد.' اين جمله‌اي كه «بن گورين» از بانيان اصلي رژيم صهيونيستي خطاب به دانشجويان گفته است تنها سخن و نظر او نبود بلكه سوداي از فرات تا نيل همواره مدنظر سران تل‌آويو بوده است. آنان بر اين باورند كه بايد پس از تثبيت دولت در قدس، منطقه نيل تا فرات را تسخير كنند تا به حاكميت جهاني دست يايند. اكنون فكر مي كنند گام اول يعني ايجاد و تثبيت دولت در فلسطين را برداشته اند و نگاه خود را به چشم انداز حكومت بر پهناي نيل تا فرات معطوف كرده اند.
اين خواست و آرمان برتري جويانه و غيرانساني نه تنها در رفتار و عملكرد رژيم اشغالگر هويدا است بلكه مي توان آن را در مظاهر و سمبل هاي جعلي صهيونيست ها نيز مشاهده كرد. به عنوان مثال به اعتقاد بسياري از مخالفان و حتي برخي از حاميان اين رژيم پرچم رژيم صهيونيستي و آرم ارتش آن در نهان بيانگر آرزوي ديرينه يهوديان مبني بر تصرف تمامي سرزمين هاي مابين فرات و نيل است كه شامل بخش اعظم مصر، تمامي اردن و قسمت هايي از سوريه و عراق است. نوارهاي آبي روي پرچم اين رژيم نمايانگر رودخانه هاي فرات و نيل است و سرزمين موعودي كه مدعي اند خداوند وعده آن را به يهوديان داده است.
استراتژي صهيونيست‌ها پيشرفت و تحقق آرزوهايشان به صورت گام به گام و مرحله به مرحله است. اين اهداف را مي توان چنين طبقه بندي كرد؛
1 ـ برقراري حاكميت يهوديان بر بخشي از فلسطين
2 ـ جلب موافقت قدرت‌هاي بزرگ با مهاجرت نامحدود يهوديان به اسرائيل
3 ـ گسترش حاكميت يهوديان بر بخشي از فلسطين
4 ـ گسترش حاكميت يهوديان بر اردن و بخش‌هايي از لبنان و سوريه
5 ـ برقراري سركردگي نظامي و اقتصادي يهوديان بر سراسر خاورميانه.
بديهي است تسلط بر منطقه مهم و استراتژيك خاورميانه راه رسيدن به حاكميت جهاني را هموار خواهد ساخت.
در كنار يهوديان صهيونيست گروهي از مسيحيان نيز كه در واقع مي توان آن ها را شاخه اي از صهيونيسم جهاني برشمرد بر اين باورند كه هر نوع مذاكره صلح با فلسطينيان خيانت به تعليمات انجيل و خواسته هاي مسيح است چرا كه مسيح با ظهور خود اسراييل بزرگ را در مساحتي از نيل تا فرات به وجود خواهد آورد. بر اساس چنين تصوراتي براي تعجيل ظهور مسيح، مسيحيان بايد كشور بابل را- كه عراق كنوني مي باشد- نابود كنند و رودخانه فرات كاملاً خشك گردد.
پرسشي كه در اين جا مطرح مي شود اين است كه آيا حمله نظامي به عراق و اشغال آن توسط آمريكا در راستاي تحقق چنين اهدافي است؟
در واقع حمايت هاي بي دريغ سياستمداران كاخ سفيد از از زياده خواهي هاي رژيم اشغالگر قدس كه از همان بدو تشكيل آن آغاز و تاكنون ادامه يافته و حتي تشديد شده است، در راستاي تحقق اهداف فوق بايد در نظر گرفته شود. سكوت در مقابل جنايات غاصبان قدس شريف و وتو كردن تمامي قطعنامه‌هايي كه عليه صهيونيست‌ها مطرح مي‌شود، از جمله اين حمايت ها است.
صهيونيست‌ها با حمايت دولت‌هاي غربي و به بهانه واهي هولوكاست، دست خون‌آلود خويش را نه‌تنها در مقابل چشم خلق پنهان نكردند بلكه بدان مباهات كردند
و از اين رهگذر 3 تن از جنايتكاران صهيونيست به نام‌هاي «مناخيم بگين»، «اسحاق رابين» و «شيمون پرز» برنده جايزه صلح نوبل گرديدند و از آنان قدرداني شد.
نكته جالب توجه آن است كه صهيونيست‌ها در اشغال فلسطين و جنايت‌هايي كه لحظه به لحظه مرتكب مي‌شوند، گويي قدم‌جاي پاي اسلاف اروپايي خود در آمريكا مي‌گذارند، مساله‌اي كه «روژه گارودي» در كتاب «اسطوره‌هاي بنيانگذار سياست اسرائيل» به خوبي به آن اشاره كرده و مي‌گويد: «چيزي كه مسلم است اين كه تشكيل كشور اسرائيل با اشغال و غصب سرزمين‌هاي فلسطيني و همراه با نسل‌كشي و آوارگي ساكنان اصلي فلسطين صورت گرفت. امري كه با چگونگي تاسيس كشور آمريكا شباهت زيادي دارد چرا كه مهاجران اروپايي پس از اشغال سرزمين‌هاي بوميان آمريكا و قتل‌عام آنان اساس ايالات متحده را بنيان گذاشتند.»
ژنرال «موشه دايان» نخست‌وزير سابق رژيم صهيونيستي در سال 1967 در اين زمينه مي‌گويد: 'اعلاميه آمريكايي‌ها درباره استقلال خودشان را ملاحظه كنيد، اين اعلاميه هيچ اشاره‌اي به محدوده اراضي ندارد و ما مجبور نيستيم مرزهاي دولت را تعيين كنيم.'
ردپاي اين سخنان را به عنوان مثال به روشني در رويداد ها و تحولات اخير در منطقه مشاهده كرد. اگرچه مقاومت و مبارزات ملت فلسطين و لبنان اجازه نداد امتداد حاكميت فيزيكي اسرائيل در محدوده 'از نيل تا فرات' تحقق يابد اما توطئه هاي تل آويو مدت هاست كه امنيت سياسي، اقتصادي و اجتماعي اين منطقه را در معرض خطر قرار مي دهد تا حضور نرم اين رژيم در حد فاصل نيل تا فرات فراهم شود.
با نگاهي به رخدادهايي كه طي چندسال گذشته در منطقه رخ داده است، شاهد آن هستيم كه صهيونيست ها با دامن زدن به اختلاف هاي و كمك به سازمان هاي جدايي طلب كه در مناطق خاصي از جهان فعاليت مي كنند، به دنبال تسلط بر منابع مهم آبي در متطقه است. هم اكنون بلندي هاي جولان را كه منبع اصلي تأمين كننده آب درياچه طبريا و رود اردن است را همچنان در اشغال خود دارد.
همچنين اهميت دو رود كهن منطقه خاورميانه يعني نيل و فرات براي رژيم صهيونيستي را به وضوح از قرار دادهاي امضا شده تل آويو با تركيه براي خريد آب فرات از سرچشمه هاي آن در تركيه به خوبي مي توان درك كرد.
همين نگاه وِيژه باعث شد كه اين رژيم توجه خاصي به حمايت از گروه هاي جداي طلب كرد عراق كه مسير عبور منابع آبي در شمال اين كشور محل تاخت و تاز آنان است داشته باشد و آنان را مجاب به اعلام خودمختاري و حتي جدايي و اعلام موجوديت دولتي خودخوانده هم تشويق كند.
اين رژيم جعلي طرح آرماني خود را در قاره سياه نيز پيگيري مي كند. تفرقه افكني و ايجاد آشوب هايي در برخي از كشور هاي آفريقايي مانند سودان از آن جمله است. براساس گزارش هاي رسيده از جنوب سودان صهيونيست ها با فرستادن تعداد زيادي از فرستادگان خود به منطقه جنوب سودان تلاش كردند تا به مردم فقير اين منطقه از جهان بقبولانند كه در صورت جدايي از سودان وضعيت بسيار بهتري خواهندداشت.
برخي از رسانه هاي صهيونيستي هم از مشخص شدن نامزدهاي احراز پست سفارت اسرائيل در جنوب سودان سخن گفته اند.
به اعتقاد كارشناسان دو عنصر اصلي منابع انرژي و منابع آبي دو مسئله محوري هستند كه اسرائيل را واداشته تا توجه ويژه اي به منطقه جنوب سودان داشته باشد.
اگرچه منابع نفتي جنوب سودان مي تواند براي بسياري از كشورها وسوسه انگيز باشد اما بي ترديد براي اسرائيل منابع آبي و تسلط بر آنها_آن هم درآفريقا_ چيزي نيست كه بتواند از آن چشم پوشي كند.
برخي از كارشناسان معتقدند تلاش هاي صورت گرفته براي جدايي جنوب سودان فاز دوم طرح تسلط بر 'نيل تا فرات' بعد از اشغال عراق توسط آمريكا است. سناريويي كه اكنون براي سودان تدارك ديده شده تنها اين كشور را تحت الشعاع خود قرار نخواهد داد بلكه ناآرامي هاي بزرگي تبديل مي شود كه تمامي منطقه شمال آفريقا را هم تحت تأثير خود قرار خواهد داد.
از جمله رويدادهاي به وقوع پيوسته در تونس و نيز تلاش براي تصرف اراضي صحراي سينا.
گفتني است اراضي گردشگري سينا به ويژه در منطقه ساحلي شرم الشيخ را گروهي از اتباع رژيم صهيونيستي با گذرنامه ايتاليايي تصاحب كرده و با استفاده از مصونيت اتباع خارجي اصرار به صدور سند مالكيت دارند.
لازم به ياد آوري است سياست خريد و مالكيت زمين كه اكنون در مصر و در صحراي سينا كليد خورده است همان سياستي است كه صهيونيست ها با حمايت انگلستان در دهه 40 ميلادي در سرزمين فلسطين پياده كرده و در نهايت خود را صاحب اين سرزمين ناميدند،
به نظر مي رسد صهيونيست ها اين بار به شكلي مشابه در پي تصاحب و يا تحت كنترل درآوردن بخشي از سرزمين مصر باشند.
به اعتقاد صاحبنظران، رژيم صهيونيستي براي ايجاد آشوب و ناآرامي در قاره سياه، تلاش هاي زيادي را آغاز كرده و به نوشته مطبوعات اين رژيم هم اكنون هم در مرحله به ثمر نشستن است.
اعتراضات مردمي زيادي در مصر نسبت به نظام استبدادي اين كشور آغاز شده است و مردم خواهان تغييرات اساسي در اداره كشور هستند. با اين وجود خطر جدي نفوذ عناصر وابسته به غرب در صف اعتراض هاي مردمي وجود دارد و بسياري نسبت به منحرف ساختن اعتراض هاي مردمي هشدار داده اند. به خصوص استفاده از مسيحيان مصر براي ايجاد پروژه اي مانند سودان.
جعفر قنادباشي در پاسخ به سوال پژوهشگر ايرنا مبني بر اينكه؛ آيا امكان تسري تجزيه به ساير كشورهاي آفريقايي وجود دارد يا خير؟
پاسخ داد: مصر نسبت به ديگر كشورها كمتر در معرض چنين خطري است اما همان طور كه در تبليغات گفته شده احتمالا در بخش هاي مسيحي در كشورهايي مانند چاد، سنگال و حتي نيجريه تاثيراتي را شاهد باشيم. به اين صورت كه مسيحيت سياسي اي را در آفريقا شاهد باشيم. اما از طرفي هم احتمال اين امر بسيار كم است به اين دليل كه توانايي سياسي، تبليغاتي و اقتصادي جوامع آفريقايي براي راه انداختن يك نهضت، در حدي كه بتواند سبب تجزيه طلبي شود، بسيار كم است. در جنوب سودان هم اگر كمك هاي سياسي، تبليغاتي، مالي و تسليحاتي غرب نبود به هيچ وجه مردم جنوب سودان توانايي راه اندازي يك نهضت تجزيه طلبانه را نداشتند. همچنين بر خلاف گفته غربي ها كه مي گويند جنوب سودان يك كشور كاملا مسيحي است؛ تنها در حدود 30 درصد از مردم اين ناحيه مسيحي هستند.
رژيم صهيونيستي به گونه اي تبليغات كرده است كه گويي اكثريت ساكنان جنوب سودان را مسيحيان تشكيل مي دهند. تسلط بر سرشاخه هاي نيل و و همچنين سلطه بر فرات از طريق نفوذ در شمال عراق به عنوان تاكتيك هاي رژيم صهيونيستي براي دستيابي به روياي از نيل تا فرات در دستوركار قرار گرفته است.
