زکریا محمد، نویسنده عرب در این باره نوشت، تمامی جهان غرب و در راس آنها آمریکا به فکر سرنوشت توافقنامه صلح اسراییل و مصر هستند؛ آنها می خواهند به هر نحو ممکن این توافقنامه را حفظ کنند.

در نتیجه تلاش دارند از درون انقلاب مردمی مصر، نظامی را بیرون بکشند که به این توافقنامه التزام داشته باشد.

به همین منظور باید در انتظار کشمکش هایی بود که پس از روی کار آمدن نظامی برخاسته از انقلاب مردم در مصر بین این نظام و حامیان غربی اسراییل رخ خواهد داد. همه مفاد پیمان صلح کمپ دیوید را می توان در یک جمله خلاصه کرد، مصر به اسراییل اجازه داد در قبال بازگرداندن صحرای سینا هر آنچه با فلسطین می خواهد انجام دهد یا در کلامی مختصرتر کرانه غربی در برابر سینا . از حسنین هیکل نویسنده معروف مصری نقل شده است که گفت: روزی جمال عبدالناصر به او گفت: آنان(اسراییل) حاضرند تا هر اندازه که درباره فلسطین به آنان امتیاز دهم به من پاداش دهند این سخن عبدالناصر پس از مرگ وی و در دوره سادات با امضای توافقنامه کمپ دیوید اتفاق افتاد. بر اساس توافقنامه کمپ دیوید، مصر فلسطین را به اسراییل داد تا صحرای سینا را به دست گیرد با این تفاوت که حتی ارتش مصر نمی تواند بدون موافقت اسراییل در صحرای سینا مستقر شود. البته این پیمان صلح تنها فلسطین را به اسراییل نفروخت بلکه بلندی های جولان و سرزمین های عربی دیگر نیز به اسراییل واگذار شد زیرا به موجب این توافقنامه اسراییل به لبنان حمله کرد، تاسیسات هسته ای عراق را بمباران کرد، مقر تشکیلات خودگردان فلسطین در تونس را بمباران کرد و در طول سی سال گذشته تجاوز به بسیاری از اراضی عربی را بر خود مباح کرد تا در مقابل همه این امتیازات، صحرای سینا را -آن هم به طور ناقص- به مصر واگذار کند و به همین علت صلح کمپ دیوید، صلح خفت باری برای مصر تلقی می شود.

خفت بار از این نظر که این صلح راه اشغال اراضی عربی را برای اسراییل هموار کرد، صحرای سینا را به طور ناقص در اختیار مصر قرار داد، نقش این کشور را به مرور زمان در منطقه تضعیف کرد و تحولات روزهای اخیر مصر نیز پیامدی دیگر از این توافقنامه است که گریبانگیر نظام مبارک شد. هر چند پیامدهای گذشته ناشی از تن دادن به صلح کمپ دیوید برای مصر خفت آور بوده است اما به نظر می رسد تحول اخیر در این کشور تحولی میمون باشد در نتیجه غرب در پی آن است تا از به نتیجه رسیدن این تحول میمون جلوگیری کند و حداقل نظامی را از میان این تحول عظیم بیرون بکشد که صلح خفت بار مصر با اسراییل را به مخاطره نیندازد.

در نتیجه مناقشات روزهای آینده مصر را باید مناقشه بر سر حدود و اندازه تغییرات و اصلاحات در این کشور دانست. این امکان وجود دارد که نتیجه اختلاف غرب و اسراییل با مردم مصر ( تلاش غرب برای روی کار آمدن نظام متعهد به کمپ دیوید و تلاش مردم مصر برای ایجاد تغییرات ریشه ای در کشور) این باشد که نظام جایگزین نظام سیاسی مبارک سیاست التزام به مفاد آشکار کمپ دیوید و بی توجهی به مفاد سری این توافقنامه را پیگیری کند. نظام جایگزین ممکن است بر اساس این سیاست و با هدف جلب رضایت معترضان با مفاد پنهانی این توافقنامه مخالفت کند و تنها راه عمل به چنین مفادی را آگاه کردن مردم از محتوای آن و در ادامه تصویب آن در پارلمانی بداند که نمایندگانش، نمایندگان واقعی مردم باشند. صلح کمپ دیوید مفادی پنهانی را در خود جای داده است که هیچگاه مردم مصر از آن آگاهی نیافته اند.

---