«حتي پيش از آنكه حسني مبارك به طور رسمي از قدرت كناره‌گيري كند، گمانه زني‌هاي مختلفي در مورد كانديداتوري يكسري مقامات مصري براي جانشيني وي مطرح بود. آينده سياسي مصر پيوسته در حال تغيير است و مشخص نيست چه زماني كانديداهاي جانشيني حسني مبارك تلاشهايشان را براي حضور در اين صندلي خالي آغاز مي‌كنند.»
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، هفته نامه تايم در گزارشي درباره تحولات مصر نوشته است:
«شوراي عالي نيروهاي مسلح مصر اعلام كرده كه وزراي فعلي دولت به فعاليتشان تا زمان برگزاري انتخابات جديد ادامه خواهند داد. اين امكان وجود دارد كه "عمر سليمان" معاون حسني مبارك و "احمد شفيق" نخست وزير مصر، به دنبال حضور در سمت رياست جمهوري باشند. البته به رغم تاكيد اكثر معترضان ضد دولتي، به نظر مي‌رسد كه حزب دموكرات ملي (حزب حاكم) هنوز نمرده است. بسياري نيز بر آغاز يك دوران جديد در عرصه سياسي مصر تاكيد دارند و اينكه شانس براي حضور عمر سليمان يا احمد شفيق در سمت رياست جمهوري مصر كم است.
تحليل‌گران و رهبران احزاب در مصر مي‌گويند كه شش ماه تا يكسال به طول خواهد انجاميد تا برگزاري يك انتخابات رياست جمهوري سازماندهي شود، اما اكثرا پيش‌بيني كرده‌اند كه جانشين حسني مبارك اولين رئيس جمهور مصر خواهد بود كه در يك انتخاباتِ واقعا رقابتي برگزيده مي‌شود.
"ديا رشوان" تحليلگر سياسي در مركز مطالعات سياسي و استراتژيك الاهرام گفت: هيچ كس در مصر اجازه برگزاري يك انتخابات همراه با تقلب و مشكوك را نمي‌دهد. مردم مصر به دنبال آزادي هستند و اكنون آن را مي‌خواهند.
حال اين سوال مطرح است كه كانديداهاي ديگر جانشين حسني مبارك چه كساني خواهند بود؟ در راس آنها ممكن است "عمرو موسي" دبير كل فعلي اتحاديه عرب باشد. تلويزيون دولتي مصر اخيرا اعلام كرد عمرو موسي كه پيشتر وزير خارجه سابق مصر بوده، قصد دارد از سمت دبير كلي اتحاديه عرب استعفا كند و زمينه را براي كانديداتوري‌اش در انتخابات فراهم كند.
عمرو موسي به دليل عادت به انتقاد آشكار از سياست‌هاي آمريكا و اسرائيل، از محبوبيت در مصر برخوردار است. عمرو موسي سال گذشته نيز گمانه‌زني‌هايي را براي حضور در انتخابات رياست جمهوري مطرح كرده بود و نام او به دنبال كناره‌گيري از قدرت بر سر زبان اكثر مردم در ميدان التحرير بود.
"علي حسن" يك دانشجوي 21 ساله گفت: همه مردم مصر عمرو موسي را دوست دارند.
رشوان نيز تصريح كرد: از نظر هم پيمانان مصر، عمرو موسي ممكن است از تشكيلات قبلي مصر زياد دور نشود و اين ممكن است نوعي تضمين به قدرت‌هاي بين‌المللي در مورد اين باشد كه سياست خارجي مصر ثبات خواهد داشت.
كانديداي احتمالي ديگر "محمد البرادعي" دارنده جايزه صلح نوبل و مديركل پيشين آژانس بين‌المللي انرژي اتمي است كه با بازگشتش به مصر در اوايل سال جاري و به چالش كشيدن ديكتاتوري حسني مبارك در رسانه‌هاي داخلي مصر و رسانه‌هاي خارجي، جايي براي خود دست و پا كرد.
البرادعي پس از حضور در مصر، رهبري "ائتلاف ملي براي تغييرات" را بر عهده گرفت كه تحت آن اعضاي ائتلاف خواستار تغييرات قانون اساسي و پايان فعاليت رژيم حسني مبارك شده‌اند.
هنوز مشخص نيست كه آيا البرادعي به طور قطع قصد كانديداتوري در انتخابات رياست جمهوري را دارد يا خير. اكثر مصري‌ها مي‌گويند كه آنها هنوز نمي‌توانند به فردي كه اكثر زمان زندگي خود را در خارج از مصر بوده، اعتماد كنند.
"حمدان صباحي" يك سياستمدار مخالف گفت: البرادعي اعتبار خود را از دست داده است. او به واقع با مصر و كشورش ارتباط ندارد.
برخي ديگر نيز عليه البرادعي اين اتهام را مطرح كرده‌اند كه وي قصد دارد از انقلاب مصر به نفع خود استفاده كند.
از نظر برخي از مصري‌ها، يك رهبر مخالف همچون "ايمن نور" كه در سال 2005 در اولين رقابت چند كانديدايي انتخابات رياست جمهوري عليه حسني مبارك موضع گرفت، انتخاب بهتري از افرادي است كه مردم مصر نمي‌شناسند.
"عبدالحميد عثمان"، يكي از معترض در اين رابطه گفت: تفاوت ميان ايمن نور و البرادعي اين است كه يكي از آنها به واقع مصري است (ايمن نور) و ديگري خارجي است.
ايمن نور پيشتر به اين موضوع اشاره كرده بود كه در انتخابات سال 2011 كانديدا خواهد شد.
وي پس از كناره‌گيري حسني مبارك از قدرت در پاسخ به سوالي در مورد اين كه آيا قصد دارد در انتخابات رياست جمهوري مصر كانديدا شود، گفت: بله البته.
احتمال حضور مقامات ديگر در انتخابات رياست جمهوري مصر وجود دارد كه از آن جمله مي‌توان به "يحيي الجمال"، رئيس بازنشسته دادگاه قانون اساسي مصر اشاره كرد، اما برخي او را براي حضور در سمت رياست جمهوري بسيار پير مي‌دانند.
يكي ديگر از معترضان نيز گفت: او سخنگوي اين انقلاب است.
همچنين "محمود الخديري" و "زكريا عبدالعزيز" دو قاضي برجسته ديگر نيز با حضور در ميدان التحرير و شركت در اعتراض‌ها توجه مردم مصر را به خود جلب كرده‌اند.
"احمد زوُيل" يك شيمي‌دان دارنده جايزه نوبل نيز به انقلاب مصر پيوسته است.
رشوان خاطر نشان كرد: ما نام‌هاي زيادي را مي‌شنويم و شايد خيلي‌ها كانديدا شوند. روند از بين بردن رژيم گذشته پيشتر پايان يافت. اكنون زمان مرحله دوم است؛ آغاز به كار نظام جديد».
