خبرگزاري فارس: يك روزنامه انگليسي انقلاب ملتهاي عربي عليه رژيمهاي ديكتاتور خود را بهار اعراب و بيداري بزرگ ناميد و افزود كه اين رويداد با سقوط كمونيسم در سال 1989 برابري ميكند.
به گزارش فارس، روزنامه انگليسي «تايمز» خيزش مردم عرب در خاورميانه و كشورهاي آفريقايي را بهار اعراب ناميد و اعلام كرد كه اين «بيداري بزرگ» با سقوط كمونيسم در سال 1989 برابري ميكند.
تايمز انگليس در ادامه اعلام كرد كه دامنه انقلاب كشورهاي عربي از نقاط مختلف شمال آفريقا تا شرق خاورميانه كشيده شده است؛ درست مانند سد بزرگي كه شكسته شده و آب آن سرازير شده است.
اين روزنامه نوشت كه جوانان عرب عليه حاكمان طاغوتي خود قيام كردهاند؛ حاكماني كه فقط يك راه براي مقابله ميشناسند و آن هم شليك گاز اشكآور و گلولههاي پلاستيكي و گاهي گلولههاي واقعي است.
تايمز در ادامه اعلام كرد كه دو ماه پيش جهان عرب در سكون و سكوت به سر ميبرد ولي بحرين پس از انقلاب تونس و مصر شاهد «جمعه خشم» بود كه تا چند روز اخير اصلا وقوع آن محتمل به نظر نميرسيد.
ناوي بيلاي نماينده سازمان ملل در امور حقوق بشر اعلام كرد كه "خاورميانه و شمال آفريقا از خشم به جوش آمده است ".
تايمز افزود كه در بحرين كه ميزبان ناوگان پنجم دريايي آمريكاست، نيروهاي امنيتي به تشييعكنندگان كشتههاي بحريني شليك كردند و چهار نفر را كشتند.
در ليبي معمر القذافي كه در مقايسه با ديگر سران عرب و آفريقا بيشتر حكومت كرده است، دستور شليك به تظاهراتكنندگان را در شش شهر داد و دهها نفر را كشت.
در يمن نيز تظاهرات مردم عليه علي عبدالله صالح رئيس جمهور اين كشور كه سه تظاهراتكننده را در روز نهم تظاهرات كشت، به خيابانها آمدند.
در جيبوتي كه ميزبان يكي از پايگاههاي اصلي آمريكا در منطقه است، هزاران نفر به خيابانها ريختند و خواستار كنارهگيري اسماعيل عمر جيله از قدرت شدند.
در مصر نيز چند ميليون مصري بار ديگر در روز جمعه به ميدان التحرير قاهره آمدند و با جشن گرفتن سقوط حسني مبارك، خواستار اجرايي شدن مطالباتشان شدند.
در الجزاير و در عراق نيز كه سه نفر در تظاهرات كشته شدند، هزاران نفر تظاهرات كردند و خواستار تامين خواستههايشان شدند.
تايمز با ناديده گرفتن خواستههاي اسلامي مردم كه با شعار الله اكبر به خيابان ميآيند، ادعا كرد كه عامل مشترك همه اين تظاهراتها صرفا قيام جوانان عرب عليه سركوب، فقر، فساد و نخبگان پير حاكم بر كشور خودشان است.
اين روزنامه انگليس تصريح كرد كه پاسخ به اين تظاهراتها مختلف بوده است؛ دو رئيس جمهور تونس و مصر كه كمي در باز گذاشتن دست ارتش عليه ملت ترديد و تعلل كردند، سرنگون شدند.
در پايان اين گزارش آمده است كه «ولي رژيمهاي ليبي، بحرين و يمن سرسختي بيشتر نشان داده و تاكنون موفق شدهاند.