روزنامه ملیت چاپ ترکیه در مقاله ای در شماره امروز خود نوشت : دوره تغییر در لیبی چندان آسان نخواهد بود.
ملیت در مقاله ای به قلم طاها آکیول نوشت : معمر قذافی در میان دیکتاتورهای منطقه بی رحم ترین آنان است ، لیبی در روزهای اخیر شاهد شدیدترین خونریزی ها بود.
باید خاطر نشان کرد در لیبی سازمان هایی که بتوانند در دوره تغییر به ایفای نقش بپردازند بسیار ضعیف هستند.
در لیبی جایگاه ارتش و پارلمان و دستگاه قضایی به اندازه مصر و تونس نهادینه نشده است.
لیبی فاقد نخبگان سیاسی است که بتوانند تغییرات را در این کشور هدایت کنند.
معمر قذافی اجازه هیچگونه سازماندهی را در این کشور نداده است و تمام سازمان ها در لیبی مانند افراد رئیس قبیله کار می کنند. همچنین کمیته های محله ها و شهرها نیز در واقع پاسداران انقلاب قذافی به شمار می روند.
در مصر ارتش از سنت ها و اقتدار ویژه ای برخودار است ، پاسداران انقلاب قذافی و راهزنان خارجی را که اکنون با فرماندهی فرزند قذافی به عنوان مزدور وی وارد عمل شده اند ، نمی توان با ارتش مصر مقایسه کرد.
ملیت نوشت : اکنون حدود 4 هزار نفر از شهروندان ترکیه در لیبی عملا گروگان این افراد هستند ، سرمایه گذاری 5 میلیارد دلاری شرکت های ترکیه در لیبی نیز موضوعی است که نمی توان به آن بی توجهی کرد.
ملیت نوشت : اگر اردوغان همانگونه که در اجلاس مجمع اقتصاد جهانی در داووس سوئیس به شیمون پرز اعتراض کرد به اقدامات قذافی نیز اعتراض کند و یا جایزه حقوق بشر را که از وی دریافت کرده است باز پس دهد ، چنین اقدامی موجب خشنودی آزادیخواهان خواهد شد.
اما بی تردید مهمترین اولویت نخست وزیران حفظ جان و مال شهروندان است.
وضعیت روانی دیکتاتور لیبی موضوعی است که همه به آن واقفند .
اگر سخنان اردوغان موجب خشم قذافی شود و شهروندان ترکیه در لیبی هدف حملات قرار گیرند ، چه کسی را مسئول خواهیم شناخت؟ سیف الاسلام فرزند قذافی اخیرا در سخنانی در تلویزیون دولتی لیبی گفت : وقایع اخیر لیبی را نیروهای بیگانه و ترک ها سازماندهی کرده اند.
مفهوم این سخنان وی کاملا روشن است.
حکومت لیبی نیز مانند همه رژیم های دیکتاتور از دشمن خارجی و دشمن داخلی سخن می گوید.
راهزنان تحت امر حامی فرزند دیگر قذافی را نیز نباید فراموش کرد.
طاها آکیول نوشت : من به عنوان یک روزنامه نگار به راحتی از رژیم لیبی انتقاد می کنم اما بی تردید نخست وزیر ترکیه نمی تواند بدون در نظر گرفتن ملاحظات سیاسی چنین کاری را انجام دهد.
حسین چلیک معاون دبیر کل حزب عدالت و توسعه دیروز در سخنانی تاکید کرد ، مهمترین اولویت ترکیه تامین امنیت جانی شهروندان خود در لیبی است.
شاید اردوغان در سخنرانی امروز خود در فراکسیون حزب حاکم عدالت و توسعه در مجلس ترکیه هشدارهایی به لیبی بدهد اما بی تردید این هشدارها با لحنی ملایم خواهد بود زیرا در غیر این صورت ممکن است شهروندان ترکیه در لیبی با مسائل نامطلوبی مواجه شوند.
طاها آکیول می افزاید : اوضاع لیبی با مصر و تونس بسیار متفاوت است ، به این علت این نگرانی نیز وجود دارد که قذافی با اتکا به خونریزی و سرکوب مردم همچنان در قدرت باقی بماند. این گزارش ها که جنگنده های ارتش لیبی به معترضان آتش گشوده اند بسیار تامل برانگیز است.
علاوه بر آن، این سوال نیز مطرح است که در صورت سرنگونی حکومت معمر قذافی کدام سازمان سیاسی و اجتماعی می تواند زمینه انتقال منظم قدرت را به حکومت جدید فراهم کند؟ چهل سال پیش از این زمانی که قذافی در لیبی به قدرت رسید ، بخش اعظم جمعیت این کشور را عشایری تشکیل می دادند که همواره از نقطه ای به نقطه ای دیگر کوچ می کردند .
اکنون لیبی کشوری است که بخش مهمی از جامعه آن را شهرنشینان تشکیل می دهند.
به رغم آن در لیبی صدایی از اخوان المسلمین ، لیبرال ها و سوسیالیست ها شنیده نمی شود .
این موضوع نیز مشخص نیست که آیا در لیبی تمایل سیاسی مشخصی که بتواند توده های مردم را به صورت منظم هدایت کند ، وجود دارد یا نه ؟ طاها آکیول نوشت : باید امیدوار بود که در لیبی نیز بیش از این خونریزی نشود و لیبی نیز مانند مصر و تونس در مسیر گذار منظم به دمکراسی گام بردارد.
