خبرگزاري فارس: سه دهه حاكميت مبارك بر مصر و اعلام حالت فوق العاده موجب تضعيف تمام احزاب سياسي و ممنوعيت هرگونه فعاليت سياسي در اين كشور شد و حال كه اعتراضات مردمي خواستار براندازي رژيم مبارك است، سوال‌هاي بسياري درباره اين كه چه كسي سكان هدايت مصر را برعهده خواهد گرفت، مطرح است.
به گزارش فارس، با ادامه اعتراضات در مصر كه خواستار براندازي رژيم مبارك است، سوال‌هاي بسياري درباره اينكه چه كسي جانشين وي خواهد شد، مطرح مي‌شود.
در واقع سه دهه حاكميت مبارك بر مصر و اعلام حالت فوق العاده موجب تضعيف تمام احزاب سياسي و ممنوعيت هرگونه فعاليت سياسي در اين كشور شده است.
كميته‌اي كه وزارت كشور مصر بر آن نظارت دارد، بسياري از احزاب و نيروهاي سياسي اين كشور از جمله جماعت اخوان المسلمون را از هرگونه فعاليت در عرصه سياسي و اجتماعي مصر منع نموده است ، به همين دليل سنديكاهاي كارگري و موسسات و سازمان‌هاي حقوقي مدني و مطبوعات و گروه‌هاي ديگر به جاي احزاب سياسي مجبور به اداي نقش در جنبش معارض مصر عليه مبارك شدند.
آنچه در زير مي‌آيد معرفي برخي شخصيت‌ها و گروه‌ها و جريانات است كه در روزهاي آينده در مصر نقش مهمي را ايفا خواهند كرد:
"محمد البرادعي "(68 ساله):
مديركل پيشين آژانس بين‌المللي انرژي هسته‌اي در سال 2010. وي پس از اين كه موفق به دريافت جايزه صلح نوبل در سال 2005 شد و دوره مديريتش در آژانس به پايان رسيد، به مصر بازگشت.وي فارغ التحصيل رشته حقوق است كه به سرعت وارد عرصه سياسي مصر شد.
وي در حوادث اخير گفت كه مصر نيازمند تغيير و تحول كامل و فراگير و پايان دادن به حكومت نظامي مردي چون حسني مبارك است.
وي در حوادث اخير مصر در خارج از كشور بود و همين موجب انتقاد بسياري از فعالان مصري از وي شد، اما در پي تحولات اخير مصر به قاهره بازگشت تا به اين انتقادات پايان دهد و به محض ورود به فرودگاه اعلام كرد كه آماده ايفاي نقش و حضور در دولت موقت است. البرادعي گرايش‌هاي غربي آمريكايي دارد و در حال حاضر گفته مي‌شود كه با اتحاديه اروپا و كاخ سفيد درباره دوره پس از مبارك در حال بحث و گفت‌وگو است.
"محمد بديع " (66 ساله) رهبر اخوان‌المسلمون مصر:
محمد بديع سال در سال 2010 به جاي "مهدي عاكف " رهبر سابق اخوان المسلمين رياست اين جماعت را به عهده گرفت. "عصام العريان " در حال حاضر سخنگوي اين حماعت بشمار مي‌آيد.
اخوان المسلمون تاكيد دارد كه حكومت مصر بايد آزادي هاي شخصي يا دموكراتيك و اصل تفكيك قوا را رعايت كند. موضع اخوان المسلمون در برابر برادران مسيحي در مصر و جهان اسلام و عرب كاملا واضح و شفاف است آنها شركاي اين جنبش در كشور و ساخت تمدن و همكاري در دفاع از اصول و توسعه و پيشرفت كشور هستند. اخوان المسلمون معتقد است اساس شهروندي مشاركت كامل، برابري در حقوق و وظايف با حفظ مسائل شخصي افراد است.
درپي حوادث اخير جاري در مصر اخوان المسلمون به عنوان يكي از عناصر اصلي اين ملت با تاكيد بر اين كه درخواست‌هاي اساسي ملت مصر كه تمامي اقشار ملت و گروه‌هاي ملي و مردمي بر روي آنها اتفاق نظر دارند و در لغو فوري وضعيت فوق العاده، انحلال پارلمان و مجلس شوراي دولتي كه با تقلب بر سر كار آمده‌اند، برگزاري انتخابات جديد با نظارت كامل مراجع قضايي، آزادي تمامي بازداشت شدگان و زندانيان سياسي، اعلان تشكيل دولت ملي انتقالي بدون حضور حزب ملي، تشكيل كميته ملي تحقيق و تفحص درباره حوادث غير قابل توجيه توسل به خشونت و كشتار عليه شهروندان مصري كه به كشته شدن دهها نفر و زخمي شدن صدها تن ديگر و نيز بازداشت هزاران نفر منجر شده، خلاصه مي‌شود، درخواست‌هايي اساسي كه بر تداوم اين قيام مسالمت آميز تا تحقق كامل خواسته‌هاي عادلانه ملت مصر تاكيد دارد. اخوان المسلمون ضمن اين كه دوشادوش مردم مصر در اين اعتراضات و راهپيمايي‌ها شركت كرد، اعتقاد دارد كه طلوع فجر و پيروزي نزديك است.
"ايمن انور ":
سياستمدار و ليبراليست و وكيل مصري كه در سال 2005 به عنوان رقيب مبارك در انتخابات شركت كرد، اما به دليل صريح اللهجه بودن و محكوم شدن به ارائه مدارك جعلي جهت تاسيس حزب "الغد " به پنج سال زندان محكوم شد، اما پس از طي سه سال از محكوميت خود از زندان آزاد شد.
قانون كنوني حاكم بر مصر در اختيار داشتن هرگونه منصب و مقام يا فعاليت سياسي را حداقل تا پايان دوره محكوميت انور ممنوع كرده است و همين موضوع حضور وي در انتخابات آينده رياست جمهوري مصر را كه قرار است در سپتامبر آينده برگزار شود، در پرده ابهام قرار مي‌دهد، انور پيش از اين نماينده فراكسيون الوفد در پارلمان مصر بود كه بعدها از آن كناره گيري كرد.
"عمرو موسي ":
دبيركل اتحاديه عرب و ويزر خارجه پيشين مصر. سخنان جانبدارانه وي از فلسطيني‌ها طي روند سازش اعراب با اسرائيل را مصري‌ها هيچ‌گاه فراموش نمي‌كنند و براي آن سرودهاي ملي و مردمي بسياري ساخته‌اند.
با اينكه انتصاب عمرو موسي به دبير كلي اتحاديه عرب برخي مواقع به وجهه‌اش ضرباتي وارد كرده، اما به نظر مي‌رسد، بسياري همچنان از كانديداتوري وي در انتخابات آينده حمايت كنند.
وي در سخناني اظهار داشت كه خواستار كثرت گرايي حزبي در مصر و فعاليت احزاب سياسي در آن است.
موسي اخيرا در گفت وگو با راديو 'اروپا-فرانسه'با اعلام آمادگي براي ايفاي نقش در دولت انتقالي احتمالي اين كشور، برگزاري زودهنگام هرگونه انتخابات را بعيد دانست و پيش بيني كرد كه 'حسني مبارك' هفت ماه باقي مانده از رياست جمهوري اش را در همين سمت باقي بماند.
وي نسبت به دستيابي به يك اجماع ملي ابراز تمايل كرد و گفت دولت جديد نمي تواند قدرت‌هاي سياسي از جمله 'اخوان المسلمون' را ناديده بگيرد.
عمرو موسي جمعه گذشته با حضور در ميدان 'التحرير' از شرايط و خواسته هاي تظاهركنندگان مطلع شد.
"احمد زويل ":
احمد زويل برنده جايزه نوبل شيمي در سال 1999 است و سال گذشته داشتن هرگونه چشم داشت‌هاي سياسي در مصر را رد كرد، اما مطبوعات مصر در پي تحولات اخير اين كشور اعلام كردند كه وي دوباره به عرصه سياسي بازخواهد گشت تا فعاليت‌هاي خود را براي تشكيل كميته اصلاح قانون اساسي متشكل از ايمن انور و ديگر وكلاي معروف مصر ادامه دهد.
روزنامه "الشروق " چاپ مصر نيز در روزهاي گذشته سخناني از زويل منتشر كرده بود كه در آن به ملت مصر پيشنهاد تشكيل شوراي حكما براي تدوين قانون اساسي جديد مصر را داده بود.
"حمدين صباحي ":
سياستمدار ملي‌گراي مصري كه رياست حزب "الكرامه " را با مجوز رسمي صادره از رژيم مبارك برعهده دارد و در سال 2005 نماينده پارلمان بود.
در سال 2005 وقتي مبارك تحت فشار آمريكا مجبور شد، تعديلات اندكي در قانون مصر بوجود آورد، قصد داشت در انتخابات رياست جمهوري شركت كند، اما به سرعت تغيير عقيده داد و از شركت در انتخابات منصرف شد، اما به نظر مي‌رسد خود را براي انتخابات آينده كانديدا نمايد.
"جنبش كفايه ":
"جرج اسحاق " رهبر سنديكايي كه از احترام بسياري در مصر برخوردار است، جنبش كفايه را در سال 2004 تاسيس كرد و جنبش اعتراضات و اعتصاباتي را در سال 2005 عليه رژيم مبارك تدارك ديد و به موروثي كردن قدرت توسط حسني مبارك اعتراض نمود.
به دليل اختلافات و شكاف داخلي جنبش حمايت و محبوبيت خود را در ميان طبقه متوسط مصر از دست داد اما از آغاز اعتراضات از هفته گذشته در مصر جنبش كفايه دوباره نقش خود را بازيافت و در اعتراضات اخير ايفاي نقش مي‌نمايد.
ديگر بازيگران:
حزب "الوفد " كه ريشه‌هاي آن به پيش از انقلاب سال 1952 مصر بازمي‌گردد، همچنان پناهگاه و مامن سنت‌گرايان دمكرات ليبرال مصري است، اگرچه گفته مي‌شود، در سال‌هاي گذشته اندك همراهي‌هايي با رژيم مبارك نيز داشته است.
حزب چپ‌گراي "تجمع " نيز نقشي مانند الوفد در مصر ايفا نمود و "مجدي حسين " رهبر حزب عمل اسلامي كه از احزاب تشكيل دهنده تجمع است، شخصيت برجسته معارض رژيم مبارك است كه بارها به زندان افتاد و آزاد شد.
