وزرای خارجه اتحادیه اروپا در نشستی در بروکسل پایتخت بلژیک تحریم های سختی را علیه "الکساندر لوکاشینکو" رییس جمهور روسیه سفید وضع کردند، اما در رویکردی دوگانه، درقبال انتفاضه مردم مصر سکوتی معنادار و رفتاری توام با شک و تردید در پیش گرفتند.



به گزارش روز پنجشنبه پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبری العالم به نقل از سایت اینترنتی ایلاف، اروپا همواره با دیکتاتورهای جهان عرب و نقض ساده ترین حقوق بشر از سوی آنها بانرمش برخورد می کند و شدت عمل به خرج نمی دهند و تعامل آنها با رژیم مستبد " حسنی مبارک" در مصر نمونه ای آشکار است.

منتقدان اتحادیه اروپا می گویند: اروپا تظاهرات صدها هزار نفری مردم مصر را که خواستار سرنگونی حسنی مبارک هستند و در تلاش هستند تا از این طریق به دموکراسی و آزادی های مشروع دست یابند، نادیده می گیرد.

اتحادیه اروپا در قبال انتفاضه مردم مصر فقط نظاره گر بود و پس ازیک دوره شک و دودلی به بیان این موضع اکتفا کرد که خواستار انتخاباتی آزاد و عادلانه است.

یکی از وزرای خارجه کشورهای عضو اتحادیه اروپا در گفتگو با مجله المانی "دیرشبیگل" با بیان این که "نمی دانیم الان وضعیت مصر به کدام سمت و سو حرکت می کند و از این رو نمی خواهیم از یک طرف علیه طرف دیگری جانبداری کنیم" ، اعتراف کرد که اتحادیه اروپا در یک سرگردانی بسر می برد .

این مجله آلمانی نام و هویت این وزیر را فاش نکرده است.

تردید وزرای خارجه اتحادیه اروپا در نشست بروکسل در قبال تحولات مصر کاملا آشکار بود ، "گویدو فستروله" وزیر خارجه آلمان که از اسراییل بازگشته بود ، وارد سالن نشست بروکسل شد و این در حالی بود که در دیدار با همتای صهیونیست خود" اویگدور لیبرمن" ، دیدگاه رژیم صهیونیستی درباره انقلاب مصر را جویا شده بود.

فستروله گفت :اسراییل از اغتشاشاتی که در خاک مهمترین هم پیمان خود در منطقه رخ می دهد، بسیار نگران است و می ترسد اسلامگرایان در این کشور به قدرت برسند .

"جان اسلبورن" وزیر خارجه لوکزامبورگ در پاسخ به همتای آلمانی اش گفت: نگرانی های اسراییل قابل درک است ولی اگر عنادورزی اسراییل در قبال روند صلح با فلسطینی ها نبود، می توانست در ثبات خاورمیانه سهیم باشد.

اسلبورن افزود: اتحادیه اروپا نیازهای مردم مصر و حقوق آنها را نادیده گرفت و از نظام مبارک فقط برای ایجاد مانع بر سر رادیکال ها حمایت کرد.

با این حال اسلبورن، این موضع اتحادیه اروپا را نادرست توصیف نکرد و بجای آن گفت: ثبات تمام آن چیزی است که خواهانش هستیم زیرا تنها راه تحقق صلح است.

به دلیل حوادثی که در تونس ، مصر ، اردن ، یمن و دیگر کشورهای عربی رخ می دهد، دیگر نمی توان از ثبات در کشورهای عربی سخن گفت و از این رو اتحادیه اروپا خود را در برابر سوالی مهم می بیند و آن این است که آیا تا این لحظه از انجام اقدامات کافی برای صیانت از حقوق بشر در نقاط مختلف جهان امتناع کرده است؟

واقعیت این است که اتحادیه اروپا سعی کرد تا اقدامات لازم را برای حفظ حقوق بشر در قاره اروپا انجام دهد ولی در خصوص خارج از اروپا چهره این اتحادیه مخدوش است، به عنوان نمونه برغم آنکه انتخابات اخیر مصرغیرآزاد و ناعادلانه بود و برغم اینکه رژیم مبارک از به زندان افکندن مخالفان خود و شکنجه آنها هیچ ترس و واهمه ای نداشت، قاهره 150 میلیون یورو از بروکسل دریافت کرد.

هفته گذشته "خوزه مانویل باروسو" رییس کمیته اروپایی از "اسلام کریموف" رییس جمهور ازبکستان استقبال کرد که به نظر می رسد این امر فقط بخاطر منافع اروپا و مساله ذخایر گاز طبیعی ازبکستان باشد.

مسوولان سیاست خارجه در این کمیته اروپایی می گویند که گفت وگو درباره حقوق بشراز چندین سال با نظامهای مختلف ادامه داشت و ادعا می کنند که بازشدن کانالهای ارتباطی با اروپا باعث شد تا تونسی ها به فکر انقلاب و تغییر باشند.

یک دیپلمات بلندپایه در اتحادیه اروپا گفت: اگر نقض های حقوق بشر تنها معیار ما برای تعامل باشد، می بایست روابط مان را با نیمی از کشورهای جهان قطع می کردیم.

شاید این امر درمرحله ماقبل از تحرکات و اقدامات اخیر در جهان عرب صحت داشته باشد ولی واقعیت آن است که از زمان شروع این تحرکات در جهان عرب ، اتحادیه اروپا درباره اقداماتی که باید اتخاذ کند در حالتی از شک و تردید بسر می برد، به عنوان مثال برای بستن حساب های بانکی "زین العابدین بن علی "و اعضای خانواده اش بویژه همسرش "لیلی الطرابلسی" مردد بود تا اینکه در دوشنبه گذشته تقریبا سه هفته بعد از خروج بن علی دست به این اقدام زد.

آیا این اقدام را می توان موضعی قاطع نامید ؟