خبرگزاري فارس: كارشناس انديشكده آمريكايي بروكينگز در مقالهاي با تشريح معماي ناممكن آمريكا در مصر تاكيد كرد كه از دست رفتن اين كشور به معناي باخت آمريكا در برابر اسلامگراها است كه از آمريكا دوري ميكنند.
به گزارش فارس، "شادي حميد " مدير دفتر دوحه انديشكده بروكينگز در مقالهاي كه در دو هفته نامه آتلانتيك نيز به چاپ رسيد به بررسي اوضاع خاورميانه و مصر پرداخته است.
* اوضاع خاورميانه براي دولت اوباما پيچيده شده است
وي كه عنوان مقاله خود را " معماي ناممكن آمريكا در مصر " انتخاب كرده است، نوشته خود را اينگونه آغاز ميكند: اوضاع خاورميانه براي دولت اوباما پيچيدهتر شده است. انقلاب مردمي در تونس، كه اولين انقلابي بود كه يك ديكتاتور عرب را ساقط كرد، فرضيات اوليه سياست آمريكا در خاورميانه را زير سوال برد. فرضيه آمريكا درباره حكومتهاي خاورميانه اينگونه بوده كه رژيمهاي سركوبگر اگر چه ناخوشايند هستند اما دست كم باثبات هستند. همچنين اينگونه حكومتها ميتوانند از منافع كليدي آمريكا حمايت كنند و به همين دليل است كه آمريكا نيز براي اينگونه حكومتها كمكهاي مهمي را فراهم ميكند.
* افزايش درگيري بين ديكتاتورهاي عرب آمريكا را در محاصره قر ار داده است
اين كارشناس انديشكده بروكينگر مقاله خود را درباره سقوط رژيم تونس ادامه داد و نوشت: تونس يكي از كشورهايي بود كه كمترين احتمال سقوط دولت آن ميرفت اما دولت آن سقوط كرد. در سراسر منطقه، گروههاي مخالف، اميدوارند كه موفقيت تونسيها را تكرار كنند. براي اولين بار است كه آنها فهميدند كه تغيير چگونه است و از آن مهمتر، آنها هم اكنون معتقدند كه تغيير ميتواند در كشورشان روي دهد.
اما در بحبوحه افزايش درگيريها ميان ديكتاتورهاي عرب و گروههاي معارض مردمي، ايالات متحده خود را در محاصره اين دو موضوع ميبيند كه آيا بايد از متحدان قابل اعتمادي كه نياز دارد بايد حمايت كند يا از اصلاحات دمكراتيكي كه خواستار آن است حمايت كند.
شادي حميد در مقاله خود تاكيد ميكند كه حل اين معما براي آمريكا بسيار ضروريتر از مصر است، فرض كنيد كه قيام مردمي مصريها "حسني مبارك " رئيس جمهور مصر را سرنگون كند. اما چه انقلاب مصريها موفق شود و چه شكست بخورد، ما بايد اين موضوع را بررسي كنيم كه اگر دهها هزار معترض مصري همچنان در خيابانها باقي بمانند، موضع آمريكا چگونه خواهد بود؟ ايالات متحده يكي از حاميان مهربان رژيم مصريها به شمار ميآيد، رژيمي كه در مقابل اين حمايت، به طور قابل اعتمادي از اولويتهاي منطقهاي آمريكا حمايت كرده است.
* رژيم مبارك سالانه 1.3 ميليارد كمك نظامي از آمريكا دريافت ميكند
اين كارشناس انديشكده بروكينگز به حجم كمكهاي مالي آمريكا به مصر اشاره كرد و نوشت: بعد از عراق، افغانستان و اسرائيل، مصر بزرگترين دريافت كننده كمك از آمريكا به شمار ميآيد كه كمكهاي نظامي سالانه 1.3 ميليارد دلاري بخشي از اين كمكها به شمار ميآيد.به عبارت ديگر اگر ارتش مصر به تظاهرات كنندگان غير مسلح شليك كند، با جنگافزارهايي به شليك ميپردازد كه توسط ايالات متحده فراهم شده است.
* از دست رفتن مصر به معناي باخت آمريكا در برابر اسلامگراها است
شادي حميد معماي بدون حلي كه آمريكا در آن گرفتار شده است را اينگونه توصيف ميكند: ايالات متحده همانطور كه در برابر حوادث تونس سكوت نسبي كرده بود ميتواند در برابر حوادث مصر نيز اينگونه برخورد كند. اگر چه، در مصر سكوت آمريكا به معناي حمايت از مبارك به شمار ميآيد. از سوي ديگر، اگر ايالات متحده از معترضان حمايت معنوي كند، اين به معناي تضعيف دولتي است كه براي تامين منافع آمريكا در منطقه حياتي است. تونس تا آنجايي كه منافع آمريكا مورد نظر است، قابل صرفنظر كردن است. انقلاب تونسيها بي اختيار و بدون رهبر بود و اسلامگراهايي كه اكثرا در زندان يا لندن بودند هم اكنون در خيابانهاي تونس يا "سيدي بو زيد " حضور دارند اما اگر مصر از دست برود، اين به معناي باخت به قيامي است كه شامل بزرگترين گروههاي مخالف آمريكا در منطقه است كه شامل اخوان المسلمين ميشود كه بزرگترين نيروي معارض در مصر به شمار ميآيد.
وي اضافه كرد: هم اكنون، اين موضوع مشكل يا غير ممكن است كه هم دولتهايي دمكراتيك و هم حامي آمريكا در خاورميانه به وجود آيد چون احساسات ضد آمريكايي بسيار گسترده بوده و اسلامگراها بزرگترين معارضان دولتهاي خاورميانه را تشكيل ميدهند و هر دولتي كه به صورت آزادانه انتخاب شود ميخواهد كه خود را از سياستهاي آمريكا دور كند.
* آمريكا بايد با دوري از مبارك دربين مخالفان اهرمهاي نفوذ پيدا كند
اين كارشناس انديشكده بروكينگز با اشاره به اين موضوع كه ديكتاتورها براي هميشه باقي نميمانند، نوشت: ايالات متحده خود را در موقعيتي ناخواسته ميبيند. براي سياستمداران آمريكا جاي اين خوشبختي وجود دارد كه رژيم مصر فردا سقوط نخواهد كرد اما ايالات متحده زمان محدودي دارد و در اين زمان اولا بايد سياستهاي خود در خاورميانه را دوباره ارزيابي كند و رويكرد خود را به گونه تعيين كند كه به جاي مقابله با جريان كلي در جهان عرب، با آن همراه شود.
آمريكا ميتواند اين موضوع را با فاصله گرفتن از مبارك و افزايش انتقادها از سركوبهاي رژيم و همچنين افزايش تماسها با تمام معارضان مصري آغاز كند. بهتر است قبل از به قدرت رسيدن مخالفان، در ميان آنها اهرمهاي نفوذ پيدا كرد.
وي افزود: بسيار مهم است كه پيام واضحي به مردم مصر ارسال كنيم كه ما از خواستههاي دمكراتيك آنها حمايت ميكنيم و از رژيمي كه به طور سازمان يافتهاي اين خواستهها را سكروب ميكند حمايت نميكنيم. همچنين در ميان مدت نيز،آمريكا به همراه متحدان اروپايي خود بايد طرحهاي سياسي خلاقانهاي را مد نظر قرار دهند. به طور مثال با دادن فضا به مخالفان، زمينه انتقال قدرت از شاخه اجرايي را به قانون گذاران فراهم كند. اين موضوع بايد طي سالهاي آتي از سوي آمريكا جدي گرفته شود و قبل از آنكه بسيار دير شود بايد اين موضوع به زودي آغاز شود.