اتحادیه عرب تلاشی برای یافتن راه حلی برای بحران پیچیده مصر نکرده است و کشورهای عربی به جز عربستان به سکوت در برابر این بحران اکتفا کرده اند.
روزنامه العرب چاپ انگلیس در مقاله ای به قلم ازراج عمر با عنوان بحران مصر و حضور نداشتن کامل نظام های عربی نوشت واضح و روشن است که بعد از مخالفت حسنی مبارک با درخواست کنار رفتن از قدرت که مخالفان مصری در تظاهرات گسترده خواستار آن هستند ، بحران در مصر ممکن است در چند روز آینده شاهد انفجار باشد و تشدید شود.
تظاهرات گسترده در مصر یک هفته کامل بدون وقفه ادامه یافته است.
حسنی مبارک در سخنرانی اخیر خود به صراحت نگفت که در انتخابات آینده ریاست جمهوری نامزد خواهد شد بلکه این عبارت را بکار برد که قصد نداشتم نامزد شوم .
با وجود این ابهام و بازی با کلمات رسانه های گروهی مختلف محتوای سخنان وی را اینگونه برداشت کردند که وی در انتخابات آینده نامزد نخواهد شد.
علاوه بر این مبارک در سخنان خود اعلام نکرد پسرش جمال مبارک نیز در انتخابات ریاست جمهوری آینده نامزد نخواهد شد تا از آن این موضوع برداشت شود که مسئله موروثی کردن قدرت دیگر در عرصه سیاسی مصر وجود ندارد.
اما اصلاحاتی که رئیس جمهور مصر خواستار شد به ماده های 76 و 77 محدود می شود و این ماده ها به ریاست جمهوری ، مدت و شرایط آن مربوط می شود.
وی همچنین به مشارکت دادن احزاب مخالف در این روند که بسیار اساسی به شمار می رود ، اشاره نکرد.
نویسنده در ادامه مقاله می افزاید پافشاری رئیس جمهور مصر بر باقی ماندن در قدرت برای تکمیل دوره ریاست جمهوری خود در سپتامبر آینده همه درها را به روی گفتگو با مخالفان بست.
همچنین سخن وی درباره اینکه به هر قیمتی که شده مصر را ترک نخواهد کرد بیانگر کنار گذاشتن هرگونه نرمش سیاسی است و این بدان معنان است که هر احتمالی درباره وقوع درگیری مستقیم بین مخالفان و تظاهرکنندگان و جناح نظام حاکم وجود دارد.
در این فضای بسیار متشنج که ممکن است خطرهای زیادی داشته باشد ، اتحادیه عرب برای یافتن راه حلی برای این بحران پیچیده تلاش نکرد و اظهارات عمرو موسی دبیرکل اتحادیه عرب که ضرورت ایجاد تغییر در سیاست مصر و انتقال آرام قدرت را خواستار شد از یک طرف اظهار نظر شخصی است و از طرف دیگر به طور کافی واضح و روشن نیست.
علاوه بر این دخالت عمرو موسی بیانگر مواضع کشورهای عربی عضو اتحادیه عرب نیست و این کشورها به جز عربستان به سکوت و اظهار نظر نکردن اکتفا کرده اند.
عربستان با تاکید این کشور بر آمادگی خود برای کمک و حمایت از نظام حاکم در مصر و مردم مصر به طور یکسان ، موضع میانه اتخاذ کرده است. از این موضع اینگونه برداشت می شود که کشورهای عربی از طریق نظام های حاکم همواره براساس سنت دخالت نکردن در امور داخلی کشورها عمل می کنند و در این چارچوب نظام های حاکم در کشورهای کنفرانس اسلامی برای انجام دادن کاری به منظور خارج کردن مصر از بحران به صورت گروهی اقدام نکردند و به نشست فوق العاده فرانخواندند و هیچ هیئتی را مامور نکردند که حداقل برای تبادل نظر درباره حوادث و تحولات کنونی به مصر سفر کند. این رفتار در مورد کشورهای عضو سازمان همکاری خلیج فارس و اتحادیه آفریقا نیز صدق می کند هر چند که مصر عضو این اتحادیه است و از کشورهای بنیانگذار آن به شمار می رود.
بی تردید بحران مصر همواره روز به روز از نقش نداشتن کامل نظام های عربی در حوادث و تحولات مصر ، سودان و دیگر مکان ها پرده برمی دارد که می توان این حضور نداشتن را سقوط دراماتیک و نهایی به اصطلاح نظام عربی از یک طرف و از طرف دیگر نظام های عربی تفسیر کرد نظام هایی که اعتباری برای دخالت به منظور دفاع از دموکراسی که مردم می خواهند ، ندارند.