روزنامه فرانسوی زبان لوموند نوشت ضعف گروه‌های مخالف الجزایری به جنبش اعتراضی مردم این کشور لطمه زده است.
در مقاله این روزنامه در اینترنت آمده است: پس از انقلاب مردم تونس و مصر ، نگاه‌ها متوجه الجزایر شد.
به نظر می‌رسید جنبشی اعتراضی در این کشور نیز شکل بگیرد.
در دوازدهم فوریه مخالفان اقدام به برگزاری تظاهرات کردند که براساس گزارش روزنامه نگاران و سازمان دهندگان آن بین دو تا سه هزار نفر در آن شرکت کرده بودند.
نیروهای مخالف همچنین خواستار برگزاری تظاهراتی دیگر در روز نوزدهم فوریه شدند.
در ادامه این مقاله آمده است: اما کارشناسان این مخالفتها را سراب توصیف می‌کنند و معتقدند ضعف و بی اعتباری مخالفان دولت امکان دارد وقوع تغییرات واقعی در الجزایر را بسیار مشکل سازد. سلمی بلعلا ، کارشناس جنبش های اسلامی در دانشگاه وارویک انگلستان معتقد است تمامی احزاب مخالف فاقد اعتبار لازم هستند.
او می‌گوید : الجزایر فاقد نیرویی مخالف است.
مردم دارای نماینده یا سازمانی نیستند که بتواند پیام اعتراضی آنها را اعلام کند.
به ویژه آنها نمی‌توانند به احزابی اعتماد کنند که با حاکمیت سازش کرده و بسیار قدیمی شده‌اند.
کمیته هماهنگی ملی برای تغییر و دموکراسی بانی تظاهرات دوازده و نوزدهم فوریه بود.
این کمیته بعد از شورش های ژانویه که منجر به کشته شدن پنج نفر و زخمی شدن هشتصد نفر دیگر شد، شکل گرفت.
این کمیته که خواهان تغییر نظام است از سازمان‌های جامعه مدنی ، اتحادیه‌های غیررسمی ، اتحادیه حقوق بشر و حزب تجمع برای فرهنگ و دموکراسی تشکیل شده است. کارشناس دانشگاه وارویک انگلستان ، درباره سعید سعدی رهبر حزب تجمع برای فرهنگ و دموکراسی نیز می‌گوید او دیگر اعتبار ندارد زیرا با حاکمیت همکاری داشته است و این ، به اعتبار مخالفان نیز لطمه می‌زند.
لاهواری عدی ، استاد جامعه شناسی و کارشناس مسائل مغرب در موسسه مطالعات سیاسی لیون نیز براین باور است که این حزب مواضع مبهمی دارد .
حزب تجمع برای فرهنگ و دموکراسی در مطالباتش خواستار برکناری بوتفلیقه شده است اما بر برکناری سیستم نظامی این کشور اصراری ندارد.
این موضع گیری مبهم نشان می دهد که چرا مردم این کشور از این حزب پیروی نمی‌کنند.
